ТАТАР ИР-АТ ИСЕМНӘРЕ |
|
|
|
|
|
Татарча язылышы, кайсы тел сүзе булуы |
|
Исемнең мәгънәсе, нәрсә аңлатуы |
|
Русча язылышы |
|
|
Х |
|
|
ХАББАН (г.) |
|
Орлыклар (күп.). Д. в.: Халпан. |
|
ХАББАН |
ХАВИ (г.) |
|
Эченә алган, эченә алучы. |
|
ХАВИ |
ХАДИМ (г.) |
|
Хезмәтче, ялчы; хезмәткәр. |
|
ХАДИМ |
ХАДИС (г.) |
|
1. Вакыйга, күренеш; хәл, булган эш. 2. Яңа, өр-яңа. 3. Сөйләшү. |
|
ХАДИС |
ХАЗ (г.) |
|
1. Ләззәт, тәм. 2. Шатлык. |
|
ХАЗ |
ХАЗАН (ф.; й. ис.) |
|
Көз, көз көне. Көзен туучы ир бала. |
|
ХАЗАН |
ХАЗБУЛАТ (г.) |
|
к. Хасбулат. |
|
ХАЗБУЛАТ |
ХАЗИКЪ (г.) |
|
Бик белемле, тәҗрибәле. |
|
ХАЗИК |
ХАЗИМ (г.) |
|
1. Каты, ныклы, тәвәккәл. 2. Акыллы, сак, уйлап эш итүче. Д. в.: Хасим, Хасин. |
|
ХАЗИМ |
ХАК (г.) |
|
1. Чын, дөрес, хак; дөреслек, хаклык. 2. Хокук. 3. Аллаһ. Исем компоненты. |
|
ХАК |
ХАКБИРГӘН (г.-төр.-т.) |
|
Хак биргән, Аллаһ биргән. |
|
ХАКБИРГАН |
ХАКБИРДЕ (г.-төр.-т.) |
|
Хак бирде, ягъни Аллаһ бүләге. Синонимнары: Аллабирде, Тәңребирде, Ходайбирде. |
|
ХАКБИРДЕ |
ХАКБУЛАТ (г.-төр.-т.) |
|
Хак (к.) + Булат (к.). |
|
ХАКБУЛАТ |
ХАККЫЙ (г.) |
|
Аллаһ бәндәсе, Аллаһ колы; тәкъва кеше. |
|
ХАККИ |
ХАКМОРЗА (г.-ф.) |
|
Хак (к.) + Морза (к.). |
|
ХАКМУРЗА |
ХАКМУЛЛА (г.) |
|
Хак (к.) + Мулла (к.). |
|
ХАКМУЛЛА |
ХАКНАЗАР (г.) |
|
Хак (к.) + Назар (к.). |
|
ХАКНАЗАР |
ХАКНУР (г.) |
|
Хак (к.) + Нур (к.). Чаг.: Нурхак. |
|
ХАКНУР |
ХАКСӘЕТ (г.) |
|
Хак (к.) + Сәет (к.). Д. в.: Каксәет. |
|
ХАКСАИТ |
ХАЛИДУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының даимилеге, мәңгелеге. |
|
ХАЛИДУЛЛА |
ХАЛИКЪ (г.) |
|
Яктыртучы, бар кылучы (Аллаһының эпитеты). |
|
ХАЛИК |
ХАЛИКЪБАЙ (г.-төр.-т.) |
|
Халикъ (к.) + бай (к.). |
|
ХАЛИКБАЙ |
ХАЛИРАХМАН (ф.-г.) |
|
Хали («миңле») + Рахман (к.). Аллаһ биргән бәхет. |
|
ХАЛИРАХМАН |
ХАЛИС (г.) |
|
Аеруча саф, чын, һичнәрсә катнашмаган; эчкерсез. Д. в.: Галие, Калие. |
|
ХАЛИС |
ХАЛИСМАН (г.) |
|
Саф, пакь, чын, ихлас; күңел. |
|
ХАЛИСМАН |
ХАЛИСФӘЕЗ (г.) |
|
Халис (к.) + Фәез (к.). |
|
ХАЛИСФАИЗ |
ХАЛИТ (г.) |
|
Мәңге яшәр, үлемсез; даими. |
|
ХАЛИТ |
ХАМАЗАН (г.) |
|
Үткен. |
|
ХАМАЗАН |
ХАМИЗ (г.; й. ис.) |
|
Әче. Бала янына усал көчләр якын килмәс, «ул әче» дигән мәгънәдә. Синонимнары: Ачи, Ачы. |
|
ХАМИЗ |
ХАМИЛ (г.) |
|
Кулында тотучы; өстенә йөкләүче. |
|
ХАМИЛЬ |
ХАМИС (г.; й. ис.) |
|
1. Бишенче, бишенче бала. 2. Атнаның бишенче көнендә туган балага кушылган исем. |
|
ХАМИС |
ХАММАТ (г.) |
|
Мактаучы, данлаучы, дан җырлаучы. Д. в.: Хәмәт, Хәммәт. Исем компоненты. |
|
ХАММАТ |
ХАММАТВӘЛИ (г.) |
|
Хаммат (к.) + Вәли (к.). |
|
ХАММАТВАЛИ |
ХАММАТГАЛИ (г.) |
|
Хаммат (к.) + Гали (к.). |
|
ХАММАТГАЛИ |
ХАММАТГАТА (г.) |
|
Хаммат (к.) + Гата (к.). |
|
ХАММАТГАТА |
ХАММАТГӘРӘЙ (г.) |
|
Хаммат (к.) + Г$рәй (к.). |
|
ХАММАТГАРАЙ |
ХАММАТНУР (г.) |
|
Хаммат (к.) + Нур (к.). |
|
ХАММАТНУР |
ХАММАТСАБИР (г.) |
|
Хаммат (к.) + Сабир (к.). |
|
ХАММАТСАБИР |
ХАММАТША (г.-ф.) |
|
Хаммат (к.) + шаһ (к.). |
|
ХАММАТША |
ХАММАТЪЯР (г.-ф.) |
|
Хаммат (к.) + яр (дус, иптәш). |
|
ХАММАТЪЯР |
ХАММАТҖАН (г.-ф.) |
|
Хаммат (к.) + җан. |
|
ХАММАТДЖАН |
ХАМРА (г.) |
|
Кызыл. Хамраев фамилиясендә сакланган. |
|
ХАМРА |
ХАН (бор. төр.-т.; й. ис.) |
|
Хан, патша, хаким. Ир баланың хан кебек дәрәҗәле һәм бай булуын теләү исеме. Исем компоненты. |
|
ХАН |
ХАНБАКТЫ (бор. төр.-т.) |
|
Хан (к.) + бакты (туды). |
|
ХАНБАКТЫ |
ХАНБАРС (бор. төр.-т.) |
|
Хан (к.) + Барс (к.). Чаг.: Барсхан. |
|
ХАНБАРС |
ХАНБИК (бор. төр.-т.) |
|
к. Ханбәк. |
|
ХАНБИК |
ХАНБИРДЕ (бор. төр.-т.) |
|
1. Хан (к.) + бирде. 2. күч. Хан булырдай ул бирде. Чаг.: Бирдехан. |
|
ХАНБИРДЕ |
ХАНБУЛАТ (төр.-т.-г.) |
|
Хан (к.) + Булат (к.). Чаг.: Булатхан. Д. в.: Канбулат. |
|
ХАНБУЛАТ |
ХАНБӘК (бор. төр.-т.) |
|
Хан (к.) + бәк. Чаг.: Бикхан. Ханбеков фамилиясендә сакланган. |
|
ХАНБЕК |
ХАНГАЛИ (т.-г.) |
|
Хан (к.) + Гали (к.). Бөек хан мәгънәсендә. Чаг.: Галихан. Д. в.: Ханали. |
|
ХАНГАЛИ |
ХАНГИЛДЕ (төр.-т.; й. ис.) |
|
