| ТАТАР ИР-АТ ИСЕМНӘРЕ | ||||
| Татарча язылышы, кайсы тел сүзе булуы | Исемнең мәгънәсе, нәрсә аңлатуы | Русча язылышы | ||
| Ф | ||||
| ФАГЫЙЛЬ (г.) | к. Фәгыйль. | ФАГИЛЬ | ||
| ФАЗАИЛ (г.) | Яхшы холыклы, инсафлы, намуслы. Төрдәше: Фузаил. | ФАЗАИЛЬ | ||
| ФАЗДАЛ ~ ФАЗИДИЛ ~ ФАЗДИЛ (г.-ф.) | Яхшы күңел; инсафлы, яхшы сыйфатларга ия күңел. | ФАЗДАЛЬ ~ ФАЗИДИЛЬ ~ ФАЗДИЛЬ | ||
| ФАЗЛЕТДИН (г.) | Диннең өстенлеге, югары дәрәҗәсе, камиллеге. | ФАЗЛЕТДИН | ||
| ФАЗЛУЛЛА ~ ФАЗУЛЛА (г.) | Аллаһ биргән өстенлек, мәрхәмәт; өстенлек Аллаһныкы. | ФАЗЛУЛЛА ~ ФАЗУЛЛА | ||
| ФАЗЛЫБӘШӘР (г.) | Фазлый (к.) + Бәшәр (к.). Өстен, дәрәҗәле кеше. | ФАЗЛИБАШАР | ||
| ФАЗЛЫГАЛЛӘМ (г.) | Фазлый (к.) + Галләм (к.). | ФАЗЛИГАЛЛЯМ | ||
| ФАЗЛЫГАЛИМ (г.) | Фазлый (к.) + Галим (к.). | ФАЗЛИГАЛИМ | ||
| ФАЗЛЫГАЯН (г.) | Фазлый (к.) + Гаян (к.). | ФАЗЛИГАЯН | ||
| ФАЗЛЫГӘРӘЙ (г.-төр.-т.) | Фазлый (к.) + Гәрәй (к.). | ФАЗЛИГАРАЙ | ||
| ФАЗЛЫЙ (г.) | Хөрмәтле, лаек, өстен, кешелекле; белемле, аңлы, дәрәҗәле; мәрхәмәт, шәфкать. Исем компоненты. | ФАЗЛИ | ||
| ФАЗЛЫЙӘХМӘТ (г.) | Фазлый (к.) + Әхмәт (к.). | ФАЗЛИАХМЕТ | ||
| ФАЗЛЫМӨХӘММӘТ (г.) | Фазлый (к.) + Мөхәммәт (к.). | ФАЗЛИМУХАММЕТ | ||
| ФАЗЛЫНУР ~ ФАЗЛЫЙНУР (г.) | Фазлый (к.) + Нур (к.). | ФАЗЛИНУР | ||
| ФАЗЛЫРАХМАН (г.) | Фазлый (к.) + Рахман (к.). Рәхимленең (Аллаһының) мәрхәмәте. | ФАЗЛИРАХМАН | ||
| ФАЗЛЫСАТТАР (г.) | Фазлый (к.) + Саттар (к.). Кичерүче (Аллаһ) мәрхәмәтле. | ФАЗЛИСАТТАР | ||
| ФАЗЛЫХАК (г.) | Фазлый (к.) + Хак (к.). Хак (Аллаһ) мәрхәмәте. | ФАЗЛИХАК | ||
| ФАЗЫЛ ~ ФАЗЫЙЛ (г.) | 1. Өстен, камил; лаеклы. 2. Дәрәҗә, абруй. 3. Намуслы, кешелекле. 4. Белемле, галим; талант иясе. Галим титулы (галим эпитеты). Исем компоненты. | ФАЗЫЛ | ||
| ФАЗЫЛБӘК (г.-төр.-т.) | Фазыл (к.) + бәк. | ФАЗЫЛБЕК | ||
| ФАЗЫЛГӘРӘЙ (г.-тер.) | Фазыл (к.) + Гәрәй (к.). | ФАЗЫЛГАРАЙ | ||
| ФАЗЫЛНӘКЫЙ (г.) | Фазыл (к.) + Нәкый (к.). | ФАЗЫЛНАКИ | ||
| ФАЗЫЛХАН (г.-төр.-т.) | Фазыл (к.) + хан (к.). | ФАЗЫЛХАН | ||
| ФАЗЫЛХӘБИР (г.) | Фазыл (к.) + Хәбир (к.). | ФАЗЫЛХАБИР | ||
| ФАЗЫЛЪЯР (г.-ф.) | Фазыл (к.) + яр (к.). | ФАЗЫЛЪЯР | ||
| ФАЗЫЛҖАН (г.-ф.) | Фазыл (к.)+җан. Д. в.: Фазҗан. | ФАЗЫЛДЖАН | ||
| ФАИЗ (г.) | 1. Теләгенә ирешүче, тантана итүче, җиңүче. 2. Муллыклы, юмарт. | ФАИЗ | ||
| ФАИКЪ (г.) | 1. Башкалардан югары, өстен торучы. 2. Аек акыллы. | ФАИК | ||
| ФАИЛ (г.) | к. Фәгыйль. | ФАИЛЬ | ||
| ФАКЕЛ (гр.; неол.) | Факел, маяк. | ФАКЕЛ | ||
| ФАЛИХ (г.) | 1. Бәхетле. 2. Сәламәт яшәүче. Д. в.: Фалик. | ФАЛИХ | ||
