ТАТАР ИР-АТ ИСЕМНӘРЕ |
|
|
|
|
|
Татарча язылышы, кайсы тел сүзе булуы |
|
Исемнең мәгънәсе, нәрсә аңлатуы |
|
Русча язылышы |
|
|
Ф |
|
|
ФАГЫЙЛЬ (г.) |
|
к. Фәгыйль. |
|
ФАГИЛЬ |
ФАЗАИЛ (г.) |
|
Яхшы холыклы, инсафлы, намуслы. Төрдәше: Фузаил. |
|
ФАЗАИЛЬ |
ФАЗДАЛ ~ ФАЗИДИЛ ~ ФАЗДИЛ (г.-ф.) |
|
Яхшы күңел; инсафлы, яхшы сыйфатларга ия күңел. |
|
ФАЗДАЛЬ ~ ФАЗИДИЛЬ ~ ФАЗДИЛЬ |
ФАЗЛЕТДИН (г.) |
|
Диннең өстенлеге, югары дәрәҗәсе, камиллеге. |
|
ФАЗЛЕТДИН |
ФАЗЛУЛЛА ~ ФАЗУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ биргән өстенлек, мәрхәмәт; өстенлек Аллаһныкы. |
|
ФАЗЛУЛЛА ~ ФАЗУЛЛА |
ФАЗЛЫБӘШӘР (г.) |
|
Фазлый (к.) + Бәшәр (к.). Өстен, дәрәҗәле кеше. |
|
ФАЗЛИБАШАР |
ФАЗЛЫГАЛЛӘМ (г.) |
|
Фазлый (к.) + Галләм (к.). |
|
ФАЗЛИГАЛЛЯМ |
ФАЗЛЫГАЛИМ (г.) |
|
Фазлый (к.) + Галим (к.). |
|
ФАЗЛИГАЛИМ |
ФАЗЛЫГАЯН (г.) |
|
Фазлый (к.) + Гаян (к.). |
|
ФАЗЛИГАЯН |
ФАЗЛЫГӘРӘЙ (г.-төр.-т.) |
|
Фазлый (к.) + Гәрәй (к.). |
|
ФАЗЛИГАРАЙ |
ФАЗЛЫЙ (г.) |
|
Хөрмәтле, лаек, өстен, кешелекле; белемле, аңлы, дәрәҗәле; мәрхәмәт, шәфкать. Исем компоненты. |
|
ФАЗЛИ |
ФАЗЛЫЙӘХМӘТ (г.) |
|
Фазлый (к.) + Әхмәт (к.). |
|
ФАЗЛИАХМЕТ |
ФАЗЛЫМӨХӘММӘТ (г.) |
|
Фазлый (к.) + Мөхәммәт (к.). |
|
ФАЗЛИМУХАММЕТ |
ФАЗЛЫНУР ~ ФАЗЛЫЙНУР (г.) |
|
Фазлый (к.) + Нур (к.). |
|
ФАЗЛИНУР |
ФАЗЛЫРАХМАН (г.) |
|
Фазлый (к.) + Рахман (к.). Рәхимленең (Аллаһының) мәрхәмәте. |
|
ФАЗЛИРАХМАН |
ФАЗЛЫСАТТАР (г.) |
|
Фазлый (к.) + Саттар (к.). Кичерүче (Аллаһ) мәрхәмәтле. |
|
ФАЗЛИСАТТАР |
ФАЗЛЫХАК (г.) |
|
Фазлый (к.) + Хак (к.). Хак (Аллаһ) мәрхәмәте. |
|
ФАЗЛИХАК |
ФАЗЫЛ ~ ФАЗЫЙЛ (г.) |
|
1. Өстен, камил; лаеклы. 2. Дәрәҗә, абруй. 3. Намуслы, кешелекле. 4. Белемле, галим; талант иясе. Галим титулы (галим эпитеты). Исем компоненты. |
|
ФАЗЫЛ |
ФАЗЫЛБӘК (г.-төр.-т.) |
|
Фазыл (к.) + бәк. |
|
ФАЗЫЛБЕК |
ФАЗЫЛГӘРӘЙ (г.-тер.) |
|
Фазыл (к.) + Гәрәй (к.). |
|
ФАЗЫЛГАРАЙ |
ФАЗЫЛНӘКЫЙ (г.) |
|
Фазыл (к.) + Нәкый (к.). |
|
ФАЗЫЛНАКИ |
ФАЗЫЛХАН (г.-төр.-т.) |
|
Фазыл (к.) + хан (к.). |
|
ФАЗЫЛХАН |
ФАЗЫЛХӘБИР (г.) |
|
Фазыл (к.) + Хәбир (к.). |
|
ФАЗЫЛХАБИР |
ФАЗЫЛЪЯР (г.-ф.) |
|
Фазыл (к.) + яр (к.). |
|
ФАЗЫЛЪЯР |
ФАЗЫЛҖАН (г.-ф.) |
|
Фазыл (к.)+җан. Д. в.: Фазҗан. |
|
ФАЗЫЛДЖАН |
ФАИЗ (г.) |
|
1. Теләгенә ирешүче, тантана итүче, җиңүче. 2. Муллыклы, юмарт. |
|
ФАИЗ |
ФАИКЪ (г.) |
|
1. Башкалардан югары, өстен торучы. 2. Аек акыллы. |
|
ФАИК |
ФАИЛ (г.) |
|
к. Фәгыйль. |
|
ФАИЛЬ |
ФАКЕЛ (гр.; неол.) |
|
Факел, маяк. |
|
ФАКЕЛ |
ФАЛИХ (г.) |
|
1. Бәхетле. 2. Сәламәт яшәүче. Д. в.: Фалик. |
|
ФАЛИХ |
ФАРАИЗ (г.) |
|