Хан (к.) + килде. Ир баланың хан кебек дәрәҗәле һәм бай булуын теләү исеме. Чаг.: Килдехан. Хангилдин фамилиясендә сакланган. |
|
ХАНГИЛЬДЕ |
ХАНГӘРӘЙ (төр.-т.) |
|
Хан (к.) + Гәрәй (к.). Чаг.: Гәрәйхан. |
|
ХАНГАРАЙ |
ХАСБУЛАТ (г.) |
|
Югары сыйфатлы булат, сыйфатлы корыч. |
|
ХАСБУЛАТ |
ХАСИП (г.) |
|
Хисапчы, хисаплаучы. |
|
ХАСИП |
ХАСИЯТ (г.) |
|
Үзенчәлек, үзенә генә хас сыйфат. Д. в.: Хәсият. |
|
ХАСИЯТ |
ХАСИЯТУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ биргән үзенчәлек, хасият. Д. в.: Хасъян. |
|
ХАСИЯТУЛЛА |
ХАСМУЛЛА (г.) |
|
Үзгә сыйфатлы мулла (к.). |
|
ХАСМУЛЛА |
ХАСХАН (г.-төр.-т.) |
|
Үзгә сыйфатлы хан (к.). |
|
ХАСХАН |
ХАСҖАН (г.-ф.) |
|
Бик яхшы, үзенчәлекле җан (кеше). Д. в.: Хасъян. |
|
ХАСДЖАН |
ХАТИБЕТДИН (г.) |
|
Дини вәгазь сөйләүче, хөтбә укучы, дин юлына өндәүче. |
|
ХАТИБЕТДИН |
ХАТИБУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының үгетләүче, вәгазь сөйләүче кешесе. |
|
ХАТИБУЛЛА |
ХАТИП (г.) |
|
Үгетләүче, вәгазь сөйләүче, оратор. Исем компоненты. |
|
ХАТИП |
ХАТТАБ (г.) |
|
Утынчы; урман кисүче яки ташучы. |
|
ХАТТАБ |
ХАФИЗ (г.-т.) |
|
1. Саклаучы; күңелдән ятлаучы; Көръәнне яттан белүче. 2. Истәлек, хәтер (Хафиз «саклаучы»—Аллаһының эпитеты). Исем компоненты. |
|
ХАФИЗ |
ХАФИЗЕТДИН (г.) |
|
Динне саклаучы. |
|
ХАФИЗЕТДИН |
ХАФИЗУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ-саклаучы. |
|
ХАФИЗУЛЛА |
ХАФИЗХАН (г.-төр.-т.) |
|
Хафиз (к.) + хан (к.). |
|
ХАФИЗХАН |
ХАФИЗҖАН (г.-ф.) |
|
Хафиз (к.) + җан. |
|
ХАФИЗДЖАН |
ХАШИМ (г.) |
|
к. Һашим. Салым җыючы. |
|
ХАШИМ |
ХАҖЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Исламның хаҗ кылучысы, хаҗие. Чаг.: Исламхаҗи. |
|
ХАДЖЕЛИСЛАМ |
ХАҖИ (г.) |
|
Хаҗга барган кеше; хаҗ кылучы, хаҗи. Мөселманнарның изге урыны— Мәккә шәһәрендәге Кәгъбәгә барып гыйбадәт кылып кайтучы. Исем компоненты. |
|
ХАДЖИ |
ХАҖИБ ~ ХАҖИП (г.) |
|
1. Капкачы, швейцар. 2. Хан сарайларындагы хөрмәтле чин-дәрәҗә. Д. в.: Хәҗиб (Хәҗип). |
|
ХАДЖИБ ~ ХАДЖИП |
ХАҖИБАБА (г.-төр.-т. яки г.-ф.) |
|
Хаҗга барган баба яки ата. Д. в.: Хазибаба, Аҗбаба, Азбаба. |
|
ХАДЖИБАБА |
ХАҖИБАЙ (г.-төр.-т.) |
|
Хаҗга барган бай (к.). |
|
ХАДЖИ БАЙ |
ХАҖИБИ (г.-төр.-т.) |
|
Хаҗга барган би (к.). Д. в.: Аҗиби, Әҗби. |
|
ХАДЖИБИ |
ХАҖИБУЛАТ и.) |
|
Хаҗи (к.) + Булат (к.). Д. в.: Хаҗбулат. Хазбулат. |
|
ХАДЖИБУЛАТ |
ХАҖИБУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының капкачысы. |
|
ХАДЖИБУЛЛА |
ХАҖИБӘК (г.-төр.-т.) |
|
Хаҗга барган бәк. |
|
ХАДЖИБЕК |
ХАҖИВАФА (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Вафа (к.). |
|
ХАДЖИ ВАФА |
ХАҖИВӘЛИ (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Вәли (к.). |
|
ХАДЖИВАЛИ |
ХАҖИГАЛИ (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Гали (к.). Д. в.: Әҗәле (Насыйри). |
|
ХАДЖИГАЛИ |
ХАҖИГӘРӘЙ (г.-төр.-т.) |
|
Хаҗи (к.) + Гәрәй (к.). Д. в.: Аҗи-гәрәй. |
|
ХАДЖИГАРАЙ |
ХАҖИЕТДИН (г.) |
|
Дин хаҗие, дингә табынучы. |
|
ХАДЖИЕТДИН |
ХАҖИКӘРАМ (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Кәрам (к.). |
|
ХАДЖИКАРАМ |
ХАҖИМОРАТ (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Морат (к.). |
|
ХАДЖИМУРАТ |
ХАҖИМУЛЛА (г.) |
|
Хаҗи (к.) +Мулла (к.). |
|
ХАДЖИМУЛЛА |
ХАҖИМУСА (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Муса (к.). |
|
ХАДЖИ МУСА |
ХАҖИМӘРДАН (г.-ф.) |
|
Хаҗи (к.) + Мәрдан (к.). |
|
ХАДЖИМАРДАН |
ХАҖИМӨХЕТДИН (г.) |
|
Динне яклаучы, куәтләүче хаҗи. |
|
ХАДЖИМУХУТДИН |
ХАҖИМӨХӘММӘТ (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Мөхәммәт (к.). Чаг.: Мөхәммәтхаҗи. Д. в.: Хаҗимәт, Хаҗим, Аҗим, Аҗимәт, Аҗмәт. |
|
ХАДЖИМУХАММЕТ |
ХАҖИНУР (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Нур (к.). |
|
ХАДЖИНУР |
ХАҖИР (г.) |
|
Хаҗга баручылар юлда ял итә торган йорт. |
|
ХАДЖИР |
ХАҖИРАХМАН (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Рахман (к.). Аллаһ хаҗие. |
|
ХАДЖИРАХМАН |
ХАҖИСӘЕТ (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Сәет (к.). Чаг.: Сәетхаҗи. |
