| ТАТАР ИР-АТ ИСЕМНӘРЕ | ||||
| Татарча язылышы, кайсы тел сүзе булуы | Исемнең мәгънәсе, нәрсә аңлатуы | Русча язылышы | ||
| Х | ||||
| ХАББАН (г.) | Орлыклар (күп.). Д. в.: Халпан. | ХАББАН | ||
| ХАВИ (г.) | Эченә алган, эченә алучы. | ХАВИ | ||
| ХАДИМ (г.) | Хезмәтче, ялчы; хезмәткәр. | ХАДИМ | ||
| ХАДИС (г.) | 1. Вакыйга, күренеш; хәл, булган эш. 2. Яңа, өр-яңа. 3. Сөйләшү. | ХАДИС | ||
| ХАЗ (г.) | 1. Ләззәт, тәм. 2. Шатлык. | ХАЗ | ||
| ХАЗАН (ф.; й. ис.) | Көз, көз көне. Көзен туучы ир бала. | ХАЗАН | ||
| ХАЗБУЛАТ (г.) | к. Хасбулат. | ХАЗБУЛАТ | ||
| ХАЗИКЪ (г.) | Бик белемле, тәҗрибәле. | ХАЗИК | ||
| ХАЗИМ (г.) | 1. Каты, ныклы, тәвәккәл. 2. Акыллы, сак, уйлап эш итүче. Д. в.: Хасим, Хасин. | ХАЗИМ | ||
| ХАК (г.) | 1. Чын, дөрес, хак; дөреслек, хаклык. 2. Хокук. 3. Аллаһ. Исем компоненты. | ХАК | ||
| ХАКБИРГӘН (г.-төр.-т.) | Хак биргән, Аллаһ биргән. | ХАКБИРГАН | ||
| ХАКБИРДЕ (г.-төр.-т.) | Хак бирде, ягъни Аллаһ бүләге. Синонимнары: Аллабирде, Тәңребирде, Ходайбирде. | ХАКБИРДЕ | ||
| ХАКБУЛАТ (г.-төр.-т.) | Хак (к.) + Булат (к.). | ХАКБУЛАТ | ||
| ХАККЫЙ (г.) | Аллаһ бәндәсе, Аллаһ колы; тәкъва кеше. | ХАККИ | ||
| ХАКМОРЗА (г.-ф.) | Хак (к.) + Морза (к.). | ХАКМУРЗА | ||
| ХАКМУЛЛА (г.) | Хак (к.) + Мулла (к.). | ХАКМУЛЛА | ||
| ХАКНАЗАР (г.) | Хак (к.) + Назар (к.). | ХАКНАЗАР | ||
| ХАКНУР (г.) | Хак (к.) + Нур (к.). Чаг.: Нурхак. | ХАКНУР | ||
| ХАКСӘЕТ (г.) | Хак (к.) + Сәет (к.). Д. в.: Каксәет. | ХАКСАИТ | ||
| ХАЛИДУЛЛА (г.) | Аллаһының даимилеге, мәңгелеге. | ХАЛИДУЛЛА | ||
| ХАЛИКЪ (г.) | Яктыртучы, бар кылучы (Аллаһының эпитеты). | ХАЛИК | ||
| ХАЛИКЪБАЙ (г.-төр.-т.) | Халикъ (к.) + бай (к.). | ХАЛИКБАЙ | ||
| ХАЛИРАХМАН (ф.-г.) | Хали («миңле») + Рахман (к.). Аллаһ биргән бәхет. | ХАЛИРАХМАН | ||
| ХАЛИС (г.) | Аеруча саф, чын, һичнәрсә катнашмаган; эчкерсез. Д. в.: Галие, Калие. | ХАЛИС | ||
| ХАЛИСМАН (г.) | Саф, пакь, чын, ихлас; күңел. | ХАЛИСМАН | ||
| ХАЛИСФӘЕЗ (г.) | Халис (к.) + Фәез (к.). | ХАЛИСФАИЗ | ||
| ХАЛИТ (г.) | Мәңге яшәр, үлемсез; даими. | ХАЛИТ | ||
| ХАМАЗАН (г.) | Үткен. | ХАМАЗАН | ||
| ХАМИЗ (г.; й. ис.) | Әче. Бала янына усал көчләр якын килмәс, «ул әче» дигән мәгънәдә. Синонимнары: Ачи, Ачы. | ХАМИЗ | ||
| ХАМИЛ (г.) | Кулында тотучы; өстенә йөкләүче. | ХАМИЛЬ | ||
| ХАМИС (г.; й. ис.) | 1. Бишенче, бишенче бала. 2. Атнаның бишенче көнендә туган балага кушылган исем. | ХАМИС | ||
| ХАММАТ (г.) | Мактаучы, данлаучы, дан җырлаучы. Д. в.: Хәмәт, Хәммәт. Исем компоненты. | ХАММАТ | ||
| ХАММАТВӘЛИ (г.) | Хаммат (к.) + Вәли (к.). | ХАММАТВАЛИ | ||
| ХАММАТГАЛИ (г.) | Хаммат (к.) + Гали (к.). | ХАММАТГАЛИ | ||
| ХАММАТГАТА (г.) | Хаммат (к.) + Гата (к.). | ХАММАТГАТА | ||
| ХАММАТГӘРӘЙ (г.) | Хаммат (к.) + Г$рәй (к.). | ХАММАТГАРАЙ | ||
| ХАММАТНУР (г.) | Хаммат (к.) + Нур (к.). | ХАММАТНУР | ||
| ХАММАТСАБИР (г.) | Хаммат (к.) + Сабир (к.). | ХАММАТСАБИР | ||
| ХАММАТША (г.-ф.) | Хаммат (к.) + шаһ (к.). | ХАММАТША | ||
| ХАММАТЪЯР (г.-ф.) | Хаммат (к.) + яр (дус, иптәш). | ХАММАТЪЯР | ||
| ХАММАТҖАН (г.-ф.) | Хаммат (к.) + җан. | ХАММАТДЖАН | ||
| ХАМРА (г.) | Кызыл. Хамраев фамилиясендә сакланган. | ХАМРА | ||
| ХАН (бор. төр.-т.; й. ис.) | Хан, патша, хаким. Ир баланың хан кебек дәрәҗәле һәм бай булуын теләү исеме. Исем компоненты. | ХАН | ||
| ХАНБАКТЫ (бор. төр.-т.) | Хан (к.) + бакты (туды). | ХАНБАКТЫ | ||
| ХАНБАРС (бор. төр.-т.) | Хан (к.) + Барс (к.). Чаг.: Барсхан. | ХАНБАРС | ||
| ХАНБИК (бор. төр.-т.) | к. Ханбәк. | ХАНБИК | ||
| ХАНБИРДЕ (бор. төр.-т.) | 1. Хан (к.) + бирде. 2. күч. Хан булырдай ул бирде. Чаг.: Бирдехан. | ХАНБИРДЕ | ||
| ХАНБУЛАТ (төр.-т.-г.) | Хан (к.) + Булат (к.). Чаг.: Булатхан. Д. в.: Канбулат. | ХАНБУЛАТ | ||
| ХАНБӘК (бор. төр.-т.) | Хан (к.) + бәк. Чаг.: Бикхан. Ханбеков фамилиясендә сакланган. | ХАНБЕК | ||
