Бары гади укытучы булып, хезмәт итәм шушы галәмдә!

Күптән түгел укучыларның характеристикаларын карап утырган чагында, 8 нче сыйныфны тәмамлаганда үземә язылган характеристика күзгә чалынды. Бик кызыксынып укый башладым. Хыялы укытучы булу, дип язганнар. Мондый юл сайлаганыма һич үкенмим. Унсигез еллык хезмәт юлы аз түгел. Менә бүген эшемә күпмедер дәрәҗәдә йомгак ясап була. Шул вакыт эчендә читтән торып Казан дәүләт педагогика университетын тәмамладым. Биология дәресләрендә укучылар биологиядән белем һәм күнекмәләр, эстетика, әхлак мәсьәләләре, әйләнә-тирә мохит, табигать һәм кешеләр арасындагы һәртөрле мөнәсәбәтләр, начар гадәтләр һәм аларны булдырмау турында мәгълүмат алалар. Шулай ук бу дәресләрнең бурычы – тормышта үз урынын таба, киләчәктә тулы тормыш белән яши алырдай, бар яклап камил кеше тәрбияләү.

Һәр дәрес – Ник? Ни өчен? Нилектән? Нигә? Сораулары белән үрелеп, укучы шул сорауга җавапны табу юлларын үзе ача белсә, эшнең нәтиҗәсен билгели һәм аны бәяли алса гына, мин үземне алга куйган максатка ирешкән дип саныйм. Үз фәннәремә мәхәббәт тәрбияләргә тырышам, моңа дәресләрдәге бертөрлелектән котылып, ирешеп була дип уйлыйм.

Балалар ел саен уза торган биология атналыгында бик теләп катнашалар. Төрле иҗади конкурсларда муниципаль, республика, федераль, халыкара күләмдәге бәйгеләрдә урын алучы укучыларым да шактый. 2014 елда муниципаль бәйгедә ике, республика күләмендәге бәйгедә өч, россия күләмендәге бәйгедә унике, халыкара бәйгедә дүрт призлы урыннарыбыз бар. Үзем дә бәйгеләрдә бик теләп катнашам һәм урыннар алам. Хәзерге вакытта мәктәптә биология фәннәренә булган мәхәббәтләрен раслап шул юл белән китүчеләр шактый.

Сыйныф җитәкчесе буларак та берничә сүз әйтәсем килә. Ел саен без аларны олы тормышка чыгарып җибәрәбез. Авыл мәктәбендә алар күп түгел, бишәү, дүртәү, берәү дә булырга мөмкин. Бәлкем аз булганга күрәдер, без аларны үз балаларыбыз кебек күрә башлыйбыз. Мәктәпкә барганда аларны сагынып барасың. Сизәм алар да сине яраталар, синең белән серләрен уртаклашалар, каядыр китәргә туры килгәндә, каникуллардан соң, “Апа, без сезне сагындык” - дип каршы алалар. Синең хезмәтеңә моннан да зур бәя бармы икән?

Мәктәп тәмамлаганнар сине “Апа, исәнмесез! – дип туктап хәлеңне сорашалар, бәйрәмнәр белән котлыйлар, интернет аша контактта аралашып торалар. Алар барысы да якын, аларның уңышларына сөенәсең, минем дә өлешем бар дип, горурланып куясың. Шуннан да зур хөрмәт бармы икән!!! Безнең авыл мәктәбендә балаларга аналарча караш, өйдәге кебек. Кайвакыт тәртипсез, начар укый торган балаларны шәһәрдән әби-бабасы тәрбиясенә авыл мәктәбендә укытыр өчен махсус алып кайтып куялар. Ә беләсезме, бала яхшы якка үзгәрә. Әти –әнисенең рәхмәтен ишетү нинди күңелле!!! Гомумән бездә тәртипсез балалар юк!!!

Авыл укытучысы шәһәрнекеннән шактый аерыла. Чөнки без һәрвакыт күз алдында. Укучының әти-әнисе белән бергә көтү дә куабыз, каядыр бергә барабыз да. Безнең тормыш уч төбендәге кебек. Шуңа күрә син мәктәптә дә, гаиләдә дә һәрвакыт үрнәк булырга тиеш. Бигрәк тә кеше арасында син тәрбияле, сабыр, итагатьле, һәрвакыт рамкада булырга тиеш. Мәктәптә сине укучылар хөрмәт итсә, урамда сине аның әти-әнисе, авыл халкы хөрмәт итәргә тиеш.

 Авыл мәктәбендә дә барысы да ал да гөл дип әйтеп булмый.

Авыл укытучысының параллель сыйныфлары да юк. Бер дәрес белән, бер әзерләнгән план белән берничә дәрескә һич кереп булмый. Һәрбер дәрескә ныклап әзерләнергә кирәк, гәрчә сыйныфта бер укучы гына булса да. Төп проблемаларның берсе, әлбәттә, балалар санының аз булуы. Шул сәбәпле менә ун елдан бирле инде мәктәбегезне ябабыз, диләр. Ә без һаман алга барабыз, һаман яшибез, тырышабыз, тырмашабыз, ГИАларны әйбәт кенә бирәбез. Быел авылда Алланың рәхмәте белән алты сабый дөньяга килде. Мәктәп бетсә алар кая барып укырлар икән соң, якын-тирәдә дә мәктәпләрдә юк. Ә бит безнең девиз: һәрбер бала – шәхес!