Хезмәтем минем – мәңге картаймас шатлыгым чыганагы. Әйе, бу чынлап та шулай, чөнки мин – укытучы. Укытучы... Укытучы нинди кыска, әмма үзенә күпме мәгънәне сыйдырганын, беркем дә санап бетерә алмас. Ул укучыларга белем бирүче мөгаллим генә түгел, сыйфатлы тәрбия бирүче шәхес тә. Укытучыларыбызның бөтен тырышлыгы гармонияле үсешкә ирешкән шәхес тәрбияләүгә юнәлтелгән. Укучылар дәресләрдә төпле белем алу белән генә чикләнмичә, логик фикер йөртергә, нәтиҗәләр ясарга өйрәнәләр. А.Фадеев «Яшь гвардия» романы геройларының берсе Матвей Шульга сүзләре белән укытучы эшчәнлегенә мондый бәя бирә. «Укытучы! Сүзе дә нинди бит!.. Укытучы! Әйтергә генә җиңел! Бездә, һәр бала мәктәптә укыган илдә, укытучы – беренче кеше ул. Балаларыбызның, халкыбызның киләчәге – укытучы кулында, аның алтын йөрәгендә. Аны урамда күргәч тә без илле адым килеп җиткәнче үк хөрмәт йөзеннән баш киемебезне салырга тиешбез», – дип матур сүзләр язып калдырган.

 Мин 24 ел гомеремне балаларны укытуга багышлаган кешеләрнең берсе. Бу һөнәрне сайларга нәрсә этәргәндер, хәзер инде истә дә түгел. Әлбәттә, замана күзлегеннән караганда балаларга белем һәм тәрбия бирү җиңел хезмәтләрдән түгел, ләкин әгәр дә син үз эшеңне яратып башкарасың икән, хезмәтеңнән канәгатьләнү тойгысы, шатлык хисләре чолгап алганын сизми дә каласың. Шуңа күрә дә авыр һәм җаваплы булуына да карамастан, укытучылык һөнәрен сайлавыма һич тә үкенмим. Ә үз эшеңне яратып башкару ничек кенә авыр булмасын, ул үзе – зур бәхет. Бу тарафтан мин үземне бәхетле кеше дип саныйм. Бөтендөнья белем бирү процессының мөһим һәм тотрыклы тармагы – белем бирүдә заманча информацион технологияләр куллану. Бүгенге балалар мәгълүмати технологияләр белән бик иртә таныша. Шуңа да еш кына укучы бүген укытучыга караганда да күбрәк белә. Әгәр дә элек мәктәп баласы өчен мәгълүмат чыганагы булып китап һәм укытучы торса, бүген ул кызыксындырган сорауларга җавапны интернет челтәре аша таба. Шуңа күрә дә безгә, хәзерге заман укытучыларына, үз фәнең белән кызыксындыру, аларның игътибарын юнәлтү өчен төрле ысуллар уйлап табарга, шул ук мәглүмати технологияләрне үзләштерергә һәм аларны укыту процессында кулланырга тиешбез. Бүгенге заман укытучысыннан бик күп нәрсә таләп ителә. Үз фәнеңне бик яхшы белү, балаларны яратудан тыш, аларның фикерләү сәләтен үстерү, уку-танып белү эшчәнлеген оештыру, рухи һәм физик үсешен тәэмин итү. Ә моның өчен укытучыдан үз шәхесенә тәнкыйть күзлегеннән карау, яңалыкка омтылу, заман сулышын тоеп, белемне өзлексез камилләштерү, укыту-тәрбия процессына сизелерлек йогынты ясый. Ул белем бирү процессын үтемлерәк итәргә, белемне кабул итү тизлеген арттырырга, зур күләмдәге материалны аңлап, тирәнтен үзләштерергә ярдәм итә.

Хәзерге заман авыл укытучысы һәм авыл мәктәбенә килгәндә, безнең мәктәпләр кайбер шәһәр мәктәпләреннән аерылгысыз. Чиста, пөхтә, иркен классларда укучыларга белем бирүе үзе бер рәхәтлек бирә. Сыйфатлы белем бирү ягыннан да беркемнән дә калышмыйбыз. Мин үзем авыл укытучысы булуым белән горурланам. Һәм йомгаклап шуны әйтәсем килә: авыл мәктәпләренең киләчәгенә балта чапмыйк, ә киресенчә, мәктәпләрне ябуга юл куймыйк, чөнки безнең мәшһүр артистларыбыз, профессорларыбыз, танылган язучыларыбыз – барысы да авыл мәктәбен тәмамлаган күренекле шәхесләр бит.