| ХАНГАЛИ (т.-г.) | Хан (к.) + Гали (к.). Бөек хан мәгънәсендә. Чаг.: Галихан. Д. в.: Ханали. | ХАНГАЛИ | ||
| ХАНГИЛДЕ (төр.-т.; й. ис.) | Хан (к.) + килде. Ир баланың хан кебек дәрәҗәле һәм бай булуын теләү исеме. Чаг.: Килдехан. Хангилдин фамилиясендә сакланган. | ХАНГИЛЬДЕ | ||
| ХАНГӘРӘЙ (төр.-т.) | Хан (к.) + Гәрәй (к.). Чаг.: Гәрәйхан. | ХАНГАРАЙ | ||
| ХАСБУЛАТ (г.) | Югары сыйфатлы булат, сыйфатлы корыч. | ХАСБУЛАТ | ||
| ХАСИП (г.) | Хисапчы, хисаплаучы. | ХАСИП | ||
| ХАСИЯТ (г.) | Үзенчәлек, үзенә генә хас сыйфат. Д. в.: Хәсият. | ХАСИЯТ | ||
| ХАСИЯТУЛЛА (г.) | Аллаһ биргән үзенчәлек, хасият. Д. в.: Хасъян. | ХАСИЯТУЛЛА | ||
| ХАСМУЛЛА (г.) | Үзгә сыйфатлы мулла (к.). | ХАСМУЛЛА | ||
| ХАСХАН (г.-төр.-т.) | Үзгә сыйфатлы хан (к.). | ХАСХАН | ||
| ХАСҖАН (г.-ф.) | Бик яхшы, үзенчәлекле җан (кеше). Д. в.: Хасъян. | ХАСДЖАН | ||
| ХАТИБЕТДИН (г.) | Дини вәгазь сөйләүче, хөтбә укучы, дин юлына өндәүче. | ХАТИБЕТДИН | ||
| ХАТИБУЛЛА (г.) | Аллаһының үгетләүче, вәгазь сөйләүче кешесе. | ХАТИБУЛЛА | ||
| ХАТИП (г.) | Үгетләүче, вәгазь сөйләүче, оратор. Исем компоненты. | ХАТИП | ||
| ХАТТАБ (г.) | Утынчы; урман кисүче яки ташучы. | ХАТТАБ | ||
| ХАФИЗ (г.-т.) | 1. Саклаучы; күңелдән ятлаучы; Көръәнне яттан белүче. 2. Истәлек, хәтер (Хафиз «саклаучы»—Аллаһының эпитеты). Исем компоненты. | ХАФИЗ | ||
| ХАФИЗЕТДИН (г.) | Динне саклаучы. | ХАФИЗЕТДИН | ||
| ХАФИЗУЛЛА (г.) | Аллаһ-саклаучы. | ХАФИЗУЛЛА | ||
| ХАФИЗХАН (г.-төр.-т.) | Хафиз (к.) + хан (к.). | ХАФИЗХАН | ||
| ХАФИЗҖАН (г.-ф.) | Хафиз (к.) + җан. | ХАФИЗДЖАН | ||
| ХАШИМ (г.) | к. Һашим. Салым җыючы. | ХАШИМ | ||
| ХАҖЕЛИСЛАМ (г.) | Исламның хаҗ кылучысы, хаҗие. Чаг.: Исламхаҗи. | ХАДЖЕЛИСЛАМ | ||
| ХАҖИ (г.) | Хаҗга барган кеше; хаҗ кылучы, хаҗи. Мөселманнарның изге урыны— Мәккә шәһәрендәге Кәгъбәгә барып гыйбадәт кылып кайтучы. Исем компоненты. | ХАДЖИ | ||
| ХАҖИБ ~ ХАҖИП (г.) | 1. Капкачы, швейцар. 2. Хан сарайларындагы хөрмәтле чин-дәрәҗә. Д. в.: Хәҗиб (Хәҗип). | ХАДЖИБ ~ ХАДЖИП | ||
| ХАҖИБАБА (г.-төр.-т. яки г.-ф.) | Хаҗга барган баба яки ата. Д. в.: Хазибаба, Аҗбаба, Азбаба. | ХАДЖИБАБА | ||
| ХАҖИБАЙ (г.-төр.-т.) | Хаҗга барган бай (к.). | ХАДЖИ БАЙ | ||
| ХАҖИБИ (г.-төр.-т.) | Хаҗга барган би (к.). Д. в.: Аҗиби, Әҗби. | ХАДЖИБИ | ||
| ХАҖИБУЛАТ и.) | Хаҗи (к.) + Булат (к.). Д. в.: Хаҗбулат. Хазбулат. | ХАДЖИБУЛАТ | ||
| ХАҖИБУЛЛА (г.) | Аллаһының капкачысы. | ХАДЖИБУЛЛА | ||
| ХАҖИБӘК (г.-төр.-т.) | Хаҗга барган бәк. | ХАДЖИБЕК | ||
| ХАҖИВАФА (г.) | Хаҗи (к.) + Вафа (к.). | ХАДЖИ ВАФА | ||
| ХАҖИВӘЛИ (г.) | Хаҗи (к.) + Вәли (к.). | ХАДЖИВАЛИ | ||
| ХАҖИГАЛИ (г.) | Хаҗи (к.) + Гали (к.). Д. в.: Әҗәле (Насыйри). | ХАДЖИГАЛИ | ||
| ХАҖИГӘРӘЙ (г.-төр.-т.) | Хаҗи (к.) + Гәрәй (к.). Д. в.: Аҗи-гәрәй. | ХАДЖИГАРАЙ | ||
| ХАҖИЕТДИН (г.) | Дин хаҗие, дингә табынучы. | ХАДЖИЕТДИН | ||
| ХАҖИКӘРАМ (г.) | Хаҗи (к.) + Кәрам (к.). | ХАДЖИКАРАМ | ||
| ХАҖИМОРАТ (г.) | Хаҗи (к.) + Морат (к.). | ХАДЖИМУРАТ | ||
| ХАҖИМУЛЛА (г.) | Хаҗи (к.) +Мулла (к.). | ХАДЖИМУЛЛА | ||
| ХАҖИМУСА (г.) | Хаҗи (к.) + Муса (к.). | ХАДЖИ МУСА | ||
| ХАҖИМӘРДАН (г.-ф.) | Хаҗи (к.) + Мәрдан (к.). | ХАДЖИМАРДАН | ||
| ХАҖИМӨХЕТДИН (г.) | Динне яклаучы, куәтләүче хаҗи. | ХАДЖИМУХУТДИН | ||
| ХАҖИМӨХӘММӘТ (г.) | Хаҗи (к.) + Мөхәммәт (к.). Чаг.: Мөхәммәтхаҗи. Д. в.: Хаҗимәт, Хаҗим, Аҗим, Аҗимәт, Аҗмәт. | ХАДЖИМУХАММЕТ | ||
| ХАҖИНУР (г.) | Хаҗи (к.) + Нур (к.). | ХАДЖИНУР | ||
| ХАҖИР (г.) | Хаҗга баручылар юлда ял итә торган йорт. | ХАДЖИР | ||
| ХАҖИРАХМАН (г.) | Хаҗи (к.) + Рахман (к.). Аллаһ хаҗие. | ХАДЖИРАХМАН | ||
| ХАҖИСӘЕТ (г.) | Хаҗи (к.) + Сәет (к.). Чаг.: Сәетхаҗи. | ХАДЖИСАИТ | ||
| ХАҖИТАРХАН (г.-төр.-т.; геогр.) | Хаҗи (к.) + Тархан (к.). Хаҗга барган тархан. Хаҗитархан исеменнән Әстерхан шәһәренең атамасы барлыкка килгән. | ХАДЖИТАРХАН | ||