Эшләми калырга ярамый торган эшләр, вазифалар, гамәлләр (күп.). Д. в.: Фариз. |
|
ФАРАИЗ |
ФАРЗАЛИ (г.) |
|
Гали (Али) фарызы, кушуы, бое-руы. |
|
ФАРЗАЛИ |
ФАРЗАТ ~ ФАРЗАД (ф.) |
|
Бик күркәм, гүзәл; менә дигән. |
|
ФАРЗАТ ~ ФАРЗАД |
ФАРЗЕТДИН (г.) |
|
Дин фарызы (вазифасы, гамәле). |
|
ФАРЗЕТДИН |
ФАРЗУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ боерган фарызлар, гамәлләр. |
|
ФАРЗУЛЛА |
ФАРИКЪ (г.) |
|
Башкалык, үзгәлек; башкалардан аерылып торучы; аера белүче. |
|
ФАРИК |
ФАРИС (г.) |
|
1. Атменәр, җайдак, субай; рыцарь. 2. Фарсылар. |
|
ФАРИС |
ФАРИХ (г.) |
|
Шат күңелле; шатлык. Д. в.: Фәрих. |
|
ФАРИХ |
ФАРСА ~ ПАРСА (ф.) |
|
1. Фарсы. 2. Игелекле, киң күңелле. |
|
ФАРСА ~ ПАРСА |
ФАРСИЛ (ф.-т.; неол.) |
|
Фарса (иранлы) яки парса (игелекле) сүзенә -ил кушымчасы ялганып ясалган. |
|
ФАРСИЛЬ |
ФАРУК (г.) |
|
Яхшы белән яманны бик нечкәләп аера белүче. |
|
ФАРУК |
ФАРУКША (г.-ф.) | |
|
Фарук (к.) + шаһ (к.). |
|
ФАРУКША |
ФАСИЛ (г.) |
|
1. Хәл итүче, бүлүче. 2. Карарлы, катгый. Төрдәше: Фасыйль. |
|
ФАСИЛЬ |
ФАТИХ ~ ФАТЫЙХ (г.) |
|
1. Ачучы, башлап җибәрүче. 2. Яулап алучы, җиңүче. Исем компоненты. |
|
ФАТИХ ~ ФАТЫХ |
ФАТИХГӘРӘЙ (г.) |
|
Фатих (к.) + Гәрәй (к.). |
|
ФАТИХГАРАЙ |
ФАТИХҖАН (г.-ф.) |
|
Фатих (к.) + җан. Ачучы, башлап җибәрүче җан (гаиләнең беренче ир баласы). |
|
ФАТИХДЖАН |
ФАТЫЙН (г.) |
|
Бик үткен, зирәк. |
|
ФАТИН |
ФАХИР (г.) |
|
1. Шәп, әйбәт, асыл. 2. Мактанырлык. |
|
ФАХИР |
ФАЯЗ (г.) |
|
1. Мул, юмарт. 2. Нигъмәтне мул итүче. Д. в.: Фәяз. |
|
ФАЯЗ |
ФАЯЗНУР (г.) |
|
Юмарт, мул нур. Чаг.: Нурфаяз. |
|
ФАЯЗНУР |
ФЕЛИКС (лат.; тар.: неол.) |
|
Бәхетле, уңышлы. Утызынчы елларда алынган яңа исем. |
|
ФЕЛИКС |
ФЕРДИНАНД (нем.; неол.) |
|
Кыю, батыр гаскәри, сугышчы. Ясалмалары: Фернад, Фернат. |
|
ФЕРДИНАНД |
ФИДАИ (г.) |
|
Үз-үзен аямаучы, изге юлда үзен корбан итәргә әзер торучы. |
|
ФИДАИ |
ФИДАИЛ (г.) |
|
Яхшылык эшләүче, яхшы сыйфатлы; дәрәҗәле. |
|
ФИДАИЛЬ |
ФИДАН (г.) |
|
Коткаручы, җанын фида итәргә әзер булучы. |
|
ФИДАН |
ФИДАИР (г.-т.) |
|
Гарәпчә фида («корбан итү» сүзенә ир сүзе кушылып ясалган исем. |
|
ФИДАИР |
ФИДАИСЛАМ (г.) |
|
Ислам фидакаре. Ясалганы: Фидаие. |
|
ФИДАИСЛАМ |
ФИДАКАРЬ (г.) |
|
Үз-үзен аямаучы. |
|
ФИДАКЯР |
ФИДАЯР (г.-ф.) |
|
Үз-үзен корбан итүче дус, яр. |
|
ФИДАЯР |
ФИДЕЛЬ (лат.: исп.: тар.: неол.) |
|
Тугры, тугрылыклы, ышанычлы. |
|
ФИДЕЛЬ |
ФИЗӘ ~ ФИЗЗӘ (г.) |
|
Көмеш. |
|
ФИЗА ~ ФИЗЗА |
ФИЗӘНУР (г.) |
|
Физә (к.) + Нур (к.). Көмеш нур. Чаг.: Нурфизә (х.-к. ис.). |
|
ФИЗАНУР |
ФИКРӘН (г.) |
|
Уй-фикерле. |
|
ФИКРАН |
ФИКЪРӘТ (г.) |
|
Идея, фикер. |
|
ФИКРАТ |