|
ХАДЖИСАИТ |
ХАҖИТАРХАН (г.-төр.-т.; геогр.) |
|
Хаҗи (к.) + Тархан (к.). Хаҗга барган тархан. Хаҗитархан исеменнән Әстерхан шәһәренең атамасы барлыкка килгән. |
|
ХАДЖИТАРХАН |
ХАҖИТИМЕР (г.-т.) |
|
Хаҗи (к.) + Тимер (к.). |
|
ХАДЖИТИМЕР |
ХАҖИУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ хаҗие. |
|
ХАДЖИУЛЛА |
ХАҖИХАН (г.-төр.-т.) |
|
Хаҗи (к.) + хан (к.). |
|
ХАДЖИХАН |
ХАҖИША (г.-ф.) |
|
Хаҗи (к.) + шаһ (к.). |
|
ХАДЖИША |
ХАҖИӘХМӘТ (г.-ф.) |
|
Хаҗи (к.) + Әхмәт (к.). Чаг.: Әхмәтхаҗи. |
|
ХАДЖИАХМЕТ |
ХАҖИҖӘГЪФӘР (г.) |
|
Хаҗи (к.) + Җәгъфәр (к.). |
|
ХАДЖИ ДЖАГФАР |
ХИЗБЕТДИН (г.) |
|
Дини оешма вәкиле. |
|
ХИЗБЕТДИН |
ХИЗБУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ тарафдары. |
|
ХИЗБУЛЛА |
ХИКМӘТ (г.) |
|
Хикмәт, фәлсәфә; сер, белем. Исем компоненты. |
|
ХИКМАТ |
ХИКМӘТУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының хикмәте. |
|
ХИКМАТУЛЛА |
ХИРАҖЕТДИН (г.) |
|
Дин салымы. |
|
ХИРАЖЕТДИН |
ХИСАМ (г.) |
|
1. Кылыч. 2. Сүз көрәштерү, бәхәс. |
|
ХИСАМ |
ХИСАМЕТДИН (г.) |
|
Дин кылычы. Чаг.: Сәйфетдин, Саяфетдин. Д. в.: Хисами. |
|
ХИСАМЕТДИН |
ХИСАН (г.) |
|
Искиткеч чибәр (Хәсәннең күплек формасы). |
|
ХИСАН |
ХИСМӘТ (г.) |
|
Әдәпле, әхлаклы. |
|
ХИСМАТ |
ХИСМӘТУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ әхлагы, тәртибе. Д. в.: Хи-си, Хисун, Хисмәй. |
|
ХИСМАТУЛЛА |
ХИҖАП (г.) |
|
1. Пәрдә, чаршау. 2. Талисман. |
|
ХИДЖАП |
ХОДАЙБИРГӘН (ф.-төр.-т.: й. ис.) |
|
Аллаһ биргән. Тәңредән бала сорап билгеле бер нәзер-йола (келәү йоласы) башкарганнан соң туган ир балага кушылган. Д. в.: Кодаш. Синонимнары: Аллабиргән, Тәңребиргән, Хакбиргән. |
|
ХУДАЙБИРГАН |
ХОДАЙБИРДЕ (ф.-төр.-т.; й. ис.) |
|
Аллаһ бирде. Тәңредән бала сорап, билгеле бер нәзер-йола башкарганнан соң туган ир балага кушылган. Ходайбирдин фамилиясендә сакланган. Д. в.: Кодаш. Синонимнары: Аллабирде, Тәңребирде, Хакбирде, Хуҗабирде. |
|
ХУДАЙБИРДЕ |
ХОДАЙДАД ~ ХОДАЙДАТ (ф.) |
|
Аллаһ (Ходай) бүләге. |
|
ХУДАЙДАД ~ ХУДАЙДАТ |
ХОДАЙКОЛ ~ ХОДАЙГОЛ (ф.-төр.-т.) |
|
Ходай колы (Аллаһ колы). Синонимнары: Аллагол, Тәңрегол. |
|
ХУДАЙКУЛ ~ ХУДАЙГУЛ |
ХОДАЙЯР ~ ХОДАЯР (ф.) |
|
Ходайга дус, Аллаһ дусты; Ал-лаһының сөйгән бәндәсе. Д. в.: Кодаяр, Кудаяр. |
|
ХУДАЙЯР ~ ХУДАЯР |
ХОДАНАЗАР (ф.-г.) |
|
Ходай мәрхәмәте. |
|
ХУДАНАЗАР |
ХОДАНӘЗЕР (ф.-т.; й. ис.) |
|
Ходайдан нәзер ителгән бала. |
|
ХУДАНАЗЕР |
ХОЗУР (г.) |
|
Рәхәт, күңелле, күңел ачу, хозурлык. |
|
ХУЗУР |
ХУБЗАДӘ (ф.) |
|
Гүзәл, күркәм бала. |
|
ХУБЗАДА |
ХУРРАМ (ф.) |
|
Шат, шат күңелле. |
|
ХУРРАМ |
ХУРРАМША (ф.) |
|
Шат шаһ, шат күңелле шаһ. Д. в.: Хурамша, Курамша. |
|
ХУРРАМША |
ХУСАМ (а.) |
|
Кылыч. |
|
ХУСАМ |
ХУТ (г.) |
|
Февраль ае. |
|
ХУТ |
Хуш (ф.) |
|
Яхшы, гүзәл, күркәм, шат; күңелгә охшаган. Исем компоненты. |
|
Хуш |
ХУШБИРДЕ (ф.-төр.-т.) |
|
Яхшы (сау-таза бала) бирде. Чаг.: Хушкилде. Д. в.: Кушбирде. |
|
ХУШБИРДЕ |
ХУШБУЛАТ (ф.-г.) |
|
Шәп булат, яхшы, күркәм корыч. |
|
ХУШБУЛАТ |
ХУШДИЛ (ф.) |
|
Яхшы күңелле, шат; игелек теләүче. |
|
ХУШДИЛЬ |
ХУШДӘҮЛӘТ (ф.-г.) |
|
Яхшы дәүләт, байлык, ягъни ир бала. |
|
ХУШДАВЛЕТ |
ХУШИЯР (ф.) |
|
Яхшы күңелле дус (яр). |
|
ХУШИЯР |
ХУШКИЛДЕ (ф.-төр.-т.) |
|
Хуш килде; шәп, бәхетле (ир бала) туды. Чаг.: Хушбирде. |
|
ХУШКИЛЬДЕ |
ХУШМАН (ф.) |
|
Гүзәллек, күркәмлек, бәхет иясе. Д. в.: Кушман, Кошман. |
|
ХУШМАН |
ХУШНАМ (ф.) |
|
Данлы, атаклы. |
|
ХУШНАМ |
ХУШНӘВАЗ (ф.) |
|
Яхшылык, юмартлык, игелек. |
|
ХУШНАВАЗ |
ХУШНӘВАЛ (ф.-г.) |
|
Яхшы, күркәм бүләк (бала). |
|
ХУШНАВАЛ |
ХУШТАЙМАС (ф.-төр.-т.) |
|
Яхшы күңелле таймас (үлмәс) бала. Д. в.: Куштаймас. |
|
ХУШТАЙМАС |
ХУҖА (ф.) |
|
1. Хуҗа, әфәнде, ия. 2. Белемле, өйрәтүче, укытучы. Исем компоненты. |
|
ХОДЖА |
ХУҖАБАЙ (ф.-төр.-т.) |
|
Хуҗа (к.) + бай (к.). Чаг.: Байхуҗа. |
|
ХОДЖАБАЙ |
ХУҖАБАКТЫ (ф.-төр.-т.) |
|
Хуҗа бакты (карады, туды). Чаг.: Бактыхуҗа. |
|
ХОДЖАБАКТЫ |
ХУҖАБИРДЕ (ф.-төр.-т.) |
|
Хуҗа бирде, ягъни Тәңре бала бирде. Чаг.: Бирдехуҗа. |
|