| ХАҖИТИМЕР (г.-т.) | Хаҗи (к.) + Тимер (к.). | ХАДЖИТИМЕР | ||
| ХАҖИУЛЛА (г.) | Аллаһ хаҗие. | ХАДЖИУЛЛА | ||
| ХАҖИХАН (г.-төр.-т.) | Хаҗи (к.) + хан (к.). | ХАДЖИХАН | ||
| ХАҖИША (г.-ф.) | Хаҗи (к.) + шаһ (к.). | ХАДЖИША | ||
| ХАҖИӘХМӘТ (г.-ф.) | Хаҗи (к.) + Әхмәт (к.). Чаг.: Әхмәтхаҗи. | ХАДЖИАХМЕТ | ||
| ХАҖИҖӘГЪФӘР (г.) | Хаҗи (к.) + Җәгъфәр (к.). | ХАДЖИ ДЖАГФАР | ||
| ХИЗБЕТДИН (г.) | Дини оешма вәкиле. | ХИЗБЕТДИН | ||
| ХИЗБУЛЛА (г.) | Аллаһ тарафдары. | ХИЗБУЛЛА | ||
| ХИКМӘТ (г.) | Хикмәт, фәлсәфә; сер, белем. Исем компоненты. | ХИКМАТ | ||
| ХИКМӘТУЛЛА (г.) | Аллаһының хикмәте. | ХИКМАТУЛЛА | ||
| ХИРАҖЕТДИН (г.) | Дин салымы. | ХИРАЖЕТДИН | ||
| ХИСАМ (г.) | 1. Кылыч. 2. Сүз көрәштерү, бәхәс. | ХИСАМ | ||
| ХИСАМЕТДИН (г.) | Дин кылычы. Чаг.: Сәйфетдин, Саяфетдин. Д. в.: Хисами. | ХИСАМЕТДИН | ||
| ХИСАН (г.) | Искиткеч чибәр (Хәсәннең күплек формасы). | ХИСАН | ||
| ХИСМӘТ (г.) | Әдәпле, әхлаклы. | ХИСМАТ | ||
| ХИСМӘТУЛЛА (г.) | Аллаһ әхлагы, тәртибе. Д. в.: Хи-си, Хисун, Хисмәй. | ХИСМАТУЛЛА | ||
| ХИҖАП (г.) | 1. Пәрдә, чаршау. 2. Талисман. | ХИДЖАП | ||
| ХОДАЙБИРГӘН (ф.-төр.-т.: й. ис.) | Аллаһ биргән. Тәңредән бала сорап билгеле бер нәзер-йола (келәү йоласы) башкарганнан соң туган ир балага кушылган. Д. в.: Кодаш. Синонимнары: Аллабиргән, Тәңребиргән, Хакбиргән. | ХУДАЙБИРГАН | ||
| ХОДАЙБИРДЕ (ф.-төр.-т.; й. ис.) | Аллаһ бирде. Тәңредән бала сорап, билгеле бер нәзер-йола башкарганнан соң туган ир балага кушылган. Ходайбирдин фамилиясендә сакланган. Д. в.: Кодаш. Синонимнары: Аллабирде, Тәңребирде, Хакбирде, Хуҗабирде. | ХУДАЙБИРДЕ | ||
| ХОДАЙДАД ~ ХОДАЙДАТ (ф.) | Аллаһ (Ходай) бүләге. | ХУДАЙДАД ~ ХУДАЙДАТ | ||
| ХОДАЙКОЛ ~ ХОДАЙГОЛ (ф.-төр.-т.) | Ходай колы (Аллаһ колы). Синонимнары: Аллагол, Тәңрегол. | ХУДАЙКУЛ ~ ХУДАЙГУЛ | ||
| ХОДАЙЯР ~ ХОДАЯР (ф.) | Ходайга дус, Аллаһ дусты; Ал-лаһының сөйгән бәндәсе. Д. в.: Кодаяр, Кудаяр. | ХУДАЙЯР ~ ХУДАЯР | ||
| ХОДАНАЗАР (ф.-г.) | Ходай мәрхәмәте. | ХУДАНАЗАР | ||
| ХОДАНӘЗЕР (ф.-т.; й. ис.) | Ходайдан нәзер ителгән бала. | ХУДАНАЗЕР | ||
| ХОЗУР (г.) | Рәхәт, күңелле, күңел ачу, хозурлык. | ХУЗУР | ||
| ХУБЗАДӘ (ф.) | Гүзәл, күркәм бала. | ХУБЗАДА | ||
| ХУРРАМ (ф.) | Шат, шат күңелле. | ХУРРАМ | ||
| ХУРРАМША (ф.) | Шат шаһ, шат күңелле шаһ. Д. в.: Хурамша, Курамша. | ХУРРАМША | ||
| ХУСАМ (а.) | Кылыч. | ХУСАМ | ||
| ХУТ (г.) | Февраль ае. | ХУТ | ||
| Хуш (ф.) | Яхшы, гүзәл, күркәм, шат; күңелгә охшаган. Исем компоненты. | Хуш | ||
| ХУШБИРДЕ (ф.-төр.-т.) | Яхшы (сау-таза бала) бирде. Чаг.: Хушкилде. Д. в.: Кушбирде. | ХУШБИРДЕ | ||
| ХУШБУЛАТ (ф.-г.) | Шәп булат, яхшы, күркәм корыч. | ХУШБУЛАТ | ||
| ХУШДИЛ (ф.) | Яхшы күңелле, шат; игелек теләүче. | ХУШДИЛЬ | ||
| ХУШДӘҮЛӘТ (ф.-г.) | Яхшы дәүләт, байлык, ягъни ир бала. | ХУШДАВЛЕТ | ||
| ХУШИЯР (ф.) | Яхшы күңелле дус (яр). | ХУШИЯР | ||
| ХУШКИЛДЕ (ф.-төр.-т.) | Хуш килде; шәп, бәхетле (ир бала) туды. Чаг.: Хушбирде. | ХУШКИЛЬДЕ | ||
| ХУШМАН (ф.) | Гүзәллек, күркәмлек, бәхет иясе. Д. в.: Кушман, Кошман. | ХУШМАН | ||
| ХУШНАМ (ф.) | Данлы, атаклы. | ХУШНАМ | ||
| ХУШНӘВАЗ (ф.) | Яхшылык, юмартлык, игелек. | ХУШНАВАЗ | ||
| ХУШНӘВАЛ (ф.-г.) | Яхшы, күркәм бүләк (бала). | ХУШНАВАЛ | ||
| ХУШТАЙМАС (ф.-төр.-т.) | Яхшы күңелле таймас (үлмәс) бала. Д. в.: Куштаймас. | ХУШТАЙМАС | ||
| ХУҖА (ф.) | 1. Хуҗа, әфәнде, ия. 2. Белемле, өйрәтүче, укытучы. Исем компоненты. | ХОДЖА | ||
| ХУҖАБАЙ (ф.-төр.-т.) | Хуҗа (к.) + бай (к.). Чаг.: Байхуҗа. | ХОДЖАБАЙ | ||
| ХУҖАБАКТЫ (ф.-төр.-т.) | Хуҗа бакты (карады, туды). Чаг.: Бактыхуҗа. | ХОДЖАБАКТЫ | ||
| ХУҖАБИРДЕ (ф.-төр.-т.) | Хуҗа бирде, ягъни Тәңре бала бирде. Чаг.: Бирдехуҗа. | ХОДЖАБИРДЕ | ||
| ХУҖАБӘК (ф.-төр.-т.) | Хуҗа (к.) + бәк. Чаг.: Бикхуҗа, Бихуҗа. | ХОДЖАБЕК | ||