ФИНҮС (г.: астр.) |
|
Венера планетасы атамасының гарәп теленә яраклаштырылган әйтелеше. Төрдәше: Филүс. |
|
ФИНУС |
ФИРАЗ (ф.) |
|
Калкулык, биеклек, үр. Төрдәше: Фирас. |
|
ФИРАЗ |
ФИРГАТЬ (г.) |
|
Аерылу, аерылышу. Д. в.: Фиркать, Фирхать. |
|
ФИРГАТ |
ФИРДАН (г.) |
|
к. Фәрданә. |
|
ФИРДАН |
ФИРДӘВЕС (ф.-г.) |
|
Җәннәт, оҗмах бакчасы. Күбесенчә кыз балаларга кушыла. Ясалганнары: Фирдәүс, Фирдүс. |
|
ФИРДАВЕС |
ФИРДӘҮС (ф.) |
|
к. Фирдәвес. |
|
ФИРДАУС |
ФИРДҮС (ф.) |
|
к. Фирдәвес. |
|
ФИРДУС |
ФИРУЗ (ф.) |
|
1. Бәхетле, өстен. 2. Нур чәчүче, нур сибүче. |
|
ФИРУЗ |
ФИРУЗШАҺ (ф.) |
|
1. Бәхетле шаһ. 2. Нур чәчүче шаһ. |
|
ФИРУЗШАХ |
ФЛЕР (лат.: бот.) |
|
Флорис (чәчәк) сүзеннән ясалган исем. Д. в.: Флүр, Флюр. |
|
ФЛЕР |
ФЛОР (лат.-гр.: миф.: бот.: неол.) |
|
1. Чәчәк. 2. Үсемлекләр дөньясы. |
|
ФЛОР |
ФЛОРИД (лат.: неол.) |
|
Чәчәккә күмелгән; шау чәчәкле. |
|
ФЛОРИД |
ФЛОРИС (лат.: неол.) |
|
Чәчәк. |
|
ФЛОРИС |
ФЛҮН (гр.; неол.) |
|
Грекча рһilön — «кадерле җан иясе, сөя торган нәрсә» сүзеннән ясалган исем. |
|
ФЛЮН |
ФЛҮС (г.; неол.) |
|
Бакыр акча. Ф. в.: Флюс. |
|
ФЛЮС |
ФОАТ (г.) |
|
Йөрәк, күңел. Төрдәше: Фуат. |
|
ФУАТ |
ФИРДУН (бор. ир.). |
|
к. Фәридун. |
|
ФИРДУН |
ФРУЗ (ф.) |
|
Яктыртучы, нурландыручы; балкытучы. |
|
ФРУЗ |
ФӘВАРИС (г.) |
|
1. Рыцарьлар; батыр, каһарман кешеләр. 2. Ат өстендә оста йөрүче җайдаклар. Д. в.: Паварис. |
|
ФАВАРИС |
ФӘВӘР (г.) |
|
Кайнар, дәртле. |
|
ФАВАР |
ФӘГАЛЬ (г.) |
|
Бик эшчән, күп эшләүче, һаман хәрәкәт итүче. |
|
ФАГАЛЬ |
ФӘГЫЙЛЬ (г.) |
|
Эшләүче, ясаучы, шөгыльләнүче; тырыш, эшчән. Д. в.: Фагыйль, Фаил. |
|
ФАГИЛЬ |
ФӘЕЗ (г.) |
|
1. Муллык, байлык; игелек, файда. 2. Шәфкать, рәхимлелек, бәрәкәт; юмарт, юмартлык. Исем компоненты. |
|
ФАИЗ |
ФӘЕЗБАЙ (г.-төр.-т.) |
|
Рәхимле, юмарт, бай (к.). |
|
ФАИЗБАЙ |
ФӘЕЗБӘК (г.-төр.-т.) |
|
Рәхимле, юмарт бәк (к.). |
|
ФАИЗБЕК |
ФӘЕЗВӘЛИ (г.) |
|
Рәхимле, юмарт Вәли (к.). |
|
ФАИЗВАЛИ |
ФӘЕЗГАЛИ (г.) |
|
Рәхимле, юмарт Гали (к.). Гали мәрхәмәте. Д. в.: Фаезали. |
|
ФАИЗГАЛИ |
ФӘЕЗГОЛ (г.-төр.-т.) |
|
Рәхимле, юмарт кол. |
|
ФАИЗГУЛ |
ФӘЕЗГӘРӘЙ (г.-төр.-т.) |
|
Рәхимле, юмарт Гәрәй. |
|
ФАИЗГАРАЙ |
ФӘЕЗКӘРИМ (г.) |
|
Фәез (к.) + Кәрим (к.). Икеләтә шәфкатьле, рәхимле, юмарт. |
|
ФАИЗКАРИМ |
ФӘЕЗНУР (г.) |
|
Рәхимле, юмарт нур. Чаг.: Нурфәез. |
|
ФАИЗНУР |
ФӘЕЗХАН (г.-төр.-т.) |
|
Рәхимле, юмарт хан. Д. в.: Фәесхан. |
|
ФАИЗХАН |
ФӘЕЗӘХМӘТ (г.) |
|
Әхмәт (пәйгамбәр) рәхимлеге, юмартлыгы. Чаг.: Әхмәтфәез. |
|
ФАИЗАХМЕТ |
ФӘЕЗҖАН (г.-ф.) |
|
Рәхимле, шәфкатьле җан (к.). |
|
ФАИЗДЖАН |
ФӘЗАИЛ (г.) |
|