| ФАРАИЗ (г.) | Эшләми калырга ярамый торган эшләр, вазифалар, гамәлләр (күп.). Д. в.: Фариз. | ФАРАИЗ | ||
| ФАРЗАЛИ (г.) | Гали (Али) фарызы, кушуы, бое-руы. | ФАРЗАЛИ | ||
| ФАРЗАТ ~ ФАРЗАД (ф.) | Бик күркәм, гүзәл; менә дигән. | ФАРЗАТ ~ ФАРЗАД | ||
| ФАРЗЕТДИН (г.) | Дин фарызы (вазифасы, гамәле). | ФАРЗЕТДИН | ||
| ФАРЗУЛЛА (г.) | Аллаһ боерган фарызлар, гамәлләр. | ФАРЗУЛЛА | ||
| ФАРИКЪ (г.) | Башкалык, үзгәлек; башкалардан аерылып торучы; аера белүче. | ФАРИК | ||
| ФАРИС (г.) | 1. Атменәр, җайдак, субай; рыцарь. 2. Фарсылар. | ФАРИС | ||
| ФАРИХ (г.) | Шат күңелле; шатлык. Д. в.: Фәрих. | ФАРИХ | ||
| ФАРСА ~ ПАРСА (ф.) | 1. Фарсы. 2. Игелекле, киң күңелле. | ФАРСА ~ ПАРСА | ||
| ФАРСИЛ (ф.-т.; неол.) | Фарса (иранлы) яки парса (игелекле) сүзенә -ил кушымчасы ялганып ясалган. | ФАРСИЛЬ | ||
| ФАРУК (г.) | Яхшы белән яманны бик нечкәләп аера белүче. | ФАРУК | ||
| ФАРУКША (г.-ф.) | | Фарук (к.) + шаһ (к.). | ФАРУКША | ||
| ФАСИЛ (г.) | 1. Хәл итүче, бүлүче. 2. Карарлы, катгый. Төрдәше: Фасыйль. | ФАСИЛЬ | ||
| ФАТИХ ~ ФАТЫЙХ (г.) | 1. Ачучы, башлап җибәрүче. 2. Яулап алучы, җиңүче. Исем компоненты. | ФАТИХ ~ ФАТЫХ | ||
| ФАТИХГӘРӘЙ (г.) | Фатих (к.) + Гәрәй (к.). | ФАТИХГАРАЙ | ||
| ФАТИХҖАН (г.-ф.) | Фатих (к.) + җан. Ачучы, башлап җибәрүче җан (гаиләнең беренче ир баласы). | ФАТИХДЖАН | ||
| ФАТЫЙН (г.) | Бик үткен, зирәк. | ФАТИН | ||
| ФАХИР (г.) | 1. Шәп, әйбәт, асыл. 2. Мактанырлык. | ФАХИР | ||
| ФАЯЗ (г.) | 1. Мул, юмарт. 2. Нигъмәтне мул итүче. Д. в.: Фәяз. | ФАЯЗ | ||
| ФАЯЗНУР (г.) | Юмарт, мул нур. Чаг.: Нурфаяз. | ФАЯЗНУР | ||
| ФЕЛИКС (лат.; тар.: неол.) | Бәхетле, уңышлы. Утызынчы елларда алынган яңа исем. | ФЕЛИКС | ||
| ФЕРДИНАНД (нем.; неол.) | Кыю, батыр гаскәри, сугышчы. Ясалмалары: Фернад, Фернат. | ФЕРДИНАНД | ||
| ФИДАИ (г.) | Үз-үзен аямаучы, изге юлда үзен корбан итәргә әзер торучы. | ФИДАИ | ||
| ФИДАИЛ (г.) | Яхшылык эшләүче, яхшы сыйфатлы; дәрәҗәле. | ФИДАИЛЬ | ||
| ФИДАН (г.) | Коткаручы, җанын фида итәргә әзер булучы. | ФИДАН | ||
| ФИДАИР (г.-т.) | Гарәпчә фида («корбан итү» сүзенә ир сүзе кушылып ясалган исем. | ФИДАИР | ||
| ФИДАИСЛАМ (г.) | Ислам фидакаре. Ясалганы: Фидаие. | ФИДАИСЛАМ | ||
| ФИДАКАРЬ (г.) | Үз-үзен аямаучы. | ФИДАКЯР | ||
| ФИДАЯР (г.-ф.) | Үз-үзен корбан итүче дус, яр. | ФИДАЯР | ||
| ФИДЕЛЬ (лат.: исп.: тар.: неол.) | Тугры, тугрылыклы, ышанычлы. | ФИДЕЛЬ | ||
| ФИЗӘ ~ ФИЗЗӘ (г.) | Көмеш. | ФИЗА ~ ФИЗЗА | ||
| ФИЗӘНУР (г.) | Физә (к.) + Нур (к.). Көмеш нур. Чаг.: Нурфизә (х.-к. ис.). | ФИЗАНУР | ||
| ФИКРӘН (г.) | Уй-фикерле. | ФИКРАН | ||