| ХУҖАГАЛИ (ф.-г.) | Хуҗа (к.) + Гали (к.). Бөек хуҗа. Чаг.: Галихуҗа. | ХОДЖАГАЛИ | ||
| ХУҖАГИЛДЕ ~ ХУҖАКИЛДЕ (ф.-төр.-т.) | Хуҗа килде, ягъни туды. | ХОДЖАГИЛЬДЕ ~ ХОДЖАКИЛЬДЕ | ||
| ХУҖАГОЛ (ф.-төр.-т.) | Хуҗа (к.) + кол. Аллаһ колы, яклаучының колы. | ХОДЖАГУЛ | ||
| ХУҖАГӘРӘЙ (ф.-төр.-т.) | Хуҗа (к.) + Гәрәй (к.). | ХОДЖАГАРАЙ | ||
| ХУҖАИСЛАМ (ф.-г.) | Хуҗа (к.) + Ислам (к.). Чаг.: Исламхуҗа. | ХОДЖАИСЛАМ | ||
| ХУҖАКАЙ (ф.-төр.-т.) | Хуҗа сүзенә -кай иркәләү-кечерәйтү кушымчасы ялганып ясалган исем. | ХОДЖАКАЙ | ||
| ХУҖАМӨХӘММӘТ ~ ХУҖИМӨХӘММӘТ (ф.-г.) | Хуҗа (к.) + Мөхәммәт (к.). Чаг.: Мөхәммәтхуҗа. Мөхәммәт — яклаучы, канат астына алучы. | ХОДЖАМУХАММЕТ ~ ХУЗИМУХАММЕТ | ||
| ХУҖАСӘЕТ (ф.-г.) | Хуҗа (к.) + Сәет (к.). Чаг.: Сәетхуҗа. | ХОДЖАСАИТ | ||
| ХУҖАХАН (ф.-төр.-т.) | Хуҗа (к.) + хан (к.). | ХОДЖАХАН | ||
| ХУҖАХӘСӘН (ф.-г.) | Хуҗа (к.) + Хәсән (к.). Чаг.: Хәсәнхуҗа. | ХОДЖАХАСАН | ||
| ХУҖАШАҺ (ф.) | Хуҗа (к.) + шаһ (к.). Д. в.: Хуҗаша, Хуҗаш. | ХОДЖАШАХ | ||
| ХУҖАШӘЕХ (ф.-г) | Хуҗа (к.) + Шәех (к.). Чаг.: Шәеххуҗа. | ХОДЖАШЕЙХ | ||
| ХУҖАӘХМӘТ (ХУҖИӘХМӘТ) (ф.-г) | Хуҗа (к. ) + Әхмәт (к.). Чаг.: Әхмәтхуҗа. | ХОДЖААХМЕТ ~ ХУЗИАХМЕТ | ||
| ХУҖАҖАН (ф.) | Хуҗа (к.) + җан. Чаг.: Янхуҗа. | ХОДЖАДЖАН | ||
| ХУҖАҖӘЛӘЛЕТДИН (г.) | Хуҗа (к.) + Җәләлетдин (к.). | ХОДЖАДЖАЛАЛЕТДИН | ||
| ХУҖИ (г.) | 1. Хуҗа, башлык, әфәнде. 2. Укытучы, остаз. Исем компоненты. | ХУЗИ | ||
| ХУҖИӘХМӘТ (ф.-г.) | к. Хуҗаәхмәт. | ХУЗИАХМЕТ | ||
| ХӘБИБ (ХӘБИП) (г.) | 1. Сөекле, сөелгән. 2. Дус. Д. в.: Хәби. Исем компоненты. | ХАБИБ | ||
| ХӘБИБГАЛИ (г.) | Хәбиб (к.) + Гали (к.). | ХАБИБГАЛИ | ||
| ХӘБИБЕЛИСЛАМ (г.) | Хәбиб (к.) + Ислам (к.). Исламның сөеклесе. Д. в.: Хәбибислам. | ХАБИБЕЛИСЛАМ | ||
| ХӘБИБЕЛХАК (г.) | Хак тәгаләнең сөеклесе. | ХАБИБЕЛХАК | ||
| ХӘБИБЕЛХАН (г.-төр.-т.) | Ханның сөеклесе. | ХАБИБЕЛХАН | ||
| ХӘБИБЕТДИН ~ ХӘБЕТДИН (г.) | Диннең дусты. | ХАБИБЕТДИН ~ ХАБЕТДИН | ||
| ХӘБИБЗАДӘ (г.-ф.) | Хәбиб (к.) + Задә (к.). Сөекле ир бала. Д. в.: Хәбзадә. | ХАБИБЗАДА | ||
| ХӘБИБКАМАЛ (г.) | Хәбиб (к.) + Камал (к.). | ХАБИБКАМАЛ | ||
| ХӘБИБМОРЗА (г.-ф.) | Хәбиб (к.) + Морза (к.). Сөекле морза. Чаг.: Морзахәбиб. | ХАБИБМУРЗА | ||
| ХӘБИБМӨХӘММӘТ (г.) | Хәбиб (к.) + Мөхәммәт (к.). Мөхәммәтнең дусты. Чаг.: Мөхәммәтхәбиб. | ХАБИБМУХАММЕТ | ||
| ХӘБИБНАЗАР (г.) | Хәбиб (к.) + Назар (к.). | ХАБИБНАЗАР | ||
| ХӘБИБНУР (г.) | Хәбиб (к.) + Нур (к.). Сөекле нур. | ХАБИБНУР | ||
| ХӘБИБРАХМАН (г.) | Хәбиб (к.) + Рахман (к.). Аллаһынын дусты. Д. в.: Хәйберахман, Хәйбри, Хәбри, Хәбрахман. | ХАБИБРАХМАН | ||
| ХӘБИБРИҖАЛ (г.) | 1. Ирләрнең сөеклесе. 2. Ирләрнең дусты. | ХАБИБРИДЖАЛ | ||
| ХӘБИБСОЛТАН (г.) | Хәбиб (к.) + Солтан (к.). Чаг.: Солтанхәбиб. | ХАБИБСУЛТАН | ||
| ХӘБИБУЛЛА (г.) | Аллаһының сөеклесе. Мөхәммәт пәйгамбәр эпитеты. Д. в.: Хәбибла, Хабул, Хабук, Хәбки, Әбки. | ХАБИБУЛЛА | ||
| ХӘБИБХАН (г.-т.) | Хәбиб (к.) + хан (к.). Сөекле хан. | ХАБИБХАН | ||
| ХӘБИБХУҖА (г.-ф.) | Хәбиб (к.) + Хуҗа (к.). Сөекле хуҗа. Д. в.: Хәбихуҗа. | ХАБИБХОДЖА | ||
| ХӘБИБХӘЛФӘ (г.) | Хәбиб (к.) + Хәлфә (к.). Сөекле хәлфә, укытучы. | ХАБИБХАЛФА | ||
| ХӘБИБША (г.-ф.) | Хәбиб (к.) + шаһ (к.). Сөекле шаһ. | ХАБИБША | ||
| ХӘБИБЬЯР (г.-ф.) | Хәбиб (к.) + яр (к.). Сөекле дус. | ХАБИБЪЯР | ||
| ХӘБИБҖАН (г.-ф.) | Хәбиб (к.)+җан. Сөекле җан (кеше). | ХАБИБДЖАН | ||
| ХӘБИБҖӘЛӘЛ (г.) | Хәбиб (к.) + Җәләл (к.). | ХАБИБДЖАЛЯЛЬ | ||
| ХӘБИЛ (г.) | Бау; күч. нәсел җебен (токымны) дәвам иттерүче. Чаг.: Бикбау. | ХАБИЛЬ | ||
| ХӘБИР (г.) | Хәбәрдар, белекле, хәбәрче. Исем компоненты. | ХАБИР | ||
| ХӘБИРУЛЛА (г.) | Аллаһының белеклеге, хәбәрдарлыгы. | ХАБИРУЛЛА | ||
| ХӘБИРХАН (г.-төр.-т.) | Хәбәрдар, белекле хан (к.). | ХАБИРХАН | ||
| ХӘБИРҖАН (г.-ф.) | Хәбәрдар җан (кеше). | ХАБИРДЖАН | ||