Артыклык, өстенлек; яхшы холыклылык. |
|
ФАЗАИЛЬ |
ФӘЙЗЕГАЛИ (г.). |
|
к. Фәезгали. |
|
ФАЙЗЕГАЛИ |
ФӘЙЗЕГАЛЛӘМ (г.) |
|
Фәез (к.) + Галләм (к.). |
|
ФАЙЗЕГАЛЛЯМ |
ФӘЙЗЕГАЛӘМ (г.) |
|
Дөньяның шәфкатьле, юмарт кешесе. |
|
ФАЙЗЕГАЛЯМ |
ФӘЙЗЕЛБАРЫЙ (г.) |
|
Юктан бар итүченең (Аллаһының) рәхим-шәфкате. |
|
ФАЙЗЕЛБАРИ |
ФӘЙЗЕЛГАФФАР (г.) |
|
Гафу итүченең (Аллаһының) рәхимлелеге. |
|
ФАЙЗЕЛГАФФАР |
ФӘЙЗЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Исламның юмартлыгы, шәфкатьлелеге. |
|
ФАЙЗЕЛИСЛАМ |
ФӘЙЗЕЛКАДЫЙР (г.) |
|
Кодрәтленең, көчленен рәхимлелеге, юмартлыгы. Д. в.: Фәезкадыйр. |
|
ФАЙЗЕЛКАДИР |
ФӘЙЗЕЛКӘБИР (г.) |
|
Зур мәрхәмәт, шәфкать. Д. в.: Фәезкәбир. |
|
ФАЙЗЕЛКАБИР |
ФӘЙЗЕЛХАК (г.) |
|
Хакның (Аллаһының) рәхимлелеге, юмартлыгы. |
|
ФАЙЗЕЛХАК |
ФӘЙЗЕЛХАН (г.-төр.-т.) |
|
Шәфкатьле, юмарт хан (к.). |
|
ФАЙЗЕЛХАН |
ФӘЙЗЕЛХӘБИР (г.) |
|
Хәбәрдарның (белүченең) юмартлыгы, шәфкатьлелеге. Д. в.: Фәезхәбир. |
|
ФАЙЗЕЛХАБИР |
ФӘЙЗЕЛҖАН (г.-ф.) |
|
Юмарт, шәфкатьле җан. |
|
ФАЙЗЕЛДЖАН |
ФӘЙЗЕННАДИ (г.) |
|
Чакыручының, өндәүченең юмартлыгы. |
|
ФАЙЗЕННАДИ |
ФӘЙЗЕННАС (г.) |
|
Юмарт, шәфкатьле кеше. |
|
ФАЙЗЕННАС |
ФӘЙЗЕННӘБИ (г.) |
|
Пәйгамбәрнең рәхимлелеге, юмартлыгы. |
|
ФАЙЗЕННАБИ |
ФӘЙЗЕРАХМАН (г.) |
|
Рәхимленең (Аллаһының) шәфкатьлелеге, юмартлыгы, мәрхәмәте. Д. в.: Фәез, Фәйзи, Фәйзер, Фәйзери, Фәйзүш, Фәйзүк, Пәйзи. |
|
ФАЙЗЕРАХМАН |
ФӘЙЗЕТДИН (г.) |
|
Диннең шәфкатьлелеге, юмартлыгы. |
|
ФАЙЗЕТДИН |
ФӘЙЗИ (г.) |
|
Рәхимле, юмарт; иркен тормышлы. Исем компоненты. |
|
ФАЙЗИ |
ФӘЙЗИКАМАЛ (г.) |
|
Фәйзи (к.) + Камал (к.). |
|
ФАЙЗИКАМАЛ |
ФӘЙЗИНУР (г.) |
|
Рәхим-шәфкать, юмартлык нуры. |
|
ФАЙЗИНУР |
ФӘЙЗИХАН (г.-төр.-т.) |
|
к. Фәезхан. |
|
ФАЙЗИХАН |
ФӘЙЗУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ рәхимлеге, юмартлыгы, мәрхәмәте. Д. в.: Фәйзи, Фәйзүк, Фәйзул, Фәйзүш. |
|
ФАЙЗУЛЛА |
ФӘЙРҮЗ (ф:, минер.) |
|
1. Бирюза (асылташ); нур чәчүче. 2. Бәхеткә, дәрәҗәгә ия булу. 3. Җиңү. Д. в.: Фәйруз, Файруз. Исем компоненты. |
|
ФАЙРУЗ |
ФӘЙРҮЗШАҺ (ф.) |
|
Фәйрүз (к.) + шаһ Д. в.: Фәйруш, Фәйруша, Руша. Болардан Фәйрушов, Фәйрушин, Фәйрушанов, Фәйрушинов, Рушинов, Рушин фамилияләре ясалган. |
|
ФАЙРУЗШАХ |
ФӘЙСАЛ (г.) |
|
Карар, хөкем чыгаручы, хөкемдар. |
|
ФАЙСАЛ |
ФӘЙТУН (гр.-г.) |
|
1. Карета, фаэтон. 2. Борынгы грекларда Кояш алласы Һелиос улының исеме. |
|
ФАЙТУН |
ФӘКЫЙ (г.) |
|
Шәригать кануннарын яхшы белүче; юрист. |
|
ФАКИ |
ФӘЛЛӘХ (г.) |
|
Игенче, сабанчы, җир эшкәртүче. |
|
ФАЛЛЯХ |
ФӘЛЛӘХЕТДИН (г.) |
|
Диннең игенчесе, сабанчысы. |
|
ФАЛЛЯХЕТДИН |
ФӘЛӘХ (ФӘЛАХ) (г.) |
|