ХОДЖАБИРДЕ |
ХУҖАБӘК (ф.-төр.-т.) |
|
Хуҗа (к.) + бәк. Чаг.: Бикхуҗа, Бихуҗа. |
|
ХОДЖАБЕК |
ХУҖАГАЛИ (ф.-г.) |
|
Хуҗа (к.) + Гали (к.). Бөек хуҗа. Чаг.: Галихуҗа. |
|
ХОДЖАГАЛИ |
ХУҖАГИЛДЕ ~ ХУҖАКИЛДЕ (ф.-төр.-т.) |
|
Хуҗа килде, ягъни туды. |
|
ХОДЖАГИЛЬДЕ ~ ХОДЖАКИЛЬДЕ |
ХУҖАГОЛ (ф.-төр.-т.) |
|
Хуҗа (к.) + кол. Аллаһ колы, яклаучының колы. |
|
ХОДЖАГУЛ |
ХУҖАГӘРӘЙ (ф.-төр.-т.) |
|
Хуҗа (к.) + Гәрәй (к.). |
|
ХОДЖАГАРАЙ |
ХУҖАИСЛАМ (ф.-г.) |
|
Хуҗа (к.) + Ислам (к.). Чаг.: Исламхуҗа. |
|
ХОДЖАИСЛАМ |
ХУҖАКАЙ (ф.-төр.-т.) |
|
Хуҗа сүзенә -кай иркәләү-кечерәйтү кушымчасы ялганып ясалган исем. |
|
ХОДЖАКАЙ |
ХУҖАМӨХӘММӘТ ~ ХУҖИМӨХӘММӘТ (ф.-г.) |
|
Хуҗа (к.) + Мөхәммәт (к.). Чаг.: Мөхәммәтхуҗа. Мөхәммәт — яклаучы, канат астына алучы. |
|
ХОДЖАМУХАММЕТ ~ ХУЗИМУХАММЕТ |
ХУҖАСӘЕТ (ф.-г.) |
|
Хуҗа (к.) + Сәет (к.). Чаг.: Сәетхуҗа. |
|
ХОДЖАСАИТ |
ХУҖАХАН (ф.-төр.-т.) |
|
Хуҗа (к.) + хан (к.). |
|
ХОДЖАХАН |
ХУҖАХӘСӘН (ф.-г.) |
|
Хуҗа (к.) + Хәсән (к.). Чаг.: Хәсәнхуҗа. |
|
ХОДЖАХАСАН |
ХУҖАШАҺ (ф.) |
|
Хуҗа (к.) + шаһ (к.). Д. в.: Хуҗаша, Хуҗаш. |
|
ХОДЖАШАХ |
ХУҖАШӘЕХ (ф.-г) |
|
Хуҗа (к.) + Шәех (к.). Чаг.: Шәеххуҗа. |
|
ХОДЖАШЕЙХ |
ХУҖАӘХМӘТ (ХУҖИӘХМӘТ) (ф.-г) |
|
Хуҗа (к. ) + Әхмәт (к.). Чаг.: Әхмәтхуҗа. |
|
ХОДЖААХМЕТ ~ ХУЗИАХМЕТ |
ХУҖАҖАН (ф.) |
|
Хуҗа (к.) + җан. Чаг.: Янхуҗа. |
|
ХОДЖАДЖАН |
ХУҖАҖӘЛӘЛЕТДИН (г.) |
|
Хуҗа (к.) + Җәләлетдин (к.). |
|
ХОДЖАДЖАЛАЛЕТДИН |
ХУҖИ (г.) |
|
1. Хуҗа, башлык, әфәнде. 2. Укытучы, остаз. Исем компоненты. |
|
ХУЗИ |
ХУҖИӘХМӘТ (ф.-г.) |
|
к. Хуҗаәхмәт. |
|
ХУЗИАХМЕТ |
ХӘБИБ (ХӘБИП) (г.) |
|
1. Сөекле, сөелгән. 2. Дус. Д. в.: Хәби. Исем компоненты. |
|
ХАБИБ |
ХӘБИБГАЛИ (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Гали (к.). |
|
ХАБИБГАЛИ |
ХӘБИБЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Ислам (к.). Исламның сөеклесе. Д. в.: Хәбибислам. |
|
ХАБИБЕЛИСЛАМ |
ХӘБИБЕЛХАК (г.) |
|
Хак тәгаләнең сөеклесе. |
|
ХАБИБЕЛХАК |
ХӘБИБЕЛХАН (г.-төр.-т.) |
|
Ханның сөеклесе. |
|
ХАБИБЕЛХАН |
ХӘБИБЕТДИН ~ ХӘБЕТДИН (г.) |
|
Диннең дусты. |
|
ХАБИБЕТДИН ~ ХАБЕТДИН |
ХӘБИБЗАДӘ (г.-ф.) |
|
Хәбиб (к.) + Задә (к.). Сөекле ир бала. Д. в.: Хәбзадә. |
|
ХАБИБЗАДА |
ХӘБИБКАМАЛ (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Камал (к.). |
|
ХАБИБКАМАЛ |
ХӘБИБМОРЗА (г.-ф.) |
|
Хәбиб (к.) + Морза (к.). Сөекле морза. Чаг.: Морзахәбиб. |
|
ХАБИБМУРЗА |
ХӘБИБМӨХӘММӘТ (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Мөхәммәт (к.). Мөхәммәтнең дусты. Чаг.: Мөхәммәтхәбиб. |
|
ХАБИБМУХАММЕТ |
ХӘБИБНАЗАР (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Назар (к.). |
|
ХАБИБНАЗАР |
ХӘБИБНУР (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Нур (к.). Сөекле нур. |
|
ХАБИБНУР |
ХӘБИБРАХМАН (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Рахман (к.). Аллаһынын дусты. Д. в.: Хәйберахман, Хәйбри, Хәбри, Хәбрахман. |
|
ХАБИБРАХМАН |
ХӘБИБРИҖАЛ (г.) |
|
1. Ирләрнең сөеклесе. 2. Ирләрнең дусты. |
|
ХАБИБРИДЖАЛ |
ХӘБИБСОЛТАН (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Солтан (к.). Чаг.: Солтанхәбиб. |
|
ХАБИБСУЛТАН |
ХӘБИБУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының сөеклесе. Мөхәммәт пәйгамбәр эпитеты. Д. в.: Хәбибла, Хабул, Хабук, Хәбки, Әбки. |
|
ХАБИБУЛЛА |
ХӘБИБХАН (г.-т.) |
|
Хәбиб (к.) + хан (к.). Сөекле хан. |
|
ХАБИБХАН |
ХӘБИБХУҖА (г.-ф.) |
|
Хәбиб (к.) + Хуҗа (к.). Сөекле хуҗа. Д. в.: Хәбихуҗа. |
|
ХАБИБХОДЖА |
ХӘБИБХӘЛФӘ (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Хәлфә (к.). Сөекле хәлфә, укытучы. |
|
ХАБИБХАЛФА |
ХӘБИБША (г.-ф.) |
|
Хәбиб (к.) + шаһ (к.). Сөекле шаһ. |
|
ХАБИБША |
ХӘБИБЬЯР (г.-ф.) |
|
Хәбиб (к.) + яр (к.). Сөекле дус. |
|
ХАБИБЪЯР |
ХӘБИБҖАН (г.-ф.) |
|
Хәбиб (к.)+җан. Сөекле җан (кеше). |
|
ХАБИБДЖАН |
ХӘБИБҖӘЛӘЛ (г.) |
|
Хәбиб (к.) + Җәләл (к.). |
|
ХАБИБДЖАЛЯЛЬ |
ХӘБИЛ (г.) |
|
Бау; күч. нәсел җебен (токымны) дәвам иттерүче. Чаг.: Бикбау. |
|
ХАБИЛЬ |
ХӘБИР (г.) |
|
Хәбәрдар, белекле, хәбәрче. Исем компоненты. |
|
ХАБИР |
ХӘБИРУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының белеклеге, хәбәрдарлыгы. |
|
ХАБИРУЛЛА |
ХӘБИРХАН (г.-төр.-т.) |
|
Хәбәрдар, белекле хан (к.). |
|
ХАБИРХАН |
ХӘБИРҖАН (г.-ф.) |
|
Хәбәрдар җан (кеше). |
|
ХАБИРДЖАН |
ХӘВАРИ (ф.) |
|
Көнчыгышлы, шәркый. |
|
ХАВАРИ |
ХӘДДАТ (г.) |
|
Тимерче. |
|
ХАДДАТ |
ХӘДИМЕТДИН (г.) |
|
Дин хезмәтчесе, хәдиме. |
|
ХАДИМЕТДИН |
ХӘДИМУЛЛА (г.) |
|
Аллаһыга хезмәт итүче (гыйбадәт кылучы). |
|
ХАДИМУЛЛА |
ХӘДИС (г.) |
|
Әңгәмә, хәбәр, хикәят. Мөхәммәт пәйгамбәр сүзләре. |
|
ХАДИС |
Хәер ~ Хәйре ~ Хәйрел (г.) |
|
Яхшылык, игелек, хәерле. Исем компонентлары. |
|
Хаир ~ Хайре ~ Хайрел |
ХӘЕРБИ (г.-төр.-т.) |
|
Яхшылыгы тиючән, игелекле би (к.). Татарстанның Лаеш районындагы татар авылы атамасы. |
|
ХАИРБИ |
ХӘЕРЗАМАН (г.) |
|
Заманның хәерлесе, яхшысы. |
|
ХАИРЗАМАН |
ХӘЕРНАС (г.) |
|
Кешеләрнең яхшысы, игелеклесе. |
|
ХАИРНАС |
ХӘЕРНУР (г.) |
|
Хәерле, игелекле нур. |
|
ХАИРНУР |
ХӘЕРҖАН (г.-ф.) |
|
Хәерле, игелекле җан. |
|
ХАИРДЖАН |
ХӘЗРӘТУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының хөрмәтле, изге бәндәсе. |
|
ХАЗРАТУЛЛА |
ХӘЗӘР (г.) |
|
Утрак тормышлы; шәһәр кешесе. Д. в.: Хазир. |
|
ХАЗАР |
ХӘЙ (г.) |
|
1. Тормыш, яшәү; тере, тереклек. 2. Ил, кабилә. Исем компоненты. |
|
ХАЙ |
ХӘЙБЕРАХМАН (г.) |
|
Аллаһ сере, Аллаһ белә торган сер. |
|
ХАЙБЕРАХМАН |
ХӘЙБУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының яшерен сере, Аллаһ белә торган сер. Д. в.: Хәйбул, Айбул, Кайбул, Хәйбуш, Кайбуш, Кайбыш, Кайбыч. |
|
ХАЙБУЛЛА |
ХӘЙДӘР (г.; зоол.) |
|
Арыслан. Гали хәлифә кушаматы. Синонимнары: Арслан, Газанфар, Шир, Әсәд. Исем компоненты. |
|
ХАЙДАР |
ХӘЙДӘРБӘК (г.-төр.-т.) |
|
Хәйдәр (к.) + бәк. Синонимнары: Арсланбәк, Асланбәк. |
|
ХАЙДАРБЕК |
ХӘЙДӘРГАЛИ (г.) |
|
Хәйдәр (к.) + Тали (к.). Арыслан Гали. Синонимнары: Арслангали, Ширгали, Ширали. |
|
ХАЙДАРГАЛИ |
ХӘЙДӘРХАН (г.-төр.-т.) |
|
Хәйдәр (к.) +хан (к.). Синонимы: Арсланхан. |
|
ХАЙДАРХАН |
ХӘЙДӘРША (г.-ф.) |
|
Хәйдәр (к.) + шаһ. Чаг.: Шаһихәйдәр. |
|
ХАЙДАРША |
ХӘЙДӘРҖАН (г.-ф.) |
|
Хәйдәр (к.) + җан. |
|
ХАЙДАРДЖАН |
ХӘЙЗЫЯ (г.) |
|
Җанлы нур, яктылык; тереклек нуры. |
|
ХАЙЗИЯ |
ХӘЙМОРЗА (г.-ф.) |
|
Терек, гомерле морза (к.). |
|
ХАЙМУРЗА |
ХӘЙМУЛЛА (г.) |
|
Терек, гомерле мулла. |
|
ХАЙМУЛЛА |
ХӘЙРЕВАФА (г.) |
|
Хәйре (к. Хәер) + Вафа (к.). |
|
ХАЙРЕВАФА |
ХӘЙРЕГАЛӘМ (г.) |
|
Галәмнең игелеклесе. |
|
ХАЙРЕГАЛЯМ |
ХӘЙРЕЗАДӘ (г.-ф.) |
|
Хәерле, игелекле бала. |
|
ХАЙРЕЗАДА |
ХӘЙРЕЗАМАН (г.) |
|
Хәерле, игелекле заман. Балага хәерле гомер теләп кушылган. Төрдәше: Хәерзаман. |
|
ХАЙРЕЗАМАН |
ХӘЙРЕЛБӘШӘР (г.) |
|
Хәйрел (к. Хәер) + Бәшәр (к.). |
|
ХАЙРЕЛБАШАР |
ХӘЙРЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Хәйрел (к. Хәер) + Ислам (к.). Исламның игелеклесе, яхшы кешесе. Д. в.: Хәйрислам, Хәйрие. |
|
ХАЙРЕЛИСЛАМ |
ХӘЙРЕЛХОДА (г.-ф.) |
|
Хәйрел (к. Хәер) + Хода. Ходай игелеге, мәрхәмәте. |
|
ХАЙРЕЛХУДА |
ХӘЙРЕЛӘНАМ (г.) |
|
Кешеләрнең яхшысы, хәерлесе. |
|
ХАЙРЕЛАНАМ |
ХӘЙРЕМӨХӘММӘТ (г-) |
|
Хәйре (к.) + Мөхәммәт (к.). |
|
ХАЙРЕМУХАММЕТ |
ХӘЙРЕННАС (г.) |
|
Кешеләрнең яхшысы, хәерлесе. Төрдәше: Хәернас. |
|
ХАЙРЕННАС |
ХӘЙРЕТДИН (г.) |
|
Диннең игелекле, яхшы бәндәсе. Д. в.: Хәйри, Хәйрүш, Хәйрүк, Хәйрүч. |
|
ХАЙРЕТДИН ~ ХАЙРУТДИН |
ХӘЙРИ (г.) |
|
Яхшылык, игелеклелек; яхшы күңеллелек. Исем компоненты. |
|
ХАЙРИ |
ХӘЙРИИСЛАМ (г.) |
|
Хәйри (к.) + Ислам (к.). Д. в.: Хәйрие. |
|
ХАЙРИИСЛАМ |
ХӘЙРИҖАН (г.-ф) |
|
Хәйри (к.) + җан. |
|
ХАЙРИДЖАН |
ХӘЙРУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ игелеге, изгелеге. Д. в.: Хәйрул, Кәйрул, Хәйри, Хәйрук, Хәйруш, Кәйруш, Хәйрүч. |
|
ХАЙРУЛЛА |
ХӘЙРӘТ (г.) |
|
1. Яхшылык; яхшылык эшләү. 2. Байлык, мал-мөлкәт. |
|
ХАЙРАТ |
ХӘКИМ (г.) |
|
Акыл, белем, фикер иясе; хәким. Исем компоненты. |
|
ХАКИМ |
ХӘКИМБАЙ (г.-төр.-т.) |
|
Хәким (к.) + бай. |
|
ХАКИМБАЙ |
ХӘКИМБӘК (г.-төр.-т.) |
|
Хәким (к.) + бәк. Д. в.: Әкимбәт, Акимәт. |
|
ХАКИМБЕК |
ХӘКИМЕТДИН (г.) |
|