| ХӘВАРИ (ф.) | Көнчыгышлы, шәркый. | ХАВАРИ | ||
| ХӘДДАТ (г.) | Тимерче. | ХАДДАТ | ||
| ХӘДИМЕТДИН (г.) | Дин хезмәтчесе, хәдиме. | ХАДИМЕТДИН | ||
| ХӘДИМУЛЛА (г.) | Аллаһыга хезмәт итүче (гыйбадәт кылучы). | ХАДИМУЛЛА | ||
| ХӘДИС (г.) | Әңгәмә, хәбәр, хикәят. Мөхәммәт пәйгамбәр сүзләре. | ХАДИС | ||
| Хәер ~ Хәйре ~ Хәйрел (г.) | Яхшылык, игелек, хәерле. Исем компонентлары. | Хаир ~ Хайре ~ Хайрел | ||
| ХӘЕРБИ (г.-төр.-т.) | Яхшылыгы тиючән, игелекле би (к.). Татарстанның Лаеш районындагы татар авылы атамасы. | ХАИРБИ | ||
| ХӘЕРЗАМАН (г.) | Заманның хәерлесе, яхшысы. | ХАИРЗАМАН | ||
| ХӘЕРНАС (г.) | Кешеләрнең яхшысы, игелеклесе. | ХАИРНАС | ||
| ХӘЕРНУР (г.) | Хәерле, игелекле нур. | ХАИРНУР | ||
| ХӘЕРҖАН (г.-ф.) | Хәерле, игелекле җан. | ХАИРДЖАН | ||
| ХӘЗРӘТУЛЛА (г.) | Аллаһының хөрмәтле, изге бәндәсе. | ХАЗРАТУЛЛА | ||
| ХӘЗӘР (г.) | Утрак тормышлы; шәһәр кешесе. Д. в.: Хазир. | ХАЗАР | ||
| ХӘЙ (г.) | 1. Тормыш, яшәү; тере, тереклек. 2. Ил, кабилә. Исем компоненты. | ХАЙ | ||
| ХӘЙБЕРАХМАН (г.) | Аллаһ сере, Аллаһ белә торган сер. | ХАЙБЕРАХМАН | ||
| ХӘЙБУЛЛА (г.) | Аллаһының яшерен сере, Аллаһ белә торган сер. Д. в.: Хәйбул, Айбул, Кайбул, Хәйбуш, Кайбуш, Кайбыш, Кайбыч. | ХАЙБУЛЛА | ||
| ХӘЙДӘР (г.; зоол.) | Арыслан. Гали хәлифә кушаматы. Синонимнары: Арслан, Газанфар, Шир, Әсәд. Исем компоненты. | ХАЙДАР | ||
| ХӘЙДӘРБӘК (г.-төр.-т.) | Хәйдәр (к.) + бәк. Синонимнары: Арсланбәк, Асланбәк. | ХАЙДАРБЕК | ||
| ХӘЙДӘРГАЛИ (г.) | Хәйдәр (к.) + Тали (к.). Арыслан Гали. Синонимнары: Арслангали, Ширгали, Ширали. | ХАЙДАРГАЛИ | ||
| ХӘЙДӘРХАН (г.-төр.-т.) | Хәйдәр (к.) +хан (к.). Синонимы: Арсланхан. | ХАЙДАРХАН | ||
| ХӘЙДӘРША (г.-ф.) | Хәйдәр (к.) + шаһ. Чаг.: Шаһихәйдәр. | ХАЙДАРША | ||
| ХӘЙДӘРҖАН (г.-ф.) | Хәйдәр (к.) + җан. | ХАЙДАРДЖАН | ||
| ХӘЙЗЫЯ (г.) | Җанлы нур, яктылык; тереклек нуры. | ХАЙЗИЯ | ||
| ХӘЙМОРЗА (г.-ф.) | Терек, гомерле морза (к.). | ХАЙМУРЗА | ||
| ХӘЙМУЛЛА (г.) | Терек, гомерле мулла. | ХАЙМУЛЛА | ||
| ХӘЙРЕВАФА (г.) | Хәйре (к. Хәер) + Вафа (к.). | ХАЙРЕВАФА | ||
| ХӘЙРЕГАЛӘМ (г.) | Галәмнең игелеклесе. | ХАЙРЕГАЛЯМ | ||
| ХӘЙРЕЗАДӘ (г.-ф.) | Хәерле, игелекле бала. | ХАЙРЕЗАДА | ||
| ХӘЙРЕЗАМАН (г.) | Хәерле, игелекле заман. Балага хәерле гомер теләп кушылган. Төрдәше: Хәерзаман. | ХАЙРЕЗАМАН | ||
| ХӘЙРЕЛБӘШӘР (г.) | Хәйрел (к. Хәер) + Бәшәр (к.). | ХАЙРЕЛБАШАР | ||
| ХӘЙРЕЛИСЛАМ (г.) | Хәйрел (к. Хәер) + Ислам (к.). Исламның игелеклесе, яхшы кешесе. Д. в.: Хәйрислам, Хәйрие. | ХАЙРЕЛИСЛАМ | ||
| ХӘЙРЕЛХОДА (г.-ф.) | Хәйрел (к. Хәер) + Хода. Ходай игелеге, мәрхәмәте. | ХАЙРЕЛХУДА | ||
| ХӘЙРЕЛӘНАМ (г.) | Кешеләрнең яхшысы, хәерлесе. | ХАЙРЕЛАНАМ | ||
| ХӘЙРЕМӨХӘММӘТ (г-) | Хәйре (к.) + Мөхәммәт (к.). | ХАЙРЕМУХАММЕТ | ||
| ХӘЙРЕННАС (г.) | Кешеләрнең яхшысы, хәерлесе. Төрдәше: Хәернас. | ХАЙРЕННАС | ||
| ХӘЙРЕТДИН (г.) | Диннең игелекле, яхшы бәндәсе. Д. в.: Хәйри, Хәйрүш, Хәйрүк, Хәйрүч. | ХАЙРЕТДИН ~ ХАЙРУТДИН | ||
| ХӘЙРИ (г.) | Яхшылык, игелеклелек; яхшы күңеллелек. Исем компоненты. | ХАЙРИ | ||
| ХӘЙРИИСЛАМ (г.) | Хәйри (к.) + Ислам (к.). Д. в.: Хәйрие. | ХАЙРИИСЛАМ | ||
| ХӘЙРИҖАН (г.-ф) | Хәйри (к.) + җан. | ХАЙРИДЖАН | ||
| ХӘЙРУЛЛА (г.) | Аллаһ игелеге, изгелеге. Д. в.: Хәйрул, Кәйрул, Хәйри, Хәйрук, Хәйруш, Кәйруш, Хәйрүч. | ХАЙРУЛЛА | ||
| ХӘЙРӘТ (г.) | 1. Яхшылык; яхшылык эшләү. 2. Байлык, мал-мөлкәт. | ХАЙРАТ | ||
| ХӘКИМ (г.) | Акыл, белем, фикер иясе; хәким. Исем компоненты. | ХАКИМ | ||
| ХӘКИМБАЙ (г.-төр.-т.) | Хәким (к.) + бай. | ХАКИМБАЙ | ||
| ХӘКИМБӘК (г.-төр.-т.) | Хәким (к.) + бәк. Д. в.: Әкимбәт, Акимәт. | ХАКИМБЕК | ||
| ХӘКИМЕТДИН (г.) | Диндә акыллы, белемле. | ХАКИМЕТДИН | ||
| ХӘКИМЗАДӘ (г.-ф.) | Хәким (к.) + Задә (к.). Акыллы бала (угыл). | ХАКИМЗАДА | ||
| ХӘКИМУЛЛА (г.) | Аллаһ биргән акыл, белем иясе. | ХАКИМУЛЛА | ||