1. Бәхет, уңыш; бәхетле язмыш; рәхәтлек, муллык. 2. Исән-иминлек. |
|
ФАЛЯХ |
ФӘН (г.) |
|
Гыйлем, белем, фән. Исем компоненты. |
|
ФАН |
ФӘНГИЗ (г.) |
|
Фән + гиз. |
|
ФАНГИЗ |
ФӘНГЫЙЛЬ (г.) |
|
Белемле, гыйлемле. |
|
ФАНГИЛЬ |
ФӘНДАР (г.-ф.; неол.) |
|
Фән иясе. Ф. в.: Фәндәр. |
|
ФАНДАР |
ФӘНДИЛ (г.-ф.) |
|
Фән йөрәкле; күңелен фәнгә бирү-че. |
|
ФАНДИЛЬ |
ФӘНДҮС (г.-ф.; неол.) |
|
Фән дусты. |
|
ФАНДУС |
ФӘНДӘС (г.) |
|
Фәнгә, белемгә бәйләнешле; фән, белем иясе. |
|
ФАНДАС |
ФӘНЗАМАН (г.; неол.) |
|
Фән заманы, заман фәне. |
|
ФАНЗАМАН |
ФӘНЗИЛ (г.; неол.) |
|
Фән һәм зөл~зил «иясе» сүзләре кушылып ясалган исем. «Фән иясе» дигән мәгънәгә ия. |
|
ФАНЗИЛЬ |
ФӘНЗИРӘК (г.; неол.) |
|
Фән зирәк; фәнгә, белемгә зирәк. Төрдәше: Фәнзир. |
|
ФАНЗИРЯК |
ФӘНИЛ (г.) |
|
Белемле, гыйлемле. |
|
ФАНИЛЬ |
ФӘНИР (г.-т.; неол.) |
|
Фән ире. |
|
ФАНИР |
ФӘНИС (ф.) |
|
Маяк, яктырткыч. |
|
ФАНИС |
ФӘНИТ (г.-т.; неол.) |
|
«Фән иясе ит» мәгънәсендә. |
|
ФАНИТ |
ФӘНИЯР (г.-ф.) |
|
Фән дусты, фән белән дус. |
|
ФАНИЯР |
ФӘННУР (г.; неол.) |
|
Фән нуры, фән яктылыгы. Д. в.: Фәнур. |
|
ФАННУР |
ФӘННАН (г.; сәнг.) |
|
Артист. |
|
ФАННАН |
ФӘННИЯЗ (г.-ф.) |
|
Фән ихтыяҗы, фән бүләге. Д. в.: Фәнияз. |
|
ФАННИЯЗ |
ФӘНӘВИ ~ ФӘНӘВИЛ (г.) |
|
Фәннеке, фән кешесе, фәнгә бирелгән. |
|
ФАНАВИ ~ ФАНАВИЛЬ |
ФӘНҮС (г.; неол.) |
|
Фонарь, шәм, яктырткыч, маяк. Д. в.: Фәнүз, Фәнүд. |
|
ФАНУС |
ФӘРАДИС (ф.) |
|
Җәннәт, оҗмах бакчалары (күп.). |
|
ФАРАДИС |
ФӘРАСӘТ (г.) |
|
Атта йөрү осталыгы. Төрдәшләре: Фәрәсәт, Фарасат. |
|
ФАРАСАТ |
ФӘРАХ (ф.) |
|
Киң, иркен; мул; шат. |
|
ФАРАХ |
ФӘРАХӘТ (ф.) |
|
Киңлек, иркенлек, муллык; шатлык. Төрдәшләре: Фәрәхәт, Фарахат. |
|
ФАРАХАТ |
ФӘРВАЗ (ф.) |
|
Очу; һавага күтәрелү. Д. в.: Пәрваз, Фарваз. |
|
ФАРВАЗ |
ФӘРВАЗЕТДИН (ф.-г.) |
|
Диннең очучысы, һавага күтәрелүчесе. Д. в.: Фәрвай, Фәрви, Фәркәй. |
|
ФАРВАЗЕТДИН |
ФӘРГАТЬ (г.) |
|
Сылулык, күркәмлек, чибәрлек. |
|
ФАРГАТ |
ФӘРГИЗ (ф.) |
|
Дан-шөһрәт, зиннәт эчендә яшәүче. |
|
ФАРГИЗ |
Фәрд ~ Фәрде (г.) |
|
Бер, бер бөртек; ялгыз, аерым. Исем компоненты. |
|
Фард ~ Фарде |
ФӘРДЕГАЯН (г.) |
|
Фәрде (к.) + Гаян (к.). |
|
ФАРДЕГАЯН |
ФӘРДЕТДИН (г.) |
|
Диннең бердәнбере. |
|
ФАРДЕТДИН |
ФӘРДИ (г.) |
|
Ялгыз, берүзе генә, бердәнбер (бала). |
|
ФАРДИ |
ФӘРДҮС (г.-т.; неол.) |
|
Ялгыз, берүзе үсүче мәгънәсендә. |
|
ФАРДУС |
ФӘРЗАН (ф.) |
|
Галим, белемле, укымышлы кеше; акыллы, зирәк. |
|
ФАРЗАН |
ФӘРЗЕТДИН (г.) |
|
Дин фарызы, вазифасы. |
|
ФАРЗЕТДИН |
ФӘРЗИ (г.) |
|
Фарыз, вазифа, бурыч; үтәлергә тиеш булган эш. |
|
ФАРЗИ |
ФӘРЗӘН (ф.) |
|