| ФИКЪРӘТ (г.) | Идея, фикер. | ФИКРАТ | ||
| ФИНҮС (г.: астр.) | Венера планетасы атамасының гарәп теленә яраклаштырылган әйтелеше. Төрдәше: Филүс. | ФИНУС | ||
| ФИРАЗ (ф.) | Калкулык, биеклек, үр. Төрдәше: Фирас. | ФИРАЗ | ||
| ФИРГАТЬ (г.) | Аерылу, аерылышу. Д. в.: Фиркать, Фирхать. | ФИРГАТ | ||
| ФИРДАН (г.) | к. Фәрданә. | ФИРДАН | ||
| ФИРДӘВЕС (ф.-г.) | Җәннәт, оҗмах бакчасы. Күбесенчә кыз балаларга кушыла. Ясалганнары: Фирдәүс, Фирдүс. | ФИРДАВЕС | ||
| ФИРДӘҮС (ф.) | к. Фирдәвес. | ФИРДАУС | ||
| ФИРДҮС (ф.) | к. Фирдәвес. | ФИРДУС | ||
| ФИРУЗ (ф.) | 1. Бәхетле, өстен. 2. Нур чәчүче, нур сибүче. | ФИРУЗ | ||
| ФИРУЗШАҺ (ф.) | 1. Бәхетле шаһ. 2. Нур чәчүче шаһ. | ФИРУЗШАХ | ||
| ФЛЕР (лат.: бот.) | Флорис (чәчәк) сүзеннән ясалган исем. Д. в.: Флүр, Флюр. | ФЛЕР | ||
| ФЛОР (лат.-гр.: миф.: бот.: неол.) | 1. Чәчәк. 2. Үсемлекләр дөньясы. | ФЛОР | ||
| ФЛОРИД (лат.: неол.) | Чәчәккә күмелгән; шау чәчәкле. | ФЛОРИД | ||
| ФЛОРИС (лат.: неол.) | Чәчәк. | ФЛОРИС | ||
| ФЛҮН (гр.; неол.) | Грекча рһilön — «кадерле җан иясе, сөя торган нәрсә» сүзеннән ясалган исем. | ФЛЮН | ||
| ФЛҮС (г.; неол.) | Бакыр акча. Ф. в.: Флюс. | ФЛЮС | ||
| ФОАТ (г.) | Йөрәк, күңел. Төрдәше: Фуат. | ФУАТ | ||
| ФИРДУН (бор. ир.). | к. Фәридун. | ФИРДУН | ||
| ФРУЗ (ф.) | Яктыртучы, нурландыручы; балкытучы. | ФРУЗ | ||
| ФӘВАРИС (г.) | 1. Рыцарьлар; батыр, каһарман кешеләр. 2. Ат өстендә оста йөрүче җайдаклар. Д. в.: Паварис. | ФАВАРИС | ||
| ФӘВӘР (г.) | Кайнар, дәртле. | ФАВАР | ||
| ФӘГАЛЬ (г.) | Бик эшчән, күп эшләүче, һаман хәрәкәт итүче. | ФАГАЛЬ | ||
| ФӘГЫЙЛЬ (г.) | Эшләүче, ясаучы, шөгыльләнүче; тырыш, эшчән. Д. в.: Фагыйль, Фаил. | ФАГИЛЬ | ||
| ФӘЕЗ (г.) | 1. Муллык, байлык; игелек, файда. 2. Шәфкать, рәхимлелек, бәрәкәт; юмарт, юмартлык. Исем компоненты. | ФАИЗ | ||
| ФӘЕЗБАЙ (г.-төр.-т.) | Рәхимле, юмарт, бай (к.). | ФАИЗБАЙ | ||
| ФӘЕЗБӘК (г.-төр.-т.) | Рәхимле, юмарт бәк (к.). | ФАИЗБЕК | ||
| ФӘЕЗВӘЛИ (г.) | Рәхимле, юмарт Вәли (к.). | ФАИЗВАЛИ | ||
| ФӘЕЗГАЛИ (г.) | Рәхимле, юмарт Гали (к.). Гали мәрхәмәте. Д. в.: Фаезали. | ФАИЗГАЛИ | ||
| ФӘЕЗГОЛ (г.-төр.-т.) | Рәхимле, юмарт кол. | ФАИЗГУЛ | ||
| ФӘЕЗГӘРӘЙ (г.-төр.-т.) | Рәхимле, юмарт Гәрәй. | ФАИЗГАРАЙ | ||
| ФӘЕЗКӘРИМ (г.) | Фәез (к.) + Кәрим (к.). Икеләтә шәфкатьле, рәхимле, юмарт. | ФАИЗКАРИМ | ||
| ФӘЕЗНУР (г.) | Рәхимле, юмарт нур. Чаг.: Нурфәез. | ФАИЗНУР | ||
| ФӘЕЗХАН (г.-төр.-т.) | Рәхимле, юмарт хан. Д. в.: Фәесхан. | ФАИЗХАН | ||
| ФӘЕЗӘХМӘТ (г.) | Әхмәт (пәйгамбәр) рәхимлеге, юмартлыгы. Чаг.: Әхмәтфәез. | ФАИЗАХМЕТ | ||