Диндә акыллы, белемле. |
|
ХАКИМЕТДИН |
ХӘКИМЗАДӘ (г.-ф.) |
|
Хәким (к.) + Задә (к.). Акыллы бала (угыл). |
|
ХАКИМЗАДА |
ХӘКИМУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ биргән акыл, белем иясе. |
|
ХАКИМУЛЛА |
ХӘКИМХАН (г.-төр.-т.) |
|
Хәким (к.) + хан (к.). |
|
ХАКИМХАН |
ХӘКИМША (г.-ф.) |
|
Хәким (к.) + шаһ (к.). |
|
ХАКИМША |
ХӘКИМЬЯР (г.-ф.) |
|
Хәким (к.) + яр. Акыллы, белемле дус. |
|
ХАКИМЬЯР |
ХӘКИМҖАН (г.-ф.) |
|
Хәким (к.) + җан. |
|
ХАКИМДЖАН |
ХӘЛИ (г.) |
|
Бизәнү әйберләре; кыйммәтле әйберләр. |
|
ХАЛИ |
ХӘЛИЛ (г.) |
|
1. Якын дус, чын дус, тугры дус. 2. Хәләл яшәүче. Д. в.: Хәллә, Хәли, Хәлкәй, Хәлүк. Исем компоненты. |
|
ХАЛИЛЬ |
ХӘЛИЛБӘК (г.-төр.-т.) |
|
Хәлил (к.) + бәк. |
|
ХАЛИЛЬБЕК |
ХӘЛИЛЕТДИН (г.) |
|
Диннең чын дусты. |
|
ХАЛИЛЕТДИН |
ХӘЛИЛРАХМАН (г.) |
|
Хәлил (к.) + Рахман (к.). Рәхимленең (Аллаһының) сөеклесе, дусты. |
|
ХАЛИЛЬРАХМАН |
ХӘЛИЛСОЛТАН (г.) |
|
Хәлил (к.) + Солтан (к.). |
|
ХАЛИЛЬСУЛТАН |
ХӘЛИЛУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының сөеклесе. Ибраһим пәйгамбәр кушаматы. Д. в.: Халук, Хәлүч, Халла. |
|
ХАЛИЛУЛЛА |
ХӘЛИЛХАН (г.-төр.-т.) |
|
Хәлил (к.) + хан. Ханның якын дусты. |
|
ХАЛИЛХАН |
ХӘЛИЛША (г.-ф.) |
|
Хәлил (к.) + шаһ (к.). Шаһның якын дусты. |
|
ХАЛИЛША |
ХӘЛИЛҖАН (г.-ф.) |
|
Хәлил (к.) + җан. Җан кебек якын дус. |
|
ХАЛИЛДЖАН |
ХӘЛИМ (г.) |
|
Сабыр; йомшак, тыйнак; түземле. Аллаһ эпитеты. Исем компоненты. |
|
ХАЛИМ |
ХӘЛИМБАЙ (г.-төр.-т.) |
|
Хәлим (к.) + бай (к.). |
|
ХАЛИМБАЙ |
ХӘЛИМБӘК (г.-төр.-т.) |
|
Хәлим (к.) + бәк. |
|
ХАЛИМБЕК |
ХӘЛИМУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының юаш, йомшак табигатьле бәндәсе. |
|
ХАЛИМУЛЛА |
ХӘЛИМХАН (г.-төр.-т.) |
|
Хәлим (к.) + хан (к.). |
|
ХАЛИМХАН |
ХӘЛИМША (г.-ф.) |
|
Хәлим (к.) + шаһ (к.). |
|
ХАЛИМША |
ХӘЛИМҖАН (г.-ф.) |
|
Хәлим (к.) + жан. |
|
ХАЛИМДЖАН |
ХӘЛИП (г.) |
|
Үзенә җәлеп итеп, тартып торучы. |
|
ХАЛИП |
ХӘЛИУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ биргән бизәк, асылташ. |
|
ХАЛИУЛЛА |
ХӘЛИФ (г.; тар.) |
|
1. Берәүнең эшен үзеннән соң дәвам иттерүче, варис, иярчен, урынбасар. 2. Гарәпләрдә Мөхәммәт пәйгамбәр үлгәннән соң аның урынына сайлап куелган рухани башлык (сәхабәләрнең) титулы. |
|
ХАЛИФ |
ХӘЛФӘ (г.) |
|
Укытучы, ярдәмче. |
|
ХАЛЬФА |
ХӘЛФЕТДИН (г.) |
|
Дин өйрәтүче. |
|
ХАЛЬФЕТДИН |
ХӘЛӘФ (г.) |
|
Дәвам итүче; варис; алмашка килгән яңа буын (ир бала). |
|
ХАЛЯФ |
ХӘЛӘФЕТДИН (г.) |
|
Диннең варисы, яңа буыны. |
|
ХАЛЯФЕТДИН |
ХӘЛӘФУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ биргән варис. |
|
ХАЛЯФУЛЛА |
Хәмде (г.) |
|
Мактау, данлау. Исем компоненты. |
|
Хамде |
ХӘМДИ (г.) |
|
Мактаучы, рәхмәт укучы, зурлаучы. Исем компоненты. |
|
ХАМДИ |
ХӘМДУЛЛА (г.) |
|
Аллаһыны мактаучы. |
|
ХАМДУЛЛА |
ХӘМДӘМ (г.) |
|
Якын дус. |
|
ХАМДАМ |
ХӘМЗӘ (г.; бот.) |
|
1. Үткен; пешерә, өтеп ала торган. 2. Дару үләне исеме. |
|
ХАМЗА |
ХӘМЗӘГАЛИ (г.) |
|
Хәмзә (к.) + Гали (к.). |
|
ХАМЗАГАЛИ |
ХӘМИДЕЛХАК (г.) |
|
Хакның (Аллаһының) мактаулысы. |
|
ХАМИДЕЛХАК |
ХӘМИДЕТДИН (г.) |
|
Диннең мактаулы бәндәсе. |
|
ХАМИДЕТДИН |
ХӘМИДУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының мактаулы бәндәсе. |
|
ХАМИДУЛЛА |
ХӘМИТ (г.) |
|
Мактаулы, мактауга лаеклы, данлы. Аллаһ эпитеты. Исем компоненты. |
|
ХАМИТ |
ХӘМИТБАЙ (г.-төр.-т.) |
|
Хәмит (к.) + бай. Мактауга лаеклы ир бала мәгънәсендә. |
|
ХАМИТБАЙ |
ХӘМИТВӘЛИ (г.) |
|
Хәмит (к.) + Вәли (к.). |
|
ХАМИТВАЛИ |
ХӘМИТКАМАЛ (г.) |
|
Хәмит (к.) + Камал (к.). |
|
ХАМИТКАМАЛ |
ХӘМИТХАН (г.-төр.-т.) |
|
Хәмит (к.) + хан (к.). Мактауга лаеклы, данлы хан. |
|
ХАМИТХАН |
ХӘМИТША (г.-ф.) |
|
Хәмит (к.) + шаһ (к.). Мактауга лаеклы, данлы шаһ. |
|
ХАМИТША |
ХӘМИТҖАН (г.-ф.) |
|
Хәмит (к.) + җан. Мактауга лаеклы җан. |
|
ХАМИТДЖАН |
ХӘМӘТ (г.) |
|
Мактаулы. Исем компоненты. |
|
ХАМАТ |
ХӘМӘТБАЙ (г.-төр.-т.) |
|
Хәмәт (к.) + бай (к.). |
|
ХАМАТБАЙ |
ХӘМӘТБӘК (г.-төр.-т.) |
|
Хәмәт (к.) + бәк. |
|
ХАМАТБЕК |
ХӘМӘТВАФА (г.) |
|