Угыл, ир бала; нәсел. |
|
ФАРЗАН |
ФӘРИДЕТДИН (г.) |
|
Диннең тиңдәшсезе, бердәнбере. |
|
ФАРИДЕТДИН |
ФӘРИДУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының тиңдәшсезе, бердәнбере. |
|
ФАРИДУЛЛА |
ФӘРИДУН (г.) |
|
Фәрит (к.) исеменең күплеге. |
|
ФАРИДУН |
ФӘРИЗ (г.) |
|
Фарыз, үтәлми калмаска тиешле эш, бурыч, вазифа. Ф. в.: Фариз. |
|
ФАРИЗ |
ФӘРИТ (г.) |
|
Тиңдәшсез; бердәнбер, үзенә аерым. |
|
ФАРИТ |
ФӘРИХ (г.) |
|
к. Фарих. |
|
ФАРИХ |
ФӘРМАН (ф.) |
|
Фәрман, боерык, әмер. |
|
ФАРМАН |
ФӘРРАХ (г.) |
|
Шат күңелле; шатлык, сөенеч; бәхет, бәхетле. Д. в.: Фәррәх. |
|
ФАРРАХ |
ФӘРРАХЕТДИН (г.) |
|
Диннең шат күңелле кешесе; дин шатлыгы. |
|
ФАРРАХЕТДИН |
ФӘРТДИН (г.) |
|
Диннең аерым бер заты, кешесе. |
|
ФАРТДИН |
ФӘРУХ (г.) |
|
Шат, сөенечле. |
|
ФАРУХ |
Фәрхе (г.) |
|
Шатлыклы, бәхетле. Исем компоненты. |
|
Фархе |
ФӘРХЕЗАДӘ (г.-ф.) |
|
Шатлык, бәхет китерүче бала. |
|
ФАРХЕЗАДА |
ФӘРХЕРАХМАН ~ ФӘРХИРАХМАН (г.) |
|
Аллаһ китергән шатлык, бәхет. |
|
ФАРХЕРАХМАН ~ ФАРХИРАХМАН |
ФӘРХЕТДИН (г.) |
|
Дин шатлыгы, сөенече. |
|
ФАРХЕТДИН |
ФӘРХИ (г.) |
|
Шатлыклы, куанычлы, сөенечле. Исем компоненты. |
|
ФАРХИ |
ФӘРХИРӘХИМ (г.) |
|
Аллаһ китергән шатлык, сөенеч, бәхет. |
|
ФАРХИРАХИМ |
ФӘРХИУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ биргән шатлык, бәхет. Төрдәше: Фәрхулла. |
|
ФАРХИУЛЛА |
ФӘРХИӘХМӘТ (г.) |
|
Фәрхи (к.) + Әхмәт (к.). |
|
ФАРХИАХМЕТ |
ФӘРХУЛЛА (г.) |
|
к. Фәрхиулла. |
|
ФАРХУЛЛА |
ФӘРШАТ ~ ФӘРӘХШАТ (г.-ф.) |
|
Бик шатланучы, үтә шат. |
|
ФАРШАТ ~ ФАРАХШАТ |
ФӘРӘХИ (г.) |
|
Шатлык, куаныч. |
|
ФАРАХИ |
ФӘРӘХЕТДИН (г.) |
|
Дин шатлыгы, куанычы. |
|
ФАРАХЕТДИН |
ФӘРӘҖ (г.) |
|
Юаныч, сөенеч; хәсрәттән соң килгән шатлык. Исем компоненты. |
|
ФАРАДЖ |
ФӘРӘҖЕТДИН (г.) |
|
Диннең юанычы, сөенече. |
|
ФАРАДЖЕТДИН |
ФӘРӘҖУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ биргән юаныч, сөенеч, шатлык. |
|
ФАРАДЖУЛЛА |
ФӘРҺАД (бор. ир.) |
|
1. Җиңелмәс. 2. Зирәк, тиз төшенүчән. Д. в.: Фәрхәт. |
|
ФАРХАД |
фӘСАХ (г.) |
|
Ягымлы, сүзгә оста; матур сөйләүче, чәчән. |
|
ФАСАХ |
ФӘСАХЕТДИН (г.) |
|
Диннең сүзгә оста вәгазьчесе. |
|
ФАСАХЕТДИН |
ФӘСИХ (г.) |
|
Татлы телле, матур сөйләүче, чәчән. |
|
ФАСИХ |
ФӘСИХУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының сүзгә оста, чәчән вәгазьчесе. |
|
ФАСИХУЛЛА |
ФӘСИХҖАН (г.-ф.) |
|
Фәсих (к.) + җан. Матур һәм килешле итеп сөйләүче җан (кеше). |
|
ФАСИХДЖАН |
ФӘСХЕРАХМАН (г.) |
|
Аллаһының татлы, үткен телле кешесе; матур сөйләүче вәгазьчесе. |
|
ФАСХЕРАХМАН |
ФӘСХЕТДИН ~ ФӘСИХЕТДИН (г.) |
|
Диннең матур сөйләүче вәгазьчесе. |
|