| ФӘЕЗҖАН (г.-ф.) | Рәхимле, шәфкатьле җан (к.). | ФАИЗДЖАН | ||
| ФӘЗАИЛ (г.) | Артыклык, өстенлек; яхшы холыклылык. | ФАЗАИЛЬ | ||
| ФӘЙЗЕГАЛИ (г.). | к. Фәезгали. | ФАЙЗЕГАЛИ | ||
| ФӘЙЗЕГАЛЛӘМ (г.) | Фәез (к.) + Галләм (к.). | ФАЙЗЕГАЛЛЯМ | ||
| ФӘЙЗЕГАЛӘМ (г.) | Дөньяның шәфкатьле, юмарт кешесе. | ФАЙЗЕГАЛЯМ | ||
| ФӘЙЗЕЛБАРЫЙ (г.) | Юктан бар итүченең (Аллаһының) рәхим-шәфкате. | ФАЙЗЕЛБАРИ | ||
| ФӘЙЗЕЛГАФФАР (г.) | Гафу итүченең (Аллаһының) рәхимлелеге. | ФАЙЗЕЛГАФФАР | ||
| ФӘЙЗЕЛИСЛАМ (г.) | Исламның юмартлыгы, шәфкатьлелеге. | ФАЙЗЕЛИСЛАМ | ||
| ФӘЙЗЕЛКАДЫЙР (г.) | Кодрәтленең, көчленен рәхимлелеге, юмартлыгы. Д. в.: Фәезкадыйр. | ФАЙЗЕЛКАДИР | ||
| ФӘЙЗЕЛКӘБИР (г.) | Зур мәрхәмәт, шәфкать. Д. в.: Фәезкәбир. | ФАЙЗЕЛКАБИР | ||
| ФӘЙЗЕЛХАК (г.) | Хакның (Аллаһының) рәхимлелеге, юмартлыгы. | ФАЙЗЕЛХАК | ||
| ФӘЙЗЕЛХАН (г.-төр.-т.) | Шәфкатьле, юмарт хан (к.). | ФАЙЗЕЛХАН | ||
| ФӘЙЗЕЛХӘБИР (г.) | Хәбәрдарның (белүченең) юмартлыгы, шәфкатьлелеге. Д. в.: Фәезхәбир. | ФАЙЗЕЛХАБИР | ||
| ФӘЙЗЕЛҖАН (г.-ф.) | Юмарт, шәфкатьле җан. | ФАЙЗЕЛДЖАН | ||
| ФӘЙЗЕННАДИ (г.) | Чакыручының, өндәүченең юмартлыгы. | ФАЙЗЕННАДИ | ||
| ФӘЙЗЕННАС (г.) | Юмарт, шәфкатьле кеше. | ФАЙЗЕННАС | ||
| ФӘЙЗЕННӘБИ (г.) | Пәйгамбәрнең рәхимлелеге, юмартлыгы. | ФАЙЗЕННАБИ | ||
| ФӘЙЗЕРАХМАН (г.) | Рәхимленең (Аллаһының) шәфкатьлелеге, юмартлыгы, мәрхәмәте. Д. в.: Фәез, Фәйзи, Фәйзер, Фәйзери, Фәйзүш, Фәйзүк, Пәйзи. | ФАЙЗЕРАХМАН | ||
| ФӘЙЗЕТДИН (г.) | Диннең шәфкатьлелеге, юмартлыгы. | ФАЙЗЕТДИН | ||
| ФӘЙЗИ (г.) | Рәхимле, юмарт; иркен тормышлы. Исем компоненты. | ФАЙЗИ | ||
| ФӘЙЗИКАМАЛ (г.) | Фәйзи (к.) + Камал (к.). | ФАЙЗИКАМАЛ | ||
| ФӘЙЗИНУР (г.) | Рәхим-шәфкать, юмартлык нуры. | ФАЙЗИНУР | ||
| ФӘЙЗИХАН (г.-төр.-т.) | к. Фәезхан. | ФАЙЗИХАН | ||
| ФӘЙЗУЛЛА (г.) | Аллаһ рәхимлеге, юмартлыгы, мәрхәмәте. Д. в.: Фәйзи, Фәйзүк, Фәйзул, Фәйзүш. | ФАЙЗУЛЛА | ||
| ФӘЙРҮЗ (ф:, минер.) | 1. Бирюза (асылташ); нур чәчүче. 2. Бәхеткә, дәрәҗәгә ия булу. 3. Җиңү. Д. в.: Фәйруз, Файруз. Исем компоненты. | ФАЙРУЗ | ||
| ФӘЙРҮЗШАҺ (ф.) | Фәйрүз (к.) + шаһ Д. в.: Фәйруш, Фәйруша, Руша. Болардан Фәйрушов, Фәйрушин, Фәйрушанов, Фәйрушинов, Рушинов, Рушин фамилияләре ясалган. | ФАЙРУЗШАХ | ||
| ФӘЙСАЛ (г.) | Карар, хөкем чыгаручы, хөкемдар. | ФАЙСАЛ | ||
| ФӘЙТУН (гр.-г.) | 1. Карета, фаэтон. 2. Борынгы грекларда Кояш алласы Һелиос улының исеме. | ФАЙТУН | ||
| ФӘКЫЙ (г.) | Шәригать кануннарын яхшы белүче; юрист. | ФАКИ | ||
| ФӘЛЛӘХ (г.) | Игенче, сабанчы, җир эшкәртүче. | ФАЛЛЯХ | ||