| ХӘКИМХАН (г.-төр.-т.) | Хәким (к.) + хан (к.). | ХАКИМХАН | ||
| ХӘКИМША (г.-ф.) | Хәким (к.) + шаһ (к.). | ХАКИМША | ||
| ХӘКИМЬЯР (г.-ф.) | Хәким (к.) + яр. Акыллы, белемле дус. | ХАКИМЬЯР | ||
| ХӘКИМҖАН (г.-ф.) | Хәким (к.) + җан. | ХАКИМДЖАН | ||
| ХӘЛИ (г.) | Бизәнү әйберләре; кыйммәтле әйберләр. | ХАЛИ | ||
| ХӘЛИЛ (г.) | 1. Якын дус, чын дус, тугры дус. 2. Хәләл яшәүче. Д. в.: Хәллә, Хәли, Хәлкәй, Хәлүк. Исем компоненты. | ХАЛИЛЬ | ||
| ХӘЛИЛБӘК (г.-төр.-т.) | Хәлил (к.) + бәк. | ХАЛИЛЬБЕК | ||
| ХӘЛИЛЕТДИН (г.) | Диннең чын дусты. | ХАЛИЛЕТДИН | ||
| ХӘЛИЛРАХМАН (г.) | Хәлил (к.) + Рахман (к.). Рәхимленең (Аллаһының) сөеклесе, дусты. | ХАЛИЛЬРАХМАН | ||
| ХӘЛИЛСОЛТАН (г.) | Хәлил (к.) + Солтан (к.). | ХАЛИЛЬСУЛТАН | ||
| ХӘЛИЛУЛЛА (г.) | Аллаһының сөеклесе. Ибраһим пәйгамбәр кушаматы. Д. в.: Халук, Хәлүч, Халла. | ХАЛИЛУЛЛА | ||
| ХӘЛИЛХАН (г.-төр.-т.) | Хәлил (к.) + хан. Ханның якын дусты. | ХАЛИЛХАН | ||
| ХӘЛИЛША (г.-ф.) | Хәлил (к.) + шаһ (к.). Шаһның якын дусты. | ХАЛИЛША | ||
| ХӘЛИЛҖАН (г.-ф.) | Хәлил (к.) + җан. Җан кебек якын дус. | ХАЛИЛДЖАН | ||
| ХӘЛИМ (г.) | Сабыр; йомшак, тыйнак; түземле. Аллаһ эпитеты. Исем компоненты. | ХАЛИМ | ||
| ХӘЛИМБАЙ (г.-төр.-т.) | Хәлим (к.) + бай (к.). | ХАЛИМБАЙ | ||
| ХӘЛИМБӘК (г.-төр.-т.) | Хәлим (к.) + бәк. | ХАЛИМБЕК | ||
| ХӘЛИМУЛЛА (г.) | Аллаһының юаш, йомшак табигатьле бәндәсе. | ХАЛИМУЛЛА | ||
| ХӘЛИМХАН (г.-төр.-т.) | Хәлим (к.) + хан (к.). | ХАЛИМХАН | ||
| ХӘЛИМША (г.-ф.) | Хәлим (к.) + шаһ (к.). | ХАЛИМША | ||
| ХӘЛИМҖАН (г.-ф.) | Хәлим (к.) + жан. | ХАЛИМДЖАН | ||
| ХӘЛИП (г.) | Үзенә җәлеп итеп, тартып торучы. | ХАЛИП | ||
| ХӘЛИУЛЛА (г.) | Аллаһ биргән бизәк, асылташ. | ХАЛИУЛЛА | ||
| ХӘЛИФ (г.; тар.) | 1. Берәүнең эшен үзеннән соң дәвам иттерүче, варис, иярчен, урынбасар. 2. Гарәпләрдә Мөхәммәт пәйгамбәр үлгәннән соң аның урынына сайлап куелган рухани башлык (сәхабәләрнең) титулы. | ХАЛИФ | ||
| ХӘЛФӘ (г.) | Укытучы, ярдәмче. | ХАЛЬФА | ||
| ХӘЛФЕТДИН (г.) | Дин өйрәтүче. | ХАЛЬФЕТДИН | ||
| ХӘЛӘФ (г.) | Дәвам итүче; варис; алмашка килгән яңа буын (ир бала). | ХАЛЯФ | ||
| ХӘЛӘФЕТДИН (г.) | Диннең варисы, яңа буыны. | ХАЛЯФЕТДИН | ||
| ХӘЛӘФУЛЛА (г.) | Аллаһ биргән варис. | ХАЛЯФУЛЛА | ||
| Хәмде (г.) | Мактау, данлау. Исем компоненты. | Хамде | ||
| ХӘМДИ (г.) | Мактаучы, рәхмәт укучы, зурлаучы. Исем компоненты. | ХАМДИ | ||
| ХӘМДУЛЛА (г.) | Аллаһыны мактаучы. | ХАМДУЛЛА | ||
| ХӘМДӘМ (г.) | Якын дус. | ХАМДАМ | ||
| ХӘМЗӘ (г.; бот.) | 1. Үткен; пешерә, өтеп ала торган. 2. Дару үләне исеме. | ХАМЗА | ||
| ХӘМЗӘГАЛИ (г.) | Хәмзә (к.) + Гали (к.). | ХАМЗАГАЛИ | ||
| ХӘМИДЕЛХАК (г.) | Хакның (Аллаһының) мактаулысы. | ХАМИДЕЛХАК | ||
| ХӘМИДЕТДИН (г.) | Диннең мактаулы бәндәсе. | ХАМИДЕТДИН | ||
| ХӘМИДУЛЛА (г.) | Аллаһының мактаулы бәндәсе. | ХАМИДУЛЛА | ||
| ХӘМИТ (г.) | Мактаулы, мактауга лаеклы, данлы. Аллаһ эпитеты. Исем компоненты. | ХАМИТ | ||
| ХӘМИТБАЙ (г.-төр.-т.) | Хәмит (к.) + бай. Мактауга лаеклы ир бала мәгънәсендә. | ХАМИТБАЙ | ||
| ХӘМИТВӘЛИ (г.) | Хәмит (к.) + Вәли (к.). | ХАМИТВАЛИ | ||
| ХӘМИТКАМАЛ (г.) | Хәмит (к.) + Камал (к.). | ХАМИТКАМАЛ | ||
| ХӘМИТХАН (г.-төр.-т.) | Хәмит (к.) + хан (к.). Мактауга лаеклы, данлы хан. | ХАМИТХАН | ||
| ХӘМИТША (г.-ф.) | Хәмит (к.) + шаһ (к.). Мактауга лаеклы, данлы шаһ. | ХАМИТША | ||
| ХӘМИТҖАН (г.-ф.) | Хәмит (к.) + җан. Мактауга лаеклы җан. | ХАМИТДЖАН | ||
| ХӘМӘТ (г.) | Мактаулы. Исем компоненты. | ХАМАТ | ||
| ХӘМӘТБАЙ (г.-төр.-т.) | Хәмәт (к.) + бай (к.). | ХАМАТБАЙ | ||
| ХӘМӘТБӘК (г.-төр.-т.) | Хәмәт (к.) + бәк. | ХАМАТБЕК | ||
| ХӘМӘТВАФА (г.) | Хәмәт (к.) + Вафа (к.). | ХАМАТВАФА | ||
| ХӘМӘТГАЛИ (г.) | Хәмәт (к.) + Гали (к.). | ХАМАТГАЛИ | ||
| ХӘМӘТГАЛИМ (г.) | Хәмәт (к.) + Галим (к.). | ХАМАТГАЛИМ | ||
| ХӘМӘТНУР (г.) | Хәмәт (к.) + Нур (к.). Чаг.: Нурхәмәт. | ХАМАТНУР | ||
| ХӘМӘТРӘХИМ (г.) | Хәмәт (к.) + Рәхим (к.). | ХАМАТРАХИМ | ||
| ХӘМӘТСАФА (г.) | Хәмәт (к.) + Сафа (к.). | ХАМАТСАФА | ||
| ХӘМӘТСӘГЫЙТЬ (г.) | Хәмәт (к.) + Сәгыйть (к.). | ХАМАТСАГИТ | ||
| ХӘНБӘЛ (г.) | Динне нык тотучы. Төрдәше: Хамбал. | ХАНБАЛ | ||
| ХӘНДАН (ф.) | Шат, көләч. | ХАНДАН | ||
| ХӘНИФ ~ ХӘНИП (г.) | 1. Туры күңелле. 2. Чынны сөюче. Исем компоненты. | ХАНИФ ~ ХАНИП | ||
| ХӘНИФЕТДИН (г.) | Диннең сафлыгы. | ХАНИФЕТДИН | ||
| ХӘНИФУЛЛА (г.) | Аллаһының саф күңелле бәндәсе. | ХАНИФУЛЛА | ||
| ХӘНИФӘТУЛЛА (г.) | Аллаһының туры күңелле кешесе. | ХАНИФАТУЛЛА | ||
| ХӘНИФҖАН (г.-ф.) | Хәниф (к.) + җан. Саф күңелле җан. | ХАНИФДЖАН | ||
| ХӘНӘФИ ~ ХӘНӘФИЯ (г.; дини) | Икесе дә ирләр исеме. Әбүхәнифә (Ногман бине Сабит) мәзһәбендәге кеше, хәнәфиле. Д. в.: Кәнәфи, Кәнәфия. | ХАНАФИ ~ ХАНАФИЯ | ||
| ХӘНҖӘР (ф.) | Хәнҗәр, кинжал. | ХАНЗЯР | ||
| ХӘРИР (г.) | Иптәш; һөнәрдәш. | ХАРИР | ||
| ХӘРРАС (г.) | к. Харрас. | ХАРРАС | ||
| ХӘРӘҖЕТДИН (г.) | Дин чыгымы. | ХАРАДЖЕТДИН | ||
| ХӘСБИ (г.) | Лаеклы; затлы нәселдән. Исем компоненты. | ХАСБИ | ||
| ХӘСБИЕТДИН (г.) | Диннең затлы бәндәсе. | ХАСБИЕТДИН | ||
| ХӘСБИУЛЛА (г.) | Аллаһының затлы бәндәсе. | ХАСБИУЛЛА | ||
| ХӘСБИҖАН (г.-ф.) | Хәсби (к.) + җан. | ХАСБИДЖАН | ||
| ХӘСИБУЛЛА (г.) | Аллаһыга игътибарлы, хөрмәтле. | ХАСИБУЛЛА | ||
| ХӘСИП (г.) | 1. Кадерле. 2. Игелекле. 3. Почетлы. 4. Затлы нәселдән; затлы. | ХАСИП | ||
| ХӘСӘН (г.) | Яхшы, игелекле, чибәр, матур, күркәм, асыл. Хәсән — игезәк ир балаларның берсенә бирелә торган традицион исем. к. Хөсәен, Фатыйма. Д. в.: Кәсән. Исем компоненты. | ХАСАН | ||
| ХӘСӘНБАЙ (г.-төр.-т.) | Хәсән (к.) + бай (к.). Д. в.: Әсәнбай. | ХАСАНБАЙ | ||
| ХӘСӘНБӘК (г.-төр.-т.) | Хәсән (к.) + бәк. | ХАСАНБЕК | ||
| ХӘСӘНГАЛИ (г.) | Хәсән (к.) + Гали (к.). Д. в.: Хәсәнали. | ХАСАНГАЛИ | ||
| ХӘСӘНГАТА (г.) | Хәсән (к.) + Гата (к.). Асыл бүләк (ир бала). | ХАСАНГАТА | ||
| ХӘСӘНГӘРӘЙ (г.-төр.-т.) | Хәсән (к.) + Гәрәй (к.). | ХАСАНГАРАЙ | ||
| ХӘСӘНЕТДИН (г.) | Диннең игелекле, күркәм бәндәсе. | ХАСАНЕТДИН | ||
| ХӘСӘНКОЛ (г.-төр.-т.) | Хәсән (к.) + кол. | ХАСАНКУЛ | ||
| ХӘСӘННУР (г.) | Хәсән (к.) + нур. Гүзәл, күркәм нур. Чаг.: Нурхәсән. | ХАСАННУР | ||
| ХӘСӘНХАН (г.) | Хәсән (к.) + хан (к.). | ХАСАНХАН | ||
| ХӘСӘНХУҖА (г.-ф.) | Хәсән (к.) + Хуҗа (к.). Чаг.: Хуҗахәсән. | ХАСАНХУЗЯ | ||
| ХӘСӘНША (г.-ф.) | Хәсән (к.) + шаһ (к.). | ХАСАНША | ||
| ХӘСӘНШӘЕХ (г.) | Хәсән (к.) + Шәех (к.). | ХАСАНШЕЙХ | ||
| ХӘСӘНЬЯР (г.-ф.) | Хәсән (к.) + яр. | ХАСАНЬЯР | ||
| ХӘСӘНҖАН (г.-ф.) | Хәсән (к.) + җан. | ХАСАНДЖАН | ||
| ХӘТИМ (г.) | 1. Бик юмарт. 2. Мөһер. 3. Соңгы, азагы. | ХАТИМ | ||
| ХӘТМИНУР (г.) | Нур мөһере. | ХАТМИНУР | ||
| ХӘТМУЛЛА ~ ХӘТЕМУЛЛА (г.) | Илаһи мөһер, Аллаһ мөһере. | ХАТМУЛЛА ~ ХАТЕМУЛЛА | ||
| ХӘЯЛЕТДИН (г.) | Дини хыял. | ХАЯЛЕТДИН | ||
| ХӘЯЛИ (г.) | 1. Хыял ителгән. 2. Фантазер, хыялланучы. | ХАЯЛИ | ||
| Хөббе ~ Хөбби ~ Хөббел (г.) | Сөю, ярату, мәхәббәт. Исем компоненты. | Хуббе ~ Хубби ~ Хуббел | ||
| ХӨББЕВӘЛИ (г.) | Хөббе (к.) + Вәли (к.). Изгенең сөюе, мәхәббәте. | ХУББЕВАЛИ | ||
| ХӨББЕГАЛИ (г.) | Хөббе (к.) + Гали (к.). Бөекнең сөюе, яратуы. | ХУББЕГАЛИ | ||
| ХӨББЕЛИСЛАМ (г.) | Хөббел (к.) + Ислам (к.). Ислам динен сөю, ярату. | ХУББЕЛИСЛАМ | ||
| ХӨББЕТДИН (г.) | Динне сөю, ярату. | ХУББЕТДИН | ||
| ХӨББИЗАДӘ (г.-ф.) | Хөбби (к.) + задә. Мәхәббәтле угыл. | ХУББИЗАДА | ||
| ХӨББИНУР (г.) | Хөбби нур. Мәхәббәтле нур. | ХУББИНУР | ||
| ХӨББИУЛЛА (г.) | Аллаһыны сөю, ярату. | ХУББИУЛЛА | ||
| ХӨББИХАН (г.) | Хөбби (к.) + хан (к.). | ХУББИХАН | ||
| ХӨББИХУҖА (г.-ф.) | Хөбби (к.) + Хуҗа (к.). | ХУББИХУЗЯ | ||
| ХӨББИӘХМӘТ (г.) | Хөбби (к.) + Әхмәт (к.). | ХУББИАХМЕТ | ||
| ХӨББИҖАН (г.-ф.) | Хөбби (к.) + җан. | ХУББИДЖАН | ||
| ХӨББУЛЛА (г.) | Аллаһыны сөю, ярату. | ХУББУЛЛА | ||
| ХӨББӘТ (г.) | Сөю, дуслык. | ХУББАТ | ||
| ХӨББӘТУЛЛА (г.) | Аллаһыны сөю. | ХУББАТУЛЛА | ||
| ХӨЛҮС (г.) | Ихлас күңелле, эчкерсез. | ХУЛУС | ||
| ХӨР (г.) | Ирекле, бәйсез, азат; намуслы, вөҗданлы. Исем компоненты. | ХУР | ||
| ХӨРБУЛАТ (г.) | Хөр (к.) + Булат (к.). | ХУРБУЛАТ | ||
| ХӨРИСЛАМ (г.) | Хөр (к.) + Ислам (к.). | ХУРИСЛАМ | ||
| ХӨРМӘТ (г.) | Олылау, кадерләү, дан, ихтирам. Исем компоненты. | ХУРМАТ | ||
| ХӨРМӘТБАЙ (г.-төр.-т.) | Хөрмәт (к.) + бай (к.). | ХУРМАТБАЙ | ||
| ХӨРМӘТГАЛИ (г.) | Хөрмәт (к.) + Гали (к.). | ХУРМАТГАЛИ | ||
| ХӨРМӘТУЛЛА (г.) | Аллаһының хөрмәтлесе (хөрмәтле бәндәсе). | ХУРМАТУЛЛА | ||
| ХӨРМӨХӘММӘТ (г.) | Хөр (к.) + Мөхәммәт (к.). Д. в.: Хөрми, Хөрмәй, Хөрмәк. | ХУРМУХАММЕТ | ||
| ХӨРРӘМ (ф.) | к. Хуррам. | ХУРРАМ | ||
| ХӨРРӘМША (ф.) | Шат күңелле шаһ. | ХУРРАМША | ||
| ХӨРШИД (ф.) | Якты кояш; нур чәчүче кояш. | ХУРШИД | ||
| ХӨСНА (г.) | Иң күркәм, иң асыл, тиңсез гүзәл, иң яхшы. Төрдәше: Хөснә. | ХУСНА | ||
| ХӨСНЕ ~ ХӨСНИ (г.) | Матурлык, күркәмлек; гүзәл, яхшы. Исем компоненты. | ХУСНЕ- ХУСНИ | ||
| ХӨСНЕВАФА ~ ХӨСНИВАФА (г.) | Хөсне (к.) + Вафа (к.). | ХУСНЕВАФА ~ ХУСНИВАФА | ||
| ХӨСНЕВӘЛИ (г.) | Хөсне (к.) + Вәли (к.). | ХУСНЕВАЛИ | ||
| ХӨСНЕГАЛИ (г.) | Хөсне (к.) + Гали (к.). Д. в.: Хөснеали. | ХУСНЕГАЛИ | ||
| ХӨСНЕГАЛИМ (г.) | Хөсне (к.) + Галим (к.). Д. в.: Хөснеалим. | ХУСНЕГАЛИМ | ||
| ХӨСНЕГАЛЛӘМ (г.) | Хөсне (к.) + Галләм (к.). | ХУСНЕГАЛЛЯМ | ||
| ХӨСНЕГАТА (г.) | Хөсне (к.) + Гата (к.). Д. в.: Хөснегат. | ХУСНЕГАТА | ||
| ХӨСНЕГАЯН ~ ХӨСНЕЛГАЯН (г.) | Хөсне (к.) + Гаян (к.). | ХУСНЕГАЯН ~ ХУСНЕЛГАЯН | ||
| ХӨСНЕЛИСЛАМ (г.) | Хөснел (к. Хөсне) + Ислам (к.). | ХУСНЕЛИСЛАМ | ||
| ХӨСНЕЛХАК (г.) | Хөснел (к. Хөсне) + Хак (к.). | ХУСНЕЛХАК | ||
| ХӨСНЕМОРАТ ~ ХӨСНИМОРАТ (г.) | Хөсне (к.) + Морат (к.). | ХУСНЕМУРАТ ~ ХУСНИМУРАТ | ||
| ХӨСНЕМОРЗА (г.-ф.) | Хөсне (к.) + Морза (к.). | ХУСНЕМУРЗА | ||
| ХӨСНЕРАХМАН (г.) | Хөсне (к.) + Рахман (к.). | ХУСНЕРАХМАН | ||
| ХӨСНЕРИҖАЛ (г.) | Хөсне (к.) + Риҗал (к.). Ирләрнең күркәме. | ХУСНЕРИДЖАЛ | ||
| ХӨСНЕТДИН (г.) | Диннең игелеге, дин күркәмлеге. Д. в.: Хөсни, Хөснүк. | ХУСНУТДИН | ||
| ХӨСНЕХАН (г.-төр.-т.) | Хөсне (к.) + хан (к.). | ХУСНЕХАН | ||
| ХӨСНЕХУҖА (г.-ф.) | Хөсне (к.) + Хуҗа (к.). Хуҗа күркәмлеге, матурлыгы. | ХУСНЕХУЗЯ | ||
| ХӨСНЕӘГЪЗАМ (г.) | Хөсне (к.) + Әгъзам (к.). | ХУСНЕАГЗАМ | ||
| ХӨСНЕҖАН (г.-ф.) | Хөсне (к.) + җан. | ХУСНЕДЖАН | ||
| ХӨСНИ (г.) | Матурлык, күркәмлек; гүзәл, яхшы. Исем компоненты. | ХУСНИ | ||
| ХӨСНИЗАДӘ (г.-ф.) | Хөсни (к.) + 3адә (к.). | ХУСНИЗАДА | ||
| ХӨСНИМӘРДАН (г.-ф.) | Хөсни (к.) + Мәрдан (к.). 1. Ир-егетләрнең күркәмлеге. 2. Батырларның күркәме. | ХУСНИМАРДАН | ||
| ХӨСНИЯЗДАН (г.-ф.) | Хөсни (к.) + Яздан (к.). Аллаһының күркәмлеге. | ХУСНИЯЗДАН | ||
| ХӨСНИЯР (г.-ф.) | Хөсни (к.) + яр. Күркәм дус. | ХУСНИЯР | ||
| ХӨСНИӘХМӘТ (г.) | Хөсни (к.) + Әхмәт (к.). | ХУСНИАХМЕТ | ||
| ХӨСНУЛЛА (г.) | Аллаһының күркәмлеге. Д. в.: Хөснул. | ХУСНУЛЛА | ||
| ХӨСРӘҮ (ф.) | 1. Данлы, шөһрәтле. 2. Шәрыкнең легендар патшасының исеме. | ХУСРАВ | ||
| ХӨСӘЕН (г.) | Гүзәл, яхшы; ике матурлыкның берсе. Игезәк ир балаларның берсенә бирелә торган традицион исем. к. Хәсән, Фатыйма. Д. в.: Хөсәй, Хөси, Хөскәй, Хөсүк, Усай, Үсәй. | ХУСАИН | ||
| ХӨСӘЕНГАЛИ (г.) | Хөсәен (к.) + Гали (к.). Д. в.: Хөсәенали. | ХУСАИНГАЛИ | ||
| ХӨҖҖӘТ (г.) | Дәлил, факт, ышандыргыч аргумент; хакыйкать, вәкил, саклану. Исем компоненты. | ХУЗЗЯТ | ||
| ХӨҖҖӘТЕЛИСЛАМ (г.) | Исламның вәкиле, саклаучысы. | ХУЗЗЯТЕЛИСЛАМ | ||
| ХӨҖҖӘТЕЛХАН (г.) | Хан вәкиле, саклаучысы. | ХУЗЗЯТЕЛХАН | ||
| ХӨҖҖӘТЕЛХӘКИМ (г.) | Хикмәт, могҗиза дәлиле. | ХУЗЗЯТЕЛХАКИМ | ||
| ХӨҖҖӘТУЛЛА (г.) | Аллаһ вәкиле, Аллаһ могҗизасы. | ХУЗЗЯТУЛЛА | ||