Хәмәт (к.) + Вафа (к.). |
|
ХАМАТВАФА |
ХӘМӘТГАЛИ (г.) |
|
Хәмәт (к.) + Гали (к.). |
|
ХАМАТГАЛИ |
ХӘМӘТГАЛИМ (г.) |
|
Хәмәт (к.) + Галим (к.). |
|
ХАМАТГАЛИМ |
ХӘМӘТНУР (г.) |
|
Хәмәт (к.) + Нур (к.). Чаг.: Нурхәмәт. |
|
ХАМАТНУР |
ХӘМӘТРӘХИМ (г.) |
|
Хәмәт (к.) + Рәхим (к.). |
|
ХАМАТРАХИМ |
ХӘМӘТСАФА (г.) |
|
Хәмәт (к.) + Сафа (к.). |
|
ХАМАТСАФА |
ХӘМӘТСӘГЫЙТЬ (г.) |
|
Хәмәт (к.) + Сәгыйть (к.). |
|
ХАМАТСАГИТ |
ХӘНБӘЛ (г.) |
|
Динне нык тотучы. Төрдәше: Хамбал. |
|
ХАНБАЛ |
ХӘНДАН (ф.) |
|
Шат, көләч. |
|
ХАНДАН |
ХӘНИФ ~ ХӘНИП (г.) |
|
1. Туры күңелле. 2. Чынны сөюче. Исем компоненты. |
|
ХАНИФ ~ ХАНИП |
ХӘНИФЕТДИН (г.) |
|
Диннең сафлыгы. |
|
ХАНИФЕТДИН |
ХӘНИФУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының саф күңелле бәндәсе. |
|
ХАНИФУЛЛА |
ХӘНИФӘТУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының туры күңелле кешесе. |
|
ХАНИФАТУЛЛА |
ХӘНИФҖАН (г.-ф.) |
|
Хәниф (к.) + җан. Саф күңелле җан. |
|
ХАНИФДЖАН |
ХӘНӘФИ ~ ХӘНӘФИЯ (г.; дини) |
|
Икесе дә ирләр исеме. Әбүхәнифә (Ногман бине Сабит) мәзһәбендәге кеше, хәнәфиле. Д. в.: Кәнәфи, Кәнәфия. |
|
ХАНАФИ ~ ХАНАФИЯ |
ХӘНҖӘР (ф.) |
|
Хәнҗәр, кинжал. |
|
ХАНЗЯР |
ХӘРИР (г.) |
|
Иптәш; һөнәрдәш. |
|
ХАРИР |
ХӘРРАС (г.) |
|
к. Харрас. |
|
ХАРРАС |
ХӘРӘҖЕТДИН (г.) |
|
Дин чыгымы. |
|
ХАРАДЖЕТДИН |
ХӘСБИ (г.) |
|
Лаеклы; затлы нәселдән. Исем компоненты. |
|
ХАСБИ |
ХӘСБИЕТДИН (г.) |
|
Диннең затлы бәндәсе. |
|
ХАСБИЕТДИН |
ХӘСБИУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының затлы бәндәсе. |
|
ХАСБИУЛЛА |
ХӘСБИҖАН (г.-ф.) |
|
Хәсби (к.) + җан. |
|
ХАСБИДЖАН |
ХӘСИБУЛЛА (г.) |
|
Аллаһыга игътибарлы, хөрмәтле. |
|
ХАСИБУЛЛА |
ХӘСИП (г.) |
|
1. Кадерле. 2. Игелекле. 3. Почетлы. 4. Затлы нәселдән; затлы. |
|
ХАСИП |
ХӘСӘН (г.) |
|
Яхшы, игелекле, чибәр, матур, күркәм, асыл. Хәсән — игезәк ир балаларның берсенә бирелә торган традицион исем. к. Хөсәен, Фатыйма. Д. в.: Кәсән. Исем компоненты. |
|
ХАСАН |
ХӘСӘНБАЙ (г.-төр.-т.) |
|
Хәсән (к.) + бай (к.). Д. в.: Әсәнбай. |
|
ХАСАНБАЙ |
ХӘСӘНБӘК (г.-төр.-т.) |
|
Хәсән (к.) + бәк. |
|
ХАСАНБЕК |
ХӘСӘНГАЛИ (г.) |
|
Хәсән (к.) + Гали (к.). Д. в.: Хәсәнали. |
|
ХАСАНГАЛИ |
ХӘСӘНГАТА (г.) |
|
Хәсән (к.) + Гата (к.). Асыл бүләк (ир бала). |
|
ХАСАНГАТА |
ХӘСӘНГӘРӘЙ (г.-төр.-т.) |
|
Хәсән (к.) + Гәрәй (к.). |
|
ХАСАНГАРАЙ |
ХӘСӘНЕТДИН (г.) |
|
Диннең игелекле, күркәм бәндәсе. |
|
ХАСАНЕТДИН |
ХӘСӘНКОЛ (г.-төр.-т.) |
|
Хәсән (к.) + кол. |
|
ХАСАНКУЛ |
ХӘСӘННУР (г.) |
|
Хәсән (к.) + нур. Гүзәл, күркәм нур. Чаг.: Нурхәсән. |
|
ХАСАННУР |
ХӘСӘНХАН (г.) |
|
Хәсән (к.) + хан (к.). |
|
ХАСАНХАН |
ХӘСӘНХУҖА (г.-ф.) |
|
Хәсән (к.) + Хуҗа (к.). Чаг.: Хуҗахәсән. |
|
ХАСАНХУЗЯ |
ХӘСӘНША (г.-ф.) |
|
Хәсән (к.) + шаһ (к.). |
|
ХАСАНША |
ХӘСӘНШӘЕХ (г.) |
|
Хәсән (к.) + Шәех (к.). |
|
ХАСАНШЕЙХ |
ХӘСӘНЬЯР (г.-ф.) |
|
Хәсән (к.) + яр. |
|
ХАСАНЬЯР |
ХӘСӘНҖАН (г.-ф.) |
|
Хәсән (к.) + җан. |
|
ХАСАНДЖАН |
ХӘТИМ (г.) |
|
1. Бик юмарт. 2. Мөһер. 3. Соңгы, азагы. |
|
ХАТИМ |
ХӘТМИНУР (г.) |
|
Нур мөһере. |
|
ХАТМИНУР |
ХӘТМУЛЛА ~ ХӘТЕМУЛЛА (г.) |
|
Илаһи мөһер, Аллаһ мөһере. |
|
ХАТМУЛЛА ~ ХАТЕМУЛЛА |
ХӘЯЛЕТДИН (г.) |
|
Дини хыял. |
|
ХАЯЛЕТДИН |
ХӘЯЛИ (г.) |
|
1. Хыял ителгән. 2. Фантазер, хыялланучы. |
|
ХАЯЛИ |
Хөббе ~ Хөбби ~ Хөббел (г.) |
|
Сөю, ярату, мәхәббәт. Исем компоненты. |
|
Хуббе ~ Хубби ~ Хуббел |
ХӨББЕВӘЛИ (г.) |
|
Хөббе (к.) + Вәли (к.). Изгенең сөюе, мәхәббәте. |
|
ХУББЕВАЛИ |
ХӨББЕГАЛИ (г.) |
|
Хөббе (к.) + Гали (к.). Бөекнең сөюе, яратуы. |
|
ХУББЕГАЛИ |
ХӨББЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Хөббел (к.) + Ислам (к.). Ислам динен сөю, ярату. |
|
ХУББЕЛИСЛАМ |
ХӨББЕТДИН (г.) |
|
Динне сөю, ярату. |
|
ХУББЕТДИН |
ХӨББИЗАДӘ (г.-ф.) |
|
Хөбби (к.) + задә. Мәхәббәтле угыл. |
|
ХУББИЗАДА |
ХӨББИНУР (г.) |
|
Хөбби нур. Мәхәббәтле нур. |
|
ХУББИНУР |
ХӨББИУЛЛА (г.) |
|
Аллаһыны сөю, ярату. |
|
ХУББИУЛЛА |
ХӨББИХАН (г.) |
|
Хөбби (к.) + хан (к.). |
|
ХУББИХАН |
ХӨББИХУҖА (г.-ф.) |
|
Хөбби (к.) + Хуҗа (к.). |
|