ФАСХЕТДИН ~ ФАСИХЕТДИН |
ФӘСХИ (г.) |
|
Матур сөйләүче, тәмле телле; чәчән. |
|
ФАСХИ |
ФӘТТАХ (г.) |
|
1. Бәхет ишекләрен ачучы, юл ачучы, яулап алучы, җиңүче, уңышка ирешүче. 2. Аллаһ эпитеты. |
|
ФАТТАХ |
ФӘТТАХЕТДИН (г.) |
|
Дингә юл ачучы. |
|
ФАТТАХЕТДИН |
Фәтхе ~ Фәтхел (г.) |
|
Ачу, яулау, җиңү. Исем компоненты. |
|
Фатхе ~ Фатхел |
ФӘТХЕВӘЛИ (г.) |
|
Изгелекне яулау, ачу; изгелекнең җиңүе. |
|
ФАТХЕВАЛИ |
ФӘТХЕГАЛИ (г.) |
|
Бөек җиңү яулау, ачу; Галинең җиңүе. |
|
ФАТХЕГАЛИ |
ФӘТХЕГАЛЛӘМ (г.) |
|
Галәмне яулау, ачу. |
|
ФАТХЕГАЛЛЯМ |
ФӘТХЕЛБӘЯН (г.) |
|
1. Дөреслекне, хаклыкны бәян итү, ачу. 2. Ачыклык яулаучы. Кыскартылган варианты: Баян. Шуннан Баянов фамилиясе ясалган. Бәян — хатын-кызлар исеме (к.). |
|
ФАТХЕЛБАЯН |
ФӘТХЕЛГАЯН (г.) |
|
Ачык җиңү, күренеп торган җиңү. |
|
ФАТХЕЛГАЯН |
ФӘТХЕЛГЫЙЛЕМ (г.) |
|
Гыйлемне ачу, гыйлем яулау. |
|
ФАТХЕЛГИЛЕМ |
ФӘТХЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Исламның уңышы, җиңүе. Д. в.: Фәткелис, Фәткел, Фәтхел. |
|
ФАТХЕЛИСЛАМ |
ФӘТХЕЛКАДЫЙР (г.) |
|
Кадыйрның (к.; Аллаһ эпитеты) уңышы, җиңүе. |
|
ФАТХЕЛКАДИР |
ФӘТХЕЛКӘБИР (г.) |
|
Кәбирнең (к.) уңышы, җиңүе. |
|
ФАТХЕЛКАБИР |
ФӘТХЕЛТАИП (г.) |
|
Таипнең (к.; Аллаһ эпитеты) уңышы, җинүе. |
|
ФАТХЕЛТАИП |
ФӘТХЕЛҖАН (г.-ф.) |
|
Җанның уңышы, җиңүе. |
|
ФАТХЕЛДЖАН |
ФӘТХЕЛМӨХӘММӘТ (г.) |
|
Мөхәммәтнең җиңүе, унышы. |
|
ФАТХЕЛМУХАММЕТ |
ФӘТХЕРАХМАН ~ ФӘТХЕРРАХМАН (г.) |
|
Рахманның (к.; Аллаһ эпитеты) җиңүе, уңышы. Д. в.: Фәтхери, Фәтхер, Фәтхерак, Фәтхерах. |
|
ФАТХЕРАХМАН ~ ФАТХЕРРАХМАН |
ФӘТХЕРӘХИМ (г.) |
|
Рәхимнең (к.; Аллаһ эпитеты) җиңүе, уңышы. |
|
ФАТХЕРАХИМ |
ФӘТХЕТДИН (г.) |
|
Диннең яулавы, җиңүе. |
|
ФАТХЕТДИН |
ФӘТХИ (г.) |
|
Җиңүгә ирешкән; җиңү яулаучы; җиңү. Исем компоненты. |
|
ФАТХИ |
ФӘТХИНУР (г.) |
|
Нур яулаучы. |
|
ФАТХИНУР |
ФӘТХИЯЗДАН (г.-ф.) |
|
Аллаһыны тану; җиңүне Аллаһ бирә. Дусның танылуы, ачылуы. |
|
ФАТХИЯЗДАН |
ФӘТХИЯР (г.-ф.) |
|
|
|
ФАТХИЯР |
ФӘТХИӘХМӘТ (г.) |
|
Фәтхи (к.) + Әхмәт (к.). |
|
ФАТХИАХМЕТ |
ФӘТХУЛЛА (г.) |
|
Җиңүне Аллаһ бирә. Д. а.: Фаткул, Фатхул, Фәтхи, Пәтүк. |
|
ФАТХУЛЛА |
ФӘХРАЗЫЙ (г.) |
|
Дәрәҗәсенә, булган данына разый булучы. Д. в.: Фәхрәзый, Фәхрази. |
|
ФАХРАЗИ |
Фәхре ~ Фәхрел (г.) |
|
Горурлык, мактаныч, дан. Исем компоненты. |
|
Фахре ~ Фахрел |
ФӘХРЕЛБАКЫЙ (г.) |
|
Фәхрел (к.) + Бакый (к.). Мәңге яшәүченең (Аллаһының) горурлыгы, даны. |
|
ФАХРЕЛБАКИ |
ФӘХРЕЛБӘЯН (г.) |
|
Фәхрел (к.) + Бәян (к.). |
|
ФАХРЕЛБАЯН |
ФӘХРЕЛГАЛӘМ (г.) |
|
Галәмнең горурлыгы. Д. в.: Фәхерлегаләм. |
|
ФАХРЕЛГАЛЯМ |
ФӘХРЕЛГАЯН (г.) |
|
Фәхрел (к.) + Гаян (к.). Д. в.: Фәхерлегаян. |
|
ФАХРЕЛГАЯН |
ФӘХРЕЛИМАН (г.) |
|
Фәхрел (к.) + Иман (к.). |
|
ФАХРЕЛИМАН |
ФӘХРЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Фәхрел (к.) + Ислам (к.). Ислам даны, Ислам мактанычы, горурлыгы. Д. в.: Фәхрие. |
|
ФАХРЕЛИСЛАМ |
ФӘХРЕЛКӘРАМ (г.) |
|
Фәхрел (к.) + Кәрам (к.). Д. в.: Фәхерлекәрам. |
|
ФАХРЕЛКАРАМ |
ФӘХРЕЛӘНАМ (г.) |
|
Кешенең данлысы, горуры. |
|
ФАХРЕЛАНАМ |
ФӘХРЕТДИН (г.) |
|
Диннең даны, горурлыгы. Д. в.: Фәхри, Фәхрүш, Фәхрәч, Пәкрәч. |
|
ФАХРЕТДИН |
ФӘХРИ (г.) |
|
Мактаулы, өстен, данлы. Исем компоненты. |
|
ФАХРИ |
ФӘХРИГАЛЛӘМ (г.) |
|
Фәхри (к.) + Галләм (к.). Хөрмәтле, мактаулы галим. |
|
ФАХРИГАЛЛЯМ |
ФӘХРИГАЛӘМ (г.) |
|
Фәхри (к.) + Галәм (к.). Дөньяның өстене, мактаулысы. |
|
ФАХРИГАЛЯМ |
ФӘХРИЗАДӘ (г.-ф.) |
|
Фәхри (к.) + Задә (к.). Мактаулы, хөрмәтле, горур бала (угыл). |
|
ФАХРИЗАДА |
ФӘХРИРАХМАН (г.) |
|
Аллаһының мактаулы, горур кешесе. |
|
ФАХРИРАХМАН |
ФӘХРИӘХМӘТ (г.) |
|
Фәхри (к.) + Әхмәт (к.). Хөрмәтле Әхмәт. |
|
ФАХРИАХМЕТ |
ФӘХРУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының мактаулы, горур бәндәсе. |
|
ФАХРУЛЛА |
ФӘЯЗАН (г.) |
|
Ташу, ташкын. |
|
ФАЯЗАН |
фӘҮЗЕЛ (г.) |
|
Җиңү, уңыш; триумф, тантана. Исем компоненты. |
|
ФАВЗЕЛЬ |
ФӘҮЗЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Фәүзел (к.) + Ислам (к.). Исламның җиңүе, тантанасы. Д. в.: Фәүзелне. |
|
ФАВЗЕЛИСЛАМ |
ФӘҮЗЕЛКАМӘР (г.) |
|
Фәүзел (к.) + Камәр (к.). |
|
ФАВЗЕЛКАМАР |
ФӘҮЗЕТДИН (г.) |
|
Диннең тантанасы, җиңүе. |
|
ФАВЗЕТДИН |
ФӘҮЗИ (г.) |
|
1. Җиңүче, уңыш казанучы. 2. Тантана, триумф. |
|
ФАВЗИ |
ФӘҮЗӘР (г.-ф.) |
|
Алтын җиңү. |
|
ФАВЗАР |
ФӘҮЗӘТ (г.) |
|
Җинеп чыгучы, унышка ирешүче. |
|
ФАВЗАТ |
ФӘҮКАТЬ (г.) |
|
Өстен булучы. Д. в.: Фәүхәт. |
|
ФАВКАТ |
ФӘҮХЕТДИН (г.) |
|
Диннең өстенлеге, өстен булуы. |
|
ФАВХЕТДИН |
ФӘҮХИ (г.) |
|
Хуш исле. |
|
ФАВХИ |
ФӘҮХӘТ (г.) |
|
Хуш ис тарату. Д. в.: Фәүкәт. |
|
ФАВХАТ |
ФӘҺИМ (г.) |
|
Аңлы, зирәк, фәһемле; үткен. Д. в.: Фәим. Исем компоненты. |
|
ФАГИМ |
ФӘҺИМЕТДИН (г.) |
|
Диннең аңлысы, зирәге, үткене. |
|
ФАГИМЕТДИН |
ФӘҺИМҖАН (г.-ф.) |
|
Зирәк, аңлы җан. |
|
ФАГИМДЖАН |
ФӘҺМИ (г.) |
|
Акыл иясе, зирәк. |
|
ФАГМИ |
ФӘҺМУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының акыллы, зирәк бәндәсе. |
|
ФАГМУЛЛА |
ФӘҺҺӘМ (г.) |
|
Бик зирәк, бик үткен, бик тиз аңлаучан. |
|
ФАХХАМ |
ФӨНҮН (г.) |
|
Фән сүзенең күплек формасы. Бик күп төрле фәннәрне белүче. Төрдәшләре: Фәнун, Фәнүн. |
|
ФУНУН |
ФӨРКӘТ (г.) |
|
Аерым яшәүче. |
|
ФУРКАТ |
ФӨРУЗАН (ф.) |
|
Ялтырап тора торган, нур чәчә торган. |
|
ФУРУЗАН |