| ФӘЛЛӘХЕТДИН (г.) | Диннең игенчесе, сабанчысы. | ФАЛЛЯХЕТДИН | ||
| ФӘЛӘХ (ФӘЛАХ) (г.) | 1. Бәхет, уңыш; бәхетле язмыш; рәхәтлек, муллык. 2. Исән-иминлек. | ФАЛЯХ | ||
| ФӘН (г.) | Гыйлем, белем, фән. Исем компоненты. | ФАН | ||
| ФӘНГИЗ (г.) | Фән + гиз. | ФАНГИЗ | ||
| ФӘНГЫЙЛЬ (г.) | Белемле, гыйлемле. | ФАНГИЛЬ | ||
| ФӘНДАР (г.-ф.; неол.) | Фән иясе. Ф. в.: Фәндәр. | ФАНДАР | ||
| ФӘНДИЛ (г.-ф.) | Фән йөрәкле; күңелен фәнгә бирү-че. | ФАНДИЛЬ | ||
| ФӘНДҮС (г.-ф.; неол.) | Фән дусты. | ФАНДУС | ||
| ФӘНДӘС (г.) | Фәнгә, белемгә бәйләнешле; фән, белем иясе. | ФАНДАС | ||
| ФӘНЗАМАН (г.; неол.) | Фән заманы, заман фәне. | ФАНЗАМАН | ||
| ФӘНЗИЛ (г.; неол.) | Фән һәм зөл~зил «иясе» сүзләре кушылып ясалган исем. «Фән иясе» дигән мәгънәгә ия. | ФАНЗИЛЬ | ||
| ФӘНЗИРӘК (г.; неол.) | Фән зирәк; фәнгә, белемгә зирәк. Төрдәше: Фәнзир. | ФАНЗИРЯК | ||
| ФӘНИЛ (г.) | Белемле, гыйлемле. | ФАНИЛЬ | ||
| ФӘНИР (г.-т.; неол.) | Фән ире. | ФАНИР | ||
| ФӘНИС (ф.) | Маяк, яктырткыч. | ФАНИС | ||
| ФӘНИТ (г.-т.; неол.) | «Фән иясе ит» мәгънәсендә. | ФАНИТ | ||
| ФӘНИЯР (г.-ф.) | Фән дусты, фән белән дус. | ФАНИЯР | ||
| ФӘННУР (г.; неол.) | Фән нуры, фән яктылыгы. Д. в.: Фәнур. | ФАННУР | ||
| ФӘННАН (г.; сәнг.) | Артист. | ФАННАН | ||
| ФӘННИЯЗ (г.-ф.) | Фән ихтыяҗы, фән бүләге. Д. в.: Фәнияз. | ФАННИЯЗ | ||
| ФӘНӘВИ ~ ФӘНӘВИЛ (г.) | Фәннеке, фән кешесе, фәнгә бирелгән. | ФАНАВИ ~ ФАНАВИЛЬ | ||
| ФӘНҮС (г.; неол.) | Фонарь, шәм, яктырткыч, маяк. Д. в.: Фәнүз, Фәнүд. | ФАНУС | ||
| ФӘРАДИС (ф.) | Җәннәт, оҗмах бакчалары (күп.). | ФАРАДИС | ||
| ФӘРАСӘТ (г.) | Атта йөрү осталыгы. Төрдәшләре: Фәрәсәт, Фарасат. | ФАРАСАТ | ||
| ФӘРАХ (ф.) | Киң, иркен; мул; шат. | ФАРАХ | ||
| ФӘРАХӘТ (ф.) | Киңлек, иркенлек, муллык; шатлык. Төрдәшләре: Фәрәхәт, Фарахат. | ФАРАХАТ | ||
| ФӘРВАЗ (ф.) | Очу; һавага күтәрелү. Д. в.: Пәрваз, Фарваз. | ФАРВАЗ | ||
| ФӘРВАЗЕТДИН (ф.-г.) | Диннең очучысы, һавага күтәрелүчесе. Д. в.: Фәрвай, Фәрви, Фәркәй. | ФАРВАЗЕТДИН | ||
| ФӘРГАТЬ (г.) | Сылулык, күркәмлек, чибәрлек. | ФАРГАТ | ||
| ФӘРГИЗ (ф.) | Дан-шөһрәт, зиннәт эчендә яшәүче. | ФАРГИЗ | ||
| Фәрд ~ Фәрде (г.) | Бер, бер бөртек; ялгыз, аерым. Исем компоненты. | Фард ~ Фарде | ||
| ФӘРДЕГАЯН (г.) | Фәрде (к.) + Гаян (к.). | ФАРДЕГАЯН | ||
| ФӘРДЕТДИН (г.) | Диннең бердәнбере. | ФАРДЕТДИН | ||
| ФӘРДИ (г.) | Ялгыз, берүзе генә, бердәнбер (бала). | ФАРДИ | ||
| ФӘРДҮС (г.-т.; неол.) | Ялгыз, берүзе үсүче мәгънәсендә. | ФАРДУС | ||
| ФӘРЗАН (ф.) | Галим, белемле, укымышлы кеше; акыллы, зирәк. | ФАРЗАН | ||
| ФӘРЗЕТДИН (г.) | Дин фарызы, вазифасы. | ФАРЗЕТДИН | ||
| ФӘРЗИ (г.) | Фарыз, вазифа, бурыч; үтәлергә тиеш булган эш. | ФАРЗИ | ||
| ФӘРЗӘН (ф.) | Угыл, ир бала; нәсел. | ФАРЗАН | ||
| ФӘРИДЕТДИН (г.) | Диннең тиңдәшсезе, бердәнбере. | ФАРИДЕТДИН | ||
| ФӘРИДУЛЛА (г.) | Аллаһының тиңдәшсезе, бердәнбере. | ФАРИДУЛЛА | ||
| ФӘРИДУН (г.) | Фәрит (к.) исеменең күплеге. | ФАРИДУН | ||
| ФӘРИЗ (г.) | Фарыз, үтәлми калмаска тиешле эш, бурыч, вазифа. Ф. в.: Фариз. | ФАРИЗ | ||
| ФӘРИТ (г.) | Тиңдәшсез; бердәнбер, үзенә аерым. | ФАРИТ | ||
| ФӘРИХ (г.) | к. Фарих. | ФАРИХ | ||
| ФӘРМАН (ф.) | Фәрман, боерык, әмер. | ФАРМАН | ||
| ФӘРРАХ (г.) | Шат күңелле; шатлык, сөенеч; бәхет, бәхетле. Д. в.: Фәррәх. | ФАРРАХ | ||
| ФӘРРАХЕТДИН (г.) | Диннең шат күңелле кешесе; дин шатлыгы. | ФАРРАХЕТДИН | ||
| ФӘРТДИН (г.) | Диннең аерым бер заты, кешесе. | ФАРТДИН | ||
| ФӘРУХ (г.) | Шат, сөенечле. | ФАРУХ | ||
| Фәрхе (г.) | Шатлыклы, бәхетле. Исем компоненты. | Фархе | ||
| ФӘРХЕЗАДӘ (г.-ф.) | Шатлык, бәхет китерүче бала. | ФАРХЕЗАДА | ||
| ФӘРХЕРАХМАН ~ ФӘРХИРАХМАН (г.) | Аллаһ китергән шатлык, бәхет. | ФАРХЕРАХМАН ~ ФАРХИРАХМАН | ||
| ФӘРХЕТДИН (г.) | Дин шатлыгы, сөенече. | ФАРХЕТДИН | ||
| ФӘРХИ (г.) | Шатлыклы, куанычлы, сөенечле. Исем компоненты. | ФАРХИ | ||
| ФӘРХИРӘХИМ (г.) | Аллаһ китергән шатлык, сөенеч, бәхет. | ФАРХИРАХИМ | ||
| ФӘРХИУЛЛА (г.) | Аллаһ биргән шатлык, бәхет. Төрдәше: Фәрхулла. | ФАРХИУЛЛА | ||
| ФӘРХИӘХМӘТ (г.) | Фәрхи (к.) + Әхмәт (к.). | ФАРХИАХМЕТ | ||
| ФӘРХУЛЛА (г.) | к. Фәрхиулла. | ФАРХУЛЛА | ||
| ФӘРШАТ ~ ФӘРӘХШАТ (г.-ф.) | Бик шатланучы, үтә шат. | ФАРШАТ ~ ФАРАХШАТ | ||
| ФӘРӘХИ (г.) | Шатлык, куаныч. | ФАРАХИ | ||
| ФӘРӘХЕТДИН (г.) | Дин шатлыгы, куанычы. | ФАРАХЕТДИН | ||
| ФӘРӘҖ (г.) | Юаныч, сөенеч; хәсрәттән соң килгән шатлык. Исем компоненты. | ФАРАДЖ | ||
| ФӘРӘҖЕТДИН (г.) | Диннең юанычы, сөенече. | ФАРАДЖЕТДИН | ||
| ФӘРӘҖУЛЛА (г.) | Аллаһ биргән юаныч, сөенеч, шатлык. | ФАРАДЖУЛЛА | ||
| ФӘРҺАД (бор. ир.) | 1. Җиңелмәс. 2. Зирәк, тиз төшенүчән. Д. в.: Фәрхәт. | ФАРХАД | ||
| фӘСАХ (г.) | Ягымлы, сүзгә оста; матур сөйләүче, чәчән. | ФАСАХ | ||
| ФӘСАХЕТДИН (г.) | Диннең сүзгә оста вәгазьчесе. | ФАСАХЕТДИН | ||
| ФӘСИХ (г.) | Татлы телле, матур сөйләүче, чәчән. | ФАСИХ | ||
| ФӘСИХУЛЛА (г.) | Аллаһының сүзгә оста, чәчән вәгазьчесе. | ФАСИХУЛЛА | ||
| ФӘСИХҖАН (г.-ф.) | Фәсих (к.) + җан. Матур һәм килешле итеп сөйләүче җан (кеше). | ФАСИХДЖАН | ||
| ФӘСХЕРАХМАН (г.) | Аллаһының татлы, үткен телле кешесе; матур сөйләүче вәгазьчесе. | ФАСХЕРАХМАН | ||
| ФӘСХЕТДИН ~ ФӘСИХЕТДИН (г.) | Диннең матур сөйләүче вәгазьчесе. | ФАСХЕТДИН ~ ФАСИХЕТДИН | ||
| ФӘСХИ (г.) | Матур сөйләүче, тәмле телле; чәчән. | ФАСХИ | ||
| ФӘТТАХ (г.) | 1. Бәхет ишекләрен ачучы, юл ачучы, яулап алучы, җиңүче, уңышка ирешүче. 2. Аллаһ эпитеты. | ФАТТАХ | ||
| ФӘТТАХЕТДИН (г.) | Дингә юл ачучы. | ФАТТАХЕТДИН | ||
| Фәтхе ~ Фәтхел (г.) | Ачу, яулау, җиңү. Исем компоненты. | Фатхе ~ Фатхел | ||
| ФӘТХЕВӘЛИ (г.) | Изгелекне яулау, ачу; изгелекнең җиңүе. | ФАТХЕВАЛИ | ||
| ФӘТХЕГАЛИ (г.) | Бөек җиңү яулау, ачу; Галинең җиңүе. | ФАТХЕГАЛИ | ||
| ФӘТХЕГАЛЛӘМ (г.) | Галәмне яулау, ачу. | ФАТХЕГАЛЛЯМ | ||
| ФӘТХЕЛБӘЯН (г.) | 1. Дөреслекне, хаклыкны бәян итү, ачу. 2. Ачыклык яулаучы. Кыскартылган варианты: Баян. Шуннан Баянов фамилиясе ясалган. Бәян — хатын-кызлар исеме (к.). | ФАТХЕЛБАЯН | ||
| ФӘТХЕЛГАЯН (г.) | Ачык җиңү, күренеп торган җиңү. | ФАТХЕЛГАЯН | ||
| ФӘТХЕЛГЫЙЛЕМ (г.) | Гыйлемне ачу, гыйлем яулау. | ФАТХЕЛГИЛЕМ | ||
| ФӘТХЕЛИСЛАМ (г.) | Исламның уңышы, җиңүе. Д. в.: Фәткелис, Фәткел, Фәтхел. | ФАТХЕЛИСЛАМ | ||
| ФӘТХЕЛКАДЫЙР (г.) | Кадыйрның (к.; Аллаһ эпитеты) уңышы, җиңүе. | ФАТХЕЛКАДИР | ||
| ФӘТХЕЛКӘБИР (г.) | Кәбирнең (к.) уңышы, җиңүе. | ФАТХЕЛКАБИР | ||
| ФӘТХЕЛТАИП (г.) | Таипнең (к.; Аллаһ эпитеты) уңышы, җинүе. | ФАТХЕЛТАИП | ||
| ФӘТХЕЛҖАН (г.-ф.) | Җанның уңышы, җиңүе. | ФАТХЕЛДЖАН | ||
| ФӘТХЕЛМӨХӘММӘТ (г.) | Мөхәммәтнең җиңүе, унышы. | ФАТХЕЛМУХАММЕТ | ||
| ФӘТХЕРАХМАН ~ ФӘТХЕРРАХМАН (г.) | Рахманның (к.; Аллаһ эпитеты) җиңүе, уңышы. Д. в.: Фәтхери, Фәтхер, Фәтхерак, Фәтхерах. | ФАТХЕРАХМАН ~ ФАТХЕРРАХМАН | ||
| ФӘТХЕРӘХИМ (г.) | Рәхимнең (к.; Аллаһ эпитеты) җиңүе, уңышы. | ФАТХЕРАХИМ | ||
| ФӘТХЕТДИН (г.) | Диннең яулавы, җиңүе. | ФАТХЕТДИН | ||
| ФӘТХИ (г.) | Җиңүгә ирешкән; җиңү яулаучы; җиңү. Исем компоненты. | ФАТХИ | ||
| ФӘТХИНУР (г.) | Нур яулаучы. | ФАТХИНУР | ||
| ФӘТХИЯЗДАН (г.-ф.) | Аллаһыны тану; җиңүне Аллаһ бирә. Дусның танылуы, ачылуы. | ФАТХИЯЗДАН | ||
| ФӘТХИЯР (г.-ф.) | ФАТХИЯР | |||
| ФӘТХИӘХМӘТ (г.) | Фәтхи (к.) + Әхмәт (к.). | ФАТХИАХМЕТ | ||
| ФӘТХУЛЛА (г.) | Җиңүне Аллаһ бирә. Д. а.: Фаткул, Фатхул, Фәтхи, Пәтүк. | ФАТХУЛЛА | ||
| ФӘХРАЗЫЙ (г.) | Дәрәҗәсенә, булган данына разый булучы. Д. в.: Фәхрәзый, Фәхрази. | ФАХРАЗИ | ||
| Фәхре ~ Фәхрел (г.) | Горурлык, мактаныч, дан. Исем компоненты. | Фахре ~ Фахрел | ||
| ФӘХРЕЛБАКЫЙ (г.) | Фәхрел (к.) + Бакый (к.). Мәңге яшәүченең (Аллаһының) горурлыгы, даны. | ФАХРЕЛБАКИ | ||
| ФӘХРЕЛБӘЯН (г.) | Фәхрел (к.) + Бәян (к.). | ФАХРЕЛБАЯН | ||
| ФӘХРЕЛГАЛӘМ (г.) | Галәмнең горурлыгы. Д. в.: Фәхерлегаләм. | ФАХРЕЛГАЛЯМ | ||
| ФӘХРЕЛГАЯН (г.) | Фәхрел (к.) + Гаян (к.). Д. в.: Фәхерлегаян. | ФАХРЕЛГАЯН | ||
| ФӘХРЕЛИМАН (г.) | Фәхрел (к.) + Иман (к.). | ФАХРЕЛИМАН | ||
| ФӘХРЕЛИСЛАМ (г.) | Фәхрел (к.) + Ислам (к.). Ислам даны, Ислам мактанычы, горурлыгы. Д. в.: Фәхрие. | ФАХРЕЛИСЛАМ | ||
| ФӘХРЕЛКӘРАМ (г.) | Фәхрел (к.) + Кәрам (к.). Д. в.: Фәхерлекәрам. | ФАХРЕЛКАРАМ | ||
| ФӘХРЕЛӘНАМ (г.) | Кешенең данлысы, горуры. | ФАХРЕЛАНАМ | ||
| ФӘХРЕТДИН (г.) | Диннең даны, горурлыгы. Д. в.: Фәхри, Фәхрүш, Фәхрәч, Пәкрәч. | ФАХРЕТДИН | ||
| ФӘХРИ (г.) | Мактаулы, өстен, данлы. Исем компоненты. | ФАХРИ | ||
| ФӘХРИГАЛЛӘМ (г.) | Фәхри (к.) + Галләм (к.). Хөрмәтле, мактаулы галим. | ФАХРИГАЛЛЯМ | ||
| ФӘХРИГАЛӘМ (г.) | Фәхри (к.) + Галәм (к.). Дөньяның өстене, мактаулысы. | ФАХРИГАЛЯМ | ||
| ФӘХРИЗАДӘ (г.-ф.) | Фәхри (к.) + Задә (к.). Мактаулы, хөрмәтле, горур бала (угыл). | ФАХРИЗАДА | ||
| ФӘХРИРАХМАН (г.) | Аллаһының мактаулы, горур кешесе. | ФАХРИРАХМАН | ||
| ФӘХРИӘХМӘТ (г.) | Фәхри (к.) + Әхмәт (к.). Хөрмәтле Әхмәт. | ФАХРИАХМЕТ | ||
| ФӘХРУЛЛА (г.) | Аллаһының мактаулы, горур бәндәсе. | ФАХРУЛЛА | ||
| ФӘЯЗАН (г.) | Ташу, ташкын. | ФАЯЗАН | ||
| фӘҮЗЕЛ (г.) | Җиңү, уңыш; триумф, тантана. Исем компоненты. | ФАВЗЕЛЬ | ||
| ФӘҮЗЕЛИСЛАМ (г.) | Фәүзел (к.) + Ислам (к.). Исламның җиңүе, тантанасы. Д. в.: Фәүзелне. | ФАВЗЕЛИСЛАМ | ||
| ФӘҮЗЕЛКАМӘР (г.) | Фәүзел (к.) + Камәр (к.). | ФАВЗЕЛКАМАР | ||
| ФӘҮЗЕТДИН (г.) | Диннең тантанасы, җиңүе. | ФАВЗЕТДИН | ||
| ФӘҮЗИ (г.) | 1. Җиңүче, уңыш казанучы. 2. Тантана, триумф. | ФАВЗИ | ||
| ФӘҮЗӘР (г.-ф.) | Алтын җиңү. | ФАВЗАР | ||
| ФӘҮЗӘТ (г.) | Җинеп чыгучы, унышка ирешүче. | ФАВЗАТ | ||
| ФӘҮКАТЬ (г.) | Өстен булучы. Д. в.: Фәүхәт. | ФАВКАТ | ||
| ФӘҮХЕТДИН (г.) | Диннең өстенлеге, өстен булуы. | ФАВХЕТДИН | ||
| ФӘҮХИ (г.) | Хуш исле. | ФАВХИ | ||
| ФӘҮХӘТ (г.) | Хуш ис тарату. Д. в.: Фәүкәт. | ФАВХАТ | ||
| ФӘҺИМ (г.) | Аңлы, зирәк, фәһемле; үткен. Д. в.: Фәим. Исем компоненты. | ФАГИМ | ||
| ФӘҺИМЕТДИН (г.) | Диннең аңлысы, зирәге, үткене. | ФАГИМЕТДИН | ||
| ФӘҺИМҖАН (г.-ф.) | Зирәк, аңлы җан. | ФАГИМДЖАН | ||
| ФӘҺМИ (г.) | Акыл иясе, зирәк. | ФАГМИ | ||
| ФӘҺМУЛЛА (г.) | Аллаһының акыллы, зирәк бәндәсе. | ФАГМУЛЛА | ||
| ФӘҺҺӘМ (г.) | Бик зирәк, бик үткен, бик тиз аңлаучан. | ФАХХАМ | ||
| ФӨНҮН (г.) | Фән сүзенең күплек формасы. Бик күп төрле фәннәрне белүче. Төрдәшләре: Фәнун, Фәнүн. | ФУНУН | ||
| ФӨРКӘТ (г.) | Аерым яшәүче. | ФУРКАТ | ||
| ФӨРУЗАН (ф.) | Ялтырап тора торган, нур чәчә торган. | ФУРУЗАН | ||