ХУББИХУЗЯ |
ХӨББИӘХМӘТ (г.) |
|
Хөбби (к.) + Әхмәт (к.). |
|
ХУББИАХМЕТ |
ХӨББИҖАН (г.-ф.) |
|
Хөбби (к.) + җан. |
|
ХУББИДЖАН |
ХӨББУЛЛА (г.) |
|
Аллаһыны сөю, ярату. |
|
ХУББУЛЛА |
ХӨББӘТ (г.) |
|
Сөю, дуслык. |
|
ХУББАТ |
ХӨББӘТУЛЛА (г.) |
|
Аллаһыны сөю. |
|
ХУББАТУЛЛА |
ХӨЛҮС (г.) |
|
Ихлас күңелле, эчкерсез. |
|
ХУЛУС |
ХӨР (г.) |
|
Ирекле, бәйсез, азат; намуслы, вөҗданлы. Исем компоненты. |
|
ХУР |
ХӨРБУЛАТ (г.) |
|
Хөр (к.) + Булат (к.). |
|
ХУРБУЛАТ |
ХӨРИСЛАМ (г.) |
|
Хөр (к.) + Ислам (к.). |
|
ХУРИСЛАМ |
ХӨРМӘТ (г.) |
|
Олылау, кадерләү, дан, ихтирам. Исем компоненты. |
|
ХУРМАТ |
ХӨРМӘТБАЙ (г.-төр.-т.) |
|
Хөрмәт (к.) + бай (к.). |
|
ХУРМАТБАЙ |
ХӨРМӘТГАЛИ (г.) |
|
Хөрмәт (к.) + Гали (к.). |
|
ХУРМАТГАЛИ |
ХӨРМӘТУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының хөрмәтлесе (хөрмәтле бәндәсе). |
|
ХУРМАТУЛЛА |
ХӨРМӨХӘММӘТ (г.) |
|
Хөр (к.) + Мөхәммәт (к.). Д. в.: Хөрми, Хөрмәй, Хөрмәк. |
|
ХУРМУХАММЕТ |
ХӨРРӘМ (ф.) |
|
к. Хуррам. |
|
ХУРРАМ |
ХӨРРӘМША (ф.) |
|
Шат күңелле шаһ. |
|
ХУРРАМША |
ХӨРШИД (ф.) |
|
Якты кояш; нур чәчүче кояш. |
|
ХУРШИД |
ХӨСНА (г.) |
|
Иң күркәм, иң асыл, тиңсез гүзәл, иң яхшы. Төрдәше: Хөснә. |
|
ХУСНА |
ХӨСНЕ ~ ХӨСНИ (г.) |
|
Матурлык, күркәмлек; гүзәл, яхшы. Исем компоненты. |
|
ХУСНЕ- ХУСНИ |
ХӨСНЕВАФА ~ ХӨСНИВАФА (г.) |
|
Хөсне (к.) + Вафа (к.). |
|
ХУСНЕВАФА ~ ХУСНИВАФА |
ХӨСНЕВӘЛИ (г.) |
|
Хөсне (к.) + Вәли (к.). |
|
ХУСНЕВАЛИ |
ХӨСНЕГАЛИ (г.) |
|
Хөсне (к.) + Гали (к.). Д. в.: Хөснеали. |
|
ХУСНЕГАЛИ |
ХӨСНЕГАЛИМ (г.) |
|
Хөсне (к.) + Галим (к.). Д. в.: Хөснеалим. |
|
ХУСНЕГАЛИМ |
ХӨСНЕГАЛЛӘМ (г.) |
|
Хөсне (к.) + Галләм (к.). |
|
ХУСНЕГАЛЛЯМ |
ХӨСНЕГАТА (г.) |
|
Хөсне (к.) + Гата (к.). Д. в.: Хөснегат. |
|
ХУСНЕГАТА |
ХӨСНЕГАЯН ~ ХӨСНЕЛГАЯН (г.) |
|
Хөсне (к.) + Гаян (к.). |
|
ХУСНЕГАЯН ~ ХУСНЕЛГАЯН |
ХӨСНЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Хөснел (к. Хөсне) + Ислам (к.). |
|
ХУСНЕЛИСЛАМ |
ХӨСНЕЛХАК (г.) |
|
Хөснел (к. Хөсне) + Хак (к.). |
|
ХУСНЕЛХАК |
ХӨСНЕМОРАТ ~ ХӨСНИМОРАТ (г.) |
|
Хөсне (к.) + Морат (к.). |
|
ХУСНЕМУРАТ ~ ХУСНИМУРАТ |
ХӨСНЕМОРЗА (г.-ф.) |
|
Хөсне (к.) + Морза (к.). |
|
ХУСНЕМУРЗА |
ХӨСНЕРАХМАН (г.) |
|
Хөсне (к.) + Рахман (к.). |
|
ХУСНЕРАХМАН |
ХӨСНЕРИҖАЛ (г.) |
|
Хөсне (к.) + Риҗал (к.). Ирләрнең күркәме. |
|
ХУСНЕРИДЖАЛ |
ХӨСНЕТДИН (г.) |
|
Диннең игелеге, дин күркәмлеге. Д. в.: Хөсни, Хөснүк. |
|
ХУСНУТДИН |
ХӨСНЕХАН (г.-төр.-т.) |
|
Хөсне (к.) + хан (к.). |
|
ХУСНЕХАН |
ХӨСНЕХУҖА (г.-ф.) |
|
Хөсне (к.) + Хуҗа (к.). Хуҗа күркәмлеге, матурлыгы. |
|
ХУСНЕХУЗЯ |
ХӨСНЕӘГЪЗАМ (г.) |
|
Хөсне (к.) + Әгъзам (к.). |
|
ХУСНЕАГЗАМ |
ХӨСНЕҖАН (г.-ф.) |
|
Хөсне (к.) + җан. |
|
ХУСНЕДЖАН |
ХӨСНИ (г.) |
|
Матурлык, күркәмлек; гүзәл, яхшы. Исем компоненты. |
|
ХУСНИ |
ХӨСНИЗАДӘ (г.-ф.) |
|
Хөсни (к.) + 3адә (к.). |
|
ХУСНИЗАДА |
ХӨСНИМӘРДАН (г.-ф.) |
|
Хөсни (к.) + Мәрдан (к.). 1. Ир-егетләрнең күркәмлеге. 2. Батырларның күркәме. |
|
ХУСНИМАРДАН |
ХӨСНИЯЗДАН (г.-ф.) |
|
Хөсни (к.) + Яздан (к.). Аллаһының күркәмлеге. |
|
ХУСНИЯЗДАН |
ХӨСНИЯР (г.-ф.) |
|
Хөсни (к.) + яр. Күркәм дус. |
|
ХУСНИЯР |
ХӨСНИӘХМӘТ (г.) |
|
Хөсни (к.) + Әхмәт (к.). |
|
ХУСНИАХМЕТ |
ХӨСНУЛЛА (г.) |
|
Аллаһының күркәмлеге. Д. в.: Хөснул. |
|
ХУСНУЛЛА |
ХӨСРӘҮ (ф.) |
|
1. Данлы, шөһрәтле. 2. Шәрыкнең легендар патшасының исеме. |
|
ХУСРАВ |
ХӨСӘЕН (г.) |
|
Гүзәл, яхшы; ике матурлыкның берсе. Игезәк ир балаларның берсенә бирелә торган традицион исем. к. Хәсән, Фатыйма. Д. в.: Хөсәй, Хөси, Хөскәй, Хөсүк, Усай, Үсәй. |
|
ХУСАИН |
ХӨСӘЕНГАЛИ (г.) |
|
Хөсәен (к.) + Гали (к.). Д. в.: Хөсәенали. |
|
ХУСАИНГАЛИ |
ХӨҖҖӘТ (г.) |
|
Дәлил, факт, ышандыргыч аргумент; хакыйкать, вәкил, саклану. Исем компоненты. |
|
ХУЗЗЯТ |
ХӨҖҖӘТЕЛИСЛАМ (г.) |
|
Исламның вәкиле, саклаучысы. |
|
ХУЗЗЯТЕЛИСЛАМ |
ХӨҖҖӘТЕЛХАН (г.) |
|
Хан вәкиле, саклаучысы. |
|
ХУЗЗЯТЕЛХАН |
ХӨҖҖӘТЕЛХӘКИМ (г.) |
|
Хикмәт, могҗиза дәлиле. |
|
ХУЗЗЯТЕЛХАКИМ |
ХӨҖҖӘТУЛЛА (г.) |
|
Аллаһ вәкиле, Аллаһ могҗизасы. |
|
ХУЗЗЯТУЛЛА |