| ТАТАР ИР-АТ ИСЕМНӘРЕ | ||||
| Татарча язылышы, кайсы тел сүзе булуы | Исемнең мәгънәсе, нәрсә аңлатуы | Русча язылышы | ||
| Һ | ||||
| ҺАБИЛ (бор. яһ.-г.; миф.; дини) | Җиңелчә рух өрү. Адәм пәйгамбәрнең улы. Д. в.: Абил. | АБИЛЬ | ||
| ҺАДИ (г.) | Юлбашчы, башлык; алга баручы; сугышчы. Д. в.: Ади. Исем компоненты. | ХАДИ | ||
| ҺАДИМӨХӘММӘТ (г.) | Һади (к.) + Мөхәммәт (к.). Чаг.: Мөхәммәтһади. | ХАДИМУХАММЕТ | ||
| ҺАДИУЛЛА (г.) | Аллаһының юлбашчылыгы. | ХАДИУЛЛА | ||
| ҺАДИӘХМӘТ (г.) | Һади (к.) Әхмәт (к.). Чаг.: Әхмәтһади. | ХАДИАХМЕТ | ||
| ҺАДИҖАН (г.-ф.) | Һади (к.) + җан. | ХАДИДЖАН | ||
| ҺАРУН (бор. яһ.-г.; дини) | Таулы. Пәйгамбәр исеме. Төрдәшләре: Арун, Харун. | ГАРУН | ||
| ҺАШИМ (г.) | 1. Икмәк тураучы. 2. Кабилә исеме. Д. в.: Хашим, Гашим. Исем компоненты. | ХАШИМ | ||
| ҺАШИМБАЙ (г.-төр.-т.) | Һашим (к.) + бай (к.). | ХАШИМБАЙ | ||
| ҺАШИМБӘК (г.-төр.-т.) | Һашим (к.) + бәк (к.). | ХАШИМБЕК | ||
| ҺАҖИР (г.) | 1. Иң яхшы, гүзәл әйбер. 2. Көннең иң кызу вакыты; кояшның иң югары ноктасы. | ХАДЖИР | ||
| ҺИБӘТ (г.) | Бүләк; бүләк итеп бирү, багышлау. Төрдәше: Ибәт. Синонимнары: Бүләк, Гата, Инам, Наил, Нияз (3 мәгъ.), Нәфил, Туфаил. | ХИБАТ | ||
| ҺИБӘТУЛЛА (г.) | Аллаһ бүләге (ир бала). Төрдәше: Ибәтулла. | ХИБАТУЛЛА | ||
| һИДИЯТ (г.) | Туры юлга керүче. Төрдәше: Идият. | ИДИЯТ | ||
| ҺИДИЯТУЛЛА (г.) | Аллаһының туры юлындагы. Төрдәше: Идиятулла. | ИДИЯТУЛЛА | ||
| ҺИЛАЛ (г.) | Яңа туган ай; айның беренче чиреге. Д. в.: Илал. | ИЛАЛ | ||
| ҺИЛАЛЕТДИН (г.) | Диннең яңа туган ае. Д. в.: Илалетдин. | ИЛАЛЕТДИН | ||
| ҺИММӘТ (г.) | Ялкынлы дәрт; омтылу, тырышлык. | ХИММАТ | ||
| ҺИММӘТҖАН (г.-ф.) | һиммәт (к.) + җан. Тырыш җан. | ХИММАТДЖАН | ||
| ҺИҖРӘТ (г.; тар.; астр.) | I. Күчеп китү, чит илгә китү (эмиграция). 2. Мөхәммәтнең Мәккә шәһәреннән Мәдинәгә качуы. 3. Мөселманнарның Ай календаре буенча ел башы (Милади 16/VII.622 ел). Д. в.: Һиҗир. | ХИДЖРАТ | ||
| ҺУД (ф.) | Үз, якын (ир бала). | ХУД | ||
| ҺУШИЯР (ф.) | Акыллы, аңлы; аек, уяу. | ХУШИЯР | ||
| ҺӘЗАР (ф.; й. ис.) | Мең. Ир баланың озак яшәвен теләү исеме. | ХАЗАР | ||
| ҺӘЗИЛ (г.) | Уен-көлке сөйләүче; мәзәкчән. Д. в.: Хазил, Хәзил. | ХАЗИЛЬ | ||
| ҺӘЙБӘТ (г.) | 1. Авторитет, олылык. 2. Әйбәт, яхшы. Казан татарларында Әйбатов (Айбатов) фамилиясендә сакланган. Ф. в.: Әйбәт. | АЙБАТ | ||
| ҺӘМДИЛ (ф.) | Фикердәш. | ХАМДИЛЬ | ||
| ҺӘМДӘМ (ф.) | Бергә яшәүче иптәш, дус. | ХАМДАМ | ||
| ҺӘМНАМ (ф.) | Бер исемдәге, адаш. | ХАМНАМ | ||
| ҺӘМРАЗ (ф.) | Сердәш. | ХАМРАЗ | ||
| ҺӘМРАҺ (ф.) | Юлдаш. Синонимы: Юлдаш. | ХАМРАХ | ||
| ҺӘНҮЗ (ф.) | һаман да, әле дә. Д. в.: Әнүз. | ХАНУЗ | ||
| ҺӨДҺӨД (ф.; зоол.) | һөдһөд кошы (удод). | ХУДХУД | ||
| ҺӨМАЮН (г.-ф.) | 1. Көчле. 2. Бәхетле. 3. Бөек, югары дәрәҗәле. | ХУМАЮН | ||
12:08
